- ارسال ها
- 2,157
- لایک ها
- 3,082
- امتیاز
- 113
امریکا:
تقسیم بندی ها
بطور کلی دانشگاه های آمریکا به دو گروه ایالتی (state school) و خصوصی (private school) تقسیم میشوند. دانشگاه های ایالتی معمولا بسیار ارزانتر هستند اما ممکن است برای پذیرش دانشجویان خارجی (international students) محدودیت ظرفیت داشته باشند.
علاوه بر آن دانشگاههای آمریکا را می توان برحسب اینکه مراکز تحقیقاتی هستند یا نه به دو گروه تقسیم کرد:
گروه اول دانشگاههایی هستند که درکنار تدریس مراکز تحقیقی هم هستند و دانشجویان مقطع دکترا قبول میکنند(Universities).
دسته دوم دانشگاههایی هستند که تنها به تدریس میپردازند و دوره‌های دو ساله یا چهار ساله داشته و مدارکشان حداکثر تا مقطع لیسانس است (Colleges).
در آمریکا به تحصیلات تا مدرک لیسانس undergraduate program و بعد از آن (فوق لیسانس و دکترا) graduate program گفته میشود.
آخرین تقسیم بندی مربوط به تقسیم بندی سال تحصیلی است: ترمی (Semester System) و یک چهارمی (Quarter System). دانشگاههایی که به صورت ترمی کار میکنند هر سال تحصیلی را از ابتدای سپتامبر تا آخر ماه می به دو ترم تقسیم میکنند که مشابه سیستم ایران است. در سیستم یک چهارمی سال تحصیلی به چهار ربع سه ماهه تقسیم میکند.
TOPانواع مدارک کارشناسی ارشد در آمریکا
به طور کلی دو نوع مدرک فوق لیسانس در آمریکا وجود دارد. مدارک حرفه ای (Professional Degrees) و مدارک تحقیقی(Research Degrees). بنا به رشته تحصیلی مدارک حرفه ای ممکن است نامهای متفاوتی داشته باشند. مثلا در رشته های مهندسی ممکن است Master of Engineering یا Master of Science in Engineering باشند. مدارک تحقیقی همه تحت یک نام Master of Science ارائه می شوند.
این دو مدرک چند تفاوت اصلی دارند:
1. پیش‌نیازها: برای مدارک حرفه ای دانشجویان احتیاج به نوشتن تز یا مقاله تحقیقاتی ندارند و تمرکز اصلی پروگرام روی گذراندن معمولا 30 واحد درسی و تمام کردن یک یا دو پروژه است. در مدارک تحقیقی دانشجویان ملزم به نوشتن یک پایان نامه تحقیقاتی هستند و معمولا باید یک مقاله تحقیقی نیز به چاپ برسانند و در عوض تعداد واحد درسی کمتری بر میدارند.
2. طول دوره تحصیلی: مدارک حرفه‌ای معمولا دوره ای یک ساله دارند اما مدارک تحقیقی دو ساله هستند که دانشجویان سال اول را بیشتر با کلاسها و سال دوم را با تحقیق میگذرانند.
3.کمکهای مالی: مدارک حرفه‌ای بیشتر به چشم یک سرمایه‌گذاری برای بالا بردن موقعیت کاری دیده شده و کمکهای مالی کمتری دریافت میکنند (یا اصلا دریافت نمیکنند). کمکهای مالی دانشجویان عموما از بودجه تحقیقاتی میاید که استاد مربوطه برای یک موضوع خاص از دولت می گیرد. به علت اینکه مدارک حرفه ای کار تحقیقی انجام نمیدهند امکان برخورداری از این بودجه‌ها هم برای دانشجویان متقاضی مدارک حرفه‌ای فراهم نیست. ممکن است در حالت‌های خاص بخشی از شهریه به دانشجو بخشیده شود.
