اي كاش كه در وادي سرسبز خيال / اقليدس عشق را تفسير كنيم/ تا صبح طلوع واژه ي ايكس / همگام تمام قاصدك ها/ در كلبه ي تابع پا گذاريم/ اي كاش كه در پيچ و خم منحني دل/ با تپ تپ قلب عشق دلتا / تا ماكزيمم روح بتازيم/ اي كاش كه تا منزل مقصود / از نام معادله نترسيم/ و بپرسيم كه: / هاي! "خانه ي دوست كجاست؟" / از واژه يx و y و z / در صفحه ي ذهنمان نلرزيم / در خاطرمان هميشه باشد / دل هاي پر از عاطفه مان را/ زير راديكال نگه نداريم/ تا جذر نگيرد از دل ما/ تا كم نشود صفاي دلها / اي كاش كه در راه رسيدن / هر روز به جاي شربت يأس/ «اميد رياضي» را بنوشيم/ بايد كه به يادمان بماند / در خانه ي سبزرنگ دلها/با نيكي و پاكي و صداقت/ حد را ببريم به بي نهايت/ تا جاي كدورت و غم و درد / صد نقطه ي عطف، عشق و خوبي / بر سردر دلهايمان بماند/ تا وادي شور و عشق و مستي / همراه مجانب فكر/ چون رعد بتازيم وبتازيم/ با عشق بجوشيم و خروشيم/ با حرمت منطق رياضي/ جز هندسه ي عشق نگوييم