4.پذیرش گرفتن: دقیقا به این علت که خود دانشجو معمولا باید هزینه تحصیل مدارک حرفه ای را متقبل شود پذیرش گرفتن از این مدارک راحت تر از نوع تحقیقی آن است. علاوه بر این خیلی از دانشگاهها مدارک تحقیقی فوق لیسانس را فقط به صورت پیوسته با مدرک دکترا ارائه میکنند. اگر نمره های خیلی خوبی ندارید و امکان مالی یک سال شهریه دادن هم برایتان فراهم است این نوع مدارک حرفه‌ای میتوانند گزینه خوبی باشند.
5.اعتبار: هردو مدرک در آمریکا دارای اعتبار یکسان هستند و دانشگاههای طراز اول از هردو مدرک ارائه میکنند. تفاوت این دو مدرک نه در اعتبار آنها بلکه در نوع دانشجویانی است که جذب میکنند. دانشجویان مدارک حرفه ای بیشتر جذب بازار کار میشوند اما دانشجویان با مدرک تحقیقاتی بیشتر علاقمند به تحقیق و یا ادامه تحصیل در مقطع دکترا هستند.
6.پذیرش دکترا: اگر قصد ادامه تحصیل در مقطع دکترا را دارید مدارک تحقیقی گزینه بهتری هستند. چرا که در طی دوره تمرین تحقیق کردن خواهید کرد و با بسیاری از مهارتهای لازم برای موفقیت در مقطع دکترا آشنا خواهید شد. همین آشنایی و نیز مقالات تحقیقی شما در طی دوره فوق لیسانس شانس پذیرش در مقطع دکترا بالاتر می برد. هر چند که با هر دو مدرک میشود وارد مقطع دکترا شد.
Tمدارک مورد نیاز برای ارسال تقاضا به دانشگاه های آمریکا
* ریز نمرات (Transcript)
معمولا دو تا سه نسخه رسمی از ریزنمرات تمام دانشگاههایی که قبلا رفته اید لازم است. لازم است که کارنامه ها را در پاکت های مهر و موم شده بفرستید که این مهر و موم باید توسط دانشگاه مربوطه انجام شود. اگر اصل کارنامه به فارسی است می بایست ترجمه رسمی آن را هم همراه با نسخه اصلی در پاکت گذاشته و مهر و موم کنید. برای دانشجویانی که در سال آخر تحصیل هستند و یا کارنامه شان هنوز آزاد نشده برای مراحل مقدماتی پذیرش گرفتن احتمالا فرستادن نسخه غیر رسمی کارنامه که همراه با گواهی از رییس دانشکده یا آموزش که مبتنی بر صحت مندرجات کارنامه باشد کفایت میکند.اما باید توجه کنید که در صورت پذیرش گرفتن دانشگاه مقصد یک نسخه از کارنامه رسمی شما را درخواست خواهد کرد. برای گرفتن کپی رسمی کارنامه معمولا مدرک تحصیلی باید آزاد شده باشد یا به اصطلاح خریداری شود. این به این معنی است که شما هیچ بدهی به دانشگاه و وزارت علوم ندارید.
* فرم های تقاضا (Application Forms)
فرم‌های تقاضا معمولا حاوی سئوالات کلی در مورد متقاضی (Applicant) هستند. بسیار مهم است که این فرمها دقیق و کامل پر شوند. تا زمانی که این فرمها را کامل نکنید و نفرستید بررسی تقاضای شما به جریان نخواهد افتاد. معمولا اکثر دانشگاهها این فرمها را به صورت آنلاین در دسترس دارند که کار شما را راحت تر خواهد کرد.
* توصیه نامه ها (Recommendation Letters)
توصیه‌نامه ها بخش خیلی مهمی از پرونده شما هستند. این توصیه‌نامه ها باید توسط استادانی که رابطه دانشگاهی یا حرفه ای با شما داشته اند نوشته شود. دانشگاهها معمولا دو یا سه توصیه نامه درخواست میکنند. این توصیه‌نامه‌ها را برای پرکردن به افرادی بدهید که شما را خوب میشناسند (از لحاظ علمی یا کاری) و مطمئن هستید که درباره شما مطالب خوبی خواهند نوشت و مهارت‌ها و محسنات شما را گوشزد خواهند کرد. در نامه باید تشریح شده باشد که شخص توصیه‌کننده چه مدت است که شما را میشناسد، فکر میکند که قابلیت‌های شما کدام هستند، و چرا شما شایستگی دارید که از دانشگاه مقصد پذیرش/کمک مالی بگیرید. توجه داشته باشید که توصیه نامه باید نشان بدهد که فرد توصیه کننده شما را خیلی خوب میشناسد. فراموش نکنید که کمیته پذیرش(Admission Committee) مخصوصا میخواهد بداند که چرا شما برای این دانشگاه/رشته مناسب هستید. این نکته مخصوصا برای متقاضیان مدرک دکترا مهم است.
* مرامنامه (Statement of Purpose)
این بخش احتمالا سخت‌ترین بخش پرونده شما خواهد بود.در این قسمت شما تشریح خواهید کرد که چه کسی هستید، چه پیشینه علمی و کاری دارید، چرا علاقمندید که در این دانشگاه و رشته بخصوص ادامه تحصیل دهید، و دیدگاه و هدفتان در باره آینده بعد از تحصیل چیست.به بیان دیگر شما عملا می خواهید کمیته پذیرش را ترغیب و قانع کنید که شما را به خیلی از متقاضیان دیگر ترجیح بدهند. نوشته شما باید به روشنی توضیح دهد که برای چه رشته‌ای تقاضا میکنید، انگیزه شما چیست، چه چیزی میخواهید به دست بیاورید، و چگونه میتوانید برای دانشگاه مقصد و محیط علمی آن مثمر ثمر باشید.
* .C.V
یکی از موثرترین و مهمترین ابزار برای بدست آوردن موقعیت های تحصیلی در آمریکا، ایجاد ارتباط موثر است. به همین علت تهیه یک C.V خوب در کسب پذیرش یک دانشگاه بسیار موثر است. بعضی از دانشگاهها دانشجویان را ملزم می کنند که یک فرم استاندارد C.V مخصوص دانشگاه را پر کنند. با این حال در بیشتر موارد این به خود متقاضی بر می گردد که چگونه یک C.V را تهیه کند. یکی از نکته های کلیدی در تهیه C.V این است که اگر متقاضی در پی کسب موقعیت تحصیلی است باید سوابق تحصیلی و تحقیقاتی خود را در صفحه اول ارائه دهد. اما در صورتی که C.V برای کسب موقعیت شغلی است - که در این حال معمولاً به آن رزومه (Resume) می گویند – لازم است که اول به تجربیات کاری اشاره شود. معمولاً C.V از 2-3 صفحه بیشتر نیست. وقتی که با استادی مکاتبه می کنید چیزی که برای معرفی بیشتر خود برای او می فرستید .C.V است. بسیاری از دانشگاهها هم را جزو یکی از مدارکی قرار می دهند که باید برای کمیته تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرستاده شود. بهتر است که C.V به فرمت pdf یا rtf تبدیل شود چون در این صورت امکان باز شدن فایل شما توسط اغلب سیستمها وجود دارد و از طرف دیگر فایل تهیه شده با همان "تنظیمات صفحه ای" مورد نظر شما پرینت خواهد شد. بعضی ها هم اعتقاد دارند که فرمت pdf رسمی تر است.
* امتحانات استاندارد (GRE ,TOEFL , ...)
تعداد زیادی از دانشگاههای آمریکا TOEFL را به IELTS ترجیح می دهند و اکثریت قریب به اتفاق دانشگاههای سطح بالای آمریکا نمره IELTS را قبول نمی کنند. بنابراین اگر کسی بطور همزمان در حال تقاضا دادن برای چند کشور مختلف است، باید اطلاعات لازم برای مدرک زبان مورد قبول هر دانشگاه را کسب کند.
علاوه بر امتحان تافل شما ممکن است لازم باشد که در امتحانات دیگری هم که اصطلاحا به آنها امتحانات استاندارد (Standardized tests) گفته میشود شرکت کنید. به عنوان مثال دانشجویان رشته‌های مهندسی و علوم باید امتحان GRE عمومی (GRE General) و دانشجویان رشته‌های مدیریت (MBA=Master of Business Administration) باید امتحان GMAT را بدهند. بعضی از رشته‌های علوم علاوه بر امتحان عمومی GRE شاید لازم باشد که بخش های مربوط به رشته خودشان (GRE Subject) را هم بگذرانند. این امتحانات معمولا از تافل سخت‌تر هستند چون برای تمام دانشجویان متقاضی (و نه فقط خارجی‌ها) طراحی میشوند و دانشجویان آمریکایی هم باید در آنها نمره حد نصاب را کسب کنند.
پرداخت هزینه تحصیل در آمریکا
هزینه تحصیل در آمریکا مخصوصاً برای دانشجویان خارجی بسیار بالاست. معمولا دانشجویان از یکی از سه طریقه بورس (fellowship)، دستیار تحقیق یا RA ٬ (research assistantship) و یا دستیار تدریس یا TA ٬ (teaching assistantship) نه تنها از پرداخت شهریه معاف می شوند، بلکه درآمدی نیز کسب می کنند.
* Fellowships and Scholarships یا بورس های تحصیلی
بورسهای تحصیلی داری انواع گوناگونی است که معمولا از سوی دانشكده ها یا شرکتها و موسسات خارج از دانشگاه به منظور تشویق در اختیار دانشجویان مستعد در تعدادی محدود قرار میگیرد. خصوصیت اصلی بورسها این است که بر خلاف کمک هزینه در قبال گرفتن آن لازم نیست کار بکنید. معمولاً برای کسب fellowship نمره GRE و معدل دوران لیسانس و فوق لیسانس (GPA) و توصیه نامه های اساتید بسیار مهم هستند. این مورد معمولاً توسط اداره تحصیلات تکمیلی دانشگاه بررسی می شود و بسیار رقابتی است. مدارک و شرایط لازم برای کسب چنین موقعیتی را در وبسایت دانشگاه مورد نظر می توانید پیدا کنید.
* Teaching Assistantship
شما بعنوان یك TA بری همكاری با یكنفر استاد در تدریس یك دوره بخصوص انتخاب می شوید. ضمن اینكه وظیفه افراد TA از تنوع بسیاری برخوردار است كه بصورت عمومی شامل نمره دادن، كمك به دانشجویان و اداره جلسات هفتگی می باشد. سمت شما بعنوان دستیار تدریس بستگی به نظر استادی دارد كه با وی همكاری دارید. تعدادی از اساتید ممكن است كه از شما بخواهند كه به مدت 40 ساعت در هفته با آنان همكاری نمائید و تعدادی نیز ممكن است تنها خواستار تصحیح اوراق امتحان باشند. کسب موقعیت TA به تسلط دانشجو به زبان انگلیسی و توانایی تدریس بستگی دارد. این موقعیت بخصوص برای کسانی که می خواهند با فرهنگ و زبان آمریکایی آشنایی زیادی پیدا کنند و بخصوص برای کسانی که می خواهند در آینده همین شغل (تدریس در دانشگاه) را ادامه دهند بسیار مفید است. معمولاً دانشگاههای مختلف کلاسها و یا دوره هایی برای دانشجویان خارجی متقاضی TA دارند. تدریس موفق در کلاسهای درس آمریکا تا حد زیادی به مدیریت کلاس وابسته است.
* Research Assistantship
در موارد بسیاری اساتید از طریق پروژه های تحقیقاتی بودجه ای کسب می کنند که قسمتی از این بودجه به دانشجویان فوق لیسانس یا دکترا بعنوان RA تعلق می گیرد. از آنجا که اساس کسب RA به نوع پروژه تحقیقاتی و تخصص استاد مورد نظر بر می گردد، بهترین کار برای اطلاع از این موقعیت ها، تماس مستقیم با استاد مربوطه است.
منابع: در آمریکا، پذیرش
تقسیم بندی ها
بطور کلی دانشگاه های آمریکا به دو گروه ایالتی (state school) و خصوصی (private school) تقسیم میشوند. دانشگاه های ایالتی معمولا بسیار ارزانتر هستند اما ممکن است برای پذیرش دانشجویان خارجی (international students) محدودیت ظرفیت داشته باشند.
علاوه بر آن دانشگاههای آمریکا را می توان برحسب اینکه مراکز تحقیقاتی هستند یا نه به دو گروه تقسیم کرد:
گروه اول دانشگاههایی هستند که درکنار تدریس مراکز تحقیقی هم هستند و دانشجویان مقطع دکترا قبول میکنند(Universities).
دسته دوم دانشگاههایی هستند که تنها به تدریس میپردازند و دوره‌های دو ساله یا چهار ساله داشته و مدارکشان حداکثر تا مقطع لیسانس است (Colleges).
در آمریکا به تحصیلات تا مدرک لیسانس undergraduate program و بعد از آن (فوق لیسانس و دکترا) graduate program گفته میشود.
آخرین تقسیم بندی مربوط به تقسیم بندی سال تحصیلی است: ترمی (Semester System) و یک چهارمی (Quarter System). دانشگاههایی که به صورت ترمی کار میکنند هر سال تحصیلی را از ابتدای سپتامبر تا آخر ماه می به دو ترم تقسیم میکنند که مشابه سیستم ایران است. در سیستم یک چهارمی سال تحصیلی به چهار ربع سه ماهه تقسیم میکند.
TOPانواع مدارک کارشناسی ارشد در آمریکا
به طور کلی دو نوع مدرک فوق لیسانس در آمریکا وجود دارد. مدارک حرفه ای (Professional Degrees) و مدارک تحقیقی(Research Degrees). بنا به رشته تحصیلی مدارک حرفه ای ممکن است نامهای متفاوتی داشته باشند. مثلا در رشته های مهندسی ممکن است Master of Engineering یا Master of Science in Engineering باشند. مدارک تحقیقی همه تحت یک نام Master of Science ارائه می شوند.
این دو مدرک چند تفاوت اصلی دارند:
1. پیش‌نیازها: برای مدارک حرفه ای دانشجویان احتیاج به نوشتن تز یا مقاله تحقیقاتی ندارند و تمرکز اصلی پروگرام روی گذراندن معمولا 30 واحد درسی و تمام کردن یک یا دو پروژه است. در مدارک تحقیقی دانشجویان ملزم به نوشتن یک پایان نامه تحقیقاتی هستند و معمولا باید یک مقاله تحقیقی نیز به چاپ برسانند و در عوض تعداد واحد درسی کمتری بر میدارند.
2. طول دوره تحصیلی: مدارک حرفه‌ای معمولا دوره ای یک ساله دارند اما مدارک تحقیقی دو ساله هستند که دانشجویان سال اول را بیشتر با کلاسها و سال دوم را با تحقیق میگذرانند.
3.کمکهای مالی: مدارک حرفه‌ای بیشتر به چشم یک سرمایه‌گذاری برای بالا بردن موقعیت کاری دیده شده و کمکهای مالی کمتری دریافت میکنند (یا اصلا دریافت نمیکنند). کمکهای مالی دانشجویان عموما از بودجه تحقیقاتی میاید که استاد مربوطه برای یک موضوع خاص از دولت می گیرد. به علت اینکه مدارک حرفه ای کار تحقیقی انجام نمیدهند امکان برخورداری از این بودجه‌ها هم برای دانشجویان متقاضی مدارک حرفه‌ای فراهم نیست. ممکن است در حالت‌های خاص بخشی از شهریه به دانشجو بخشیده شود.
4.پذیرش گرفتن: دقیقا به این علت که خود دانشجو معمولا باید هزینه تحصیل مدارک حرفه ای را متقبل شود پذیرش گرفتن از این مدارک راحت تر از نوع تحقیقی آن است. علاوه بر این خیلی از دانشگاهها مدارک تحقیقی فوق لیسانس را فقط به صورت پیوسته با مدرک دکترا ارائه میکنند. اگر نمره های خیلی خوبی ندارید و امکان مالی یک سال شهریه دادن هم برایتان فراهم است این نوع مدارک حرفه‌ای میتوانند گزینه خوبی باشند.
5.اعتبار: هردو مدرک در آمریکا دارای اعتبار یکسان هستند و دانشگاههای طراز اول از هردو مدرک ارائه میکنند. تفاوت این دو مدرک نه در اعتبار آنها بلکه در نوع دانشجویانی است که جذب میکنند. دانشجویان مدارک حرفه ای بیشتر جذب بازار کار میشوند اما دانشجویان با مدرک تحقیقاتی بیشتر علاقمند به تحقیق و یا ادامه تحصیل در مقطع دکترا هستند.
6.پذیرش دکترا: اگر قصد ادامه تحصیل در مقطع دکترا را دارید مدارک تحقیقی گزینه بهتری هستند. چرا که در طی دوره تمرین تحقیق کردن خواهید کرد و با بسیاری از مهارتهای لازم برای موفقیت در مقطع دکترا آشنا خواهید شد. همین آشنایی و نیز مقالات تحقیقی شما در طی دوره فوق لیسانس شانس پذیرش در مقطع دکترا بالاتر می برد. هر چند که با هر دو مدرک میشود وارد مقطع دکترا شد.
Tمدارک مورد نیاز برای ارسال تقاضا به دانشگاه های آمریکا
* ریز نمرات (Transcript)
معمولا دو تا سه نسخه رسمی از ریزنمرات تمام دانشگاههایی که قبلا رفته اید لازم است. لازم است که کارنامه ها را در پاکت های مهر و موم شده بفرستید که این مهر و موم باید توسط دانشگاه مربوطه انجام شود. اگر اصل کارنامه به فارسی است می بایست ترجمه رسمی آن را هم همراه با نسخه اصلی در پاکت گذاشته و مهر و موم کنید. برای دانشجویانی که در سال آخر تحصیل هستند و یا کارنامه شان هنوز آزاد نشده برای مراحل مقدماتی پذیرش گرفتن احتمالا فرستادن نسخه غیر رسمی کارنامه که همراه با گواهی از رییس دانشکده یا آموزش که مبتنی بر صحت مندرجات کارنامه باشد کفایت میکند.اما باید توجه کنید که در صورت پذیرش گرفتن دانشگاه مقصد یک نسخه از کارنامه رسمی شما را درخواست خواهد کرد. برای گرفتن کپی رسمی کارنامه معمولا مدرک تحصیلی باید آزاد شده باشد یا به اصطلاح خریداری شود. این به این معنی است که شما هیچ بدهی به دانشگاه و وزارت علوم ندارید.
* فرم های تقاضا (Application Forms)
فرم‌های تقاضا معمولا حاوی سئوالات کلی در مورد متقاضی (Applicant) هستند. بسیار مهم است که این فرمها دقیق و کامل پر شوند. تا زمانی که این فرمها را کامل نکنید و نفرستید بررسی تقاضای شما به جریان نخواهد افتاد. معمولا اکثر دانشگاهها این فرمها را به صورت آنلاین در دسترس دارند که کار شما را راحت تر خواهد کرد.
* توصیه نامه ها (Recommendation Letters)
توصیه‌نامه ها بخش خیلی مهمی از پرونده شما هستند. این توصیه‌نامه ها باید توسط استادانی که رابطه دانشگاهی یا حرفه ای با شما داشته اند نوشته شود. دانشگاهها معمولا دو یا سه توصیه نامه درخواست میکنند. این توصیه‌نامه‌ها را برای پرکردن به افرادی بدهید که شما را خوب میشناسند (از لحاظ علمی یا کاری) و مطمئن هستید که درباره شما مطالب خوبی خواهند نوشت و مهارت‌ها و محسنات شما را گوشزد خواهند کرد. در نامه باید تشریح شده باشد که شخص توصیه‌کننده چه مدت است که شما را میشناسد، فکر میکند که قابلیت‌های شما کدام هستند، و چرا شما شایستگی دارید که از دانشگاه مقصد پذیرش/کمک مالی بگیرید. توجه داشته باشید که توصیه نامه باید نشان بدهد که فرد توصیه کننده شما را خیلی خوب میشناسد. فراموش نکنید که کمیته پذیرش(Admission Committee) مخصوصا میخواهد بداند که چرا شما برای این دانشگاه/رشته مناسب هستید. این نکته مخصوصا برای متقاضیان مدرک دکترا مهم است.
* مرامنامه (Statement of Purpose)
این بخش احتمالا سخت‌ترین بخش پرونده شما خواهد بود.در این قسمت شما تشریح خواهید کرد که چه کسی هستید، چه پیشینه علمی و کاری دارید، چرا علاقمندید که در این دانشگاه و رشته بخصوص ادامه تحصیل دهید، و دیدگاه و هدفتان در باره آینده بعد از تحصیل چیست.به بیان دیگر شما عملا می خواهید کمیته پذیرش را ترغیب و قانع کنید که شما را به خیلی از متقاضیان دیگر ترجیح بدهند. نوشته شما باید به روشنی توضیح دهد که برای چه رشته‌ای تقاضا میکنید، انگیزه شما چیست، چه چیزی میخواهید به دست بیاورید، و چگونه میتوانید برای دانشگاه مقصد و محیط علمی آن مثمر ثمر باشید.
* .C.V
یکی از موثرترین و مهمترین ابزار برای بدست آوردن موقعیت های تحصیلی در آمریکا، ایجاد ارتباط موثر است. به همین علت تهیه یک C.V خوب در کسب پذیرش یک دانشگاه بسیار موثر است. بعضی از دانشگاهها دانشجویان را ملزم می کنند که یک فرم استاندارد C.V مخصوص دانشگاه را پر کنند. با این حال در بیشتر موارد این به خود متقاضی بر می گردد که چگونه یک C.V را تهیه کند. یکی از نکته های کلیدی در تهیه C.V این است که اگر متقاضی در پی کسب موقعیت تحصیلی است باید سوابق تحصیلی و تحقیقاتی خود را در صفحه اول ارائه دهد. اما در صورتی که C.V برای کسب موقعیت شغلی است - که در این حال معمولاً به آن رزومه (Resume) می گویند – لازم است که اول به تجربیات کاری اشاره شود. معمولاً C.V از 2-3 صفحه بیشتر نیست. وقتی که با استادی مکاتبه می کنید چیزی که برای معرفی بیشتر خود برای او می فرستید .C.V است. بسیاری از دانشگاهها هم را جزو یکی از مدارکی قرار می دهند که باید برای کمیته تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرستاده شود. بهتر است که C.V به فرمت pdf یا rtf تبدیل شود چون در این صورت امکان باز شدن فایل شما توسط اغلب سیستمها وجود دارد و از طرف دیگر فایل تهیه شده با همان "تنظیمات صفحه ای" مورد نظر شما پرینت خواهد شد. بعضی ها هم اعتقاد دارند که فرمت pdf رسمی تر است.
* امتحانات استاندارد (GRE ,TOEFL , ...)
تعداد زیادی از دانشگاههای آمریکا TOEFL را به IELTS ترجیح می دهند و اکثریت قریب به اتفاق دانشگاههای سطح بالای آمریکا نمره IELTS را قبول نمی کنند. بنابراین اگر کسی بطور همزمان در حال تقاضا دادن برای چند کشور مختلف است، باید اطلاعات لازم برای مدرک زبان مورد قبول هر دانشگاه را کسب کند.
علاوه بر امتحان تافل شما ممکن است لازم باشد که در امتحانات دیگری هم که اصطلاحا به آنها امتحانات استاندارد (Standardized tests) گفته میشود شرکت کنید. به عنوان مثال دانشجویان رشته‌های مهندسی و علوم باید امتحان GRE عمومی (GRE General) و دانشجویان رشته‌های مدیریت (MBA=Master of Business Administration) باید امتحان GMAT را بدهند. بعضی از رشته‌های علوم علاوه بر امتحان عمومی GRE شاید لازم باشد که بخش های مربوط به رشته خودشان (GRE Subject) را هم بگذرانند. این امتحانات معمولا از تافل سخت‌تر هستند چون برای تمام دانشجویان متقاضی (و نه فقط خارجی‌ها) طراحی میشوند و دانشجویان آمریکایی هم باید در آنها نمره حد نصاب را کسب کنند.
پرداخت هزینه تحصیل در آمریکا
هزینه تحصیل در آمریکا مخصوصاً برای دانشجویان خارجی بسیار بالاست. معمولا دانشجویان از یکی از سه طریقه بورس (fellowship)، دستیار تحقیق یا RA ٬ (research assistantship) و یا دستیار تدریس یا TA ٬ (teaching assistantship) نه تنها از پرداخت شهریه معاف می شوند، بلکه درآمدی نیز کسب می کنند.
* Fellowships and Scholarships یا بورس های تحصیلی
بورسهای تحصیلی داری انواع گوناگونی است که معمولا از سوی دانشكده ها یا شرکتها و موسسات خارج از دانشگاه به منظور تشویق در اختیار دانشجویان مستعد در تعدادی محدود قرار میگیرد. خصوصیت اصلی بورسها این است که بر خلاف کمک هزینه در قبال گرفتن آن لازم نیست کار بکنید. معمولاً برای کسب fellowship نمره GRE و معدل دوران لیسانس و فوق لیسانس (GPA) و توصیه نامه های اساتید بسیار مهم هستند. این مورد معمولاً توسط اداره تحصیلات تکمیلی دانشگاه بررسی می شود و بسیار رقابتی است. مدارک و شرایط لازم برای کسب چنین موقعیتی را در وبسایت دانشگاه مورد نظر می توانید پیدا کنید.
* Teaching Assistantship
شما بعنوان یك TA بری همكاری با یكنفر استاد در تدریس یك دوره بخصوص انتخاب می شوید. ضمن اینكه وظیفه افراد TA از تنوع بسیاری برخوردار است كه بصورت عمومی شامل نمره دادن، كمك به دانشجویان و اداره جلسات هفتگی می باشد. سمت شما بعنوان دستیار تدریس بستگی به نظر استادی دارد كه با وی همكاری دارید. تعدادی از اساتید ممكن است كه از شما بخواهند كه به مدت 40 ساعت در هفته با آنان همكاری نمائید و تعدادی نیز ممكن است تنها خواستار تصحیح اوراق امتحان باشند. کسب موقعیت TA به تسلط دانشجو به زبان انگلیسی و توانایی تدریس بستگی دارد. این موقعیت بخصوص برای کسانی که می خواهند با فرهنگ و زبان آمریکایی آشنایی زیادی پیدا کنند و بخصوص برای کسانی که می خواهند در آینده همین شغل (تدریس در دانشگاه) را ادامه دهند بسیار مفید است. معمولاً دانشگاههای مختلف کلاسها و یا دوره هایی برای دانشجویان خارجی متقاضی TA دارند. تدریس موفق در کلاسهای درس آمریکا تا حد زیادی به مدیریت کلاس وابسته است.
* Research Assistantship
در موارد بسیاری اساتید از طریق پروژه های تحقیقاتی بودجه ای کسب می کنند که قسمتی از این بودجه به دانشجویان فوق لیسانس یا دکترا بعنوان RA تعلق می گیرد. از آنجا که اساس کسب RA به نوع پروژه تحقیقاتی و تخصص استاد مورد نظر بر می گردد، بهترین کار برای اطلاع از این موقعیت ها، تماس مستقیم با استاد مربوطه است.
منابع: در آمریکا، پذیرش
آخرین ویرایش توسط مدیر
