- ارسال ها
- 63
- لایک ها
- 13
- امتیاز
- 0
این مقاله از سایت طراحی وب سایت با پورتال پارس، قابل تامله و ممنون میشم اگه شما هم نظر بدید
استفاده از ابزار رسانه های اجتماعی در محیط کار، روز به روز در حال تبدیل شدن به روش آشنای ارتباطات شده است. این در حالی ست که در روزهای راه اندازی این ابزارها، هیچ یک از کاربران آن‌ها در سرتاسر جهان، چنین برداشتی از آینده آن نداشتند. www.ParsCms.com
مردم به انتشار و به اشتراک گذاری اطلاعات بر روی ویکی‌پدیا اقدام کردند. وبلاگ‌ها به عنوان منابع اطلاعاتی، گسترده تر شدند. انواع اطلاعات از ابراز عقاید گرفته تا درج حقایق، افسانه‌ها و هرگونه موضوعی همچون موسیقی، فناوری و یا باغبانی به بحث گذارده شدند. اما سؤال این است که آیا می‌توان جای تمامی این امکانات را در اینترانت باز کرد؟
حذف محدودیت‌ها
باور قدیمی در رابطه با اینترانت شرکت‌ها، مبنی بر ایجاد محدودیت‌ها، استوار است. دروازه‌ها و مرزهایی که برای ایجاد محدودیت‌های دسترسی کاربران مختلف ایجاد شدند، این باور را به کاربران، القاء می‌نمودند. در حقیقت اصطلاح اینترانت حالتی بدیمن و ناخوشایند داشت. چیزی شبیه به پلیس مخفی ICT، که دائماً مراقب اعمال و رفتار کاربران است. این دقیقاً، مفهومی متضاد با آنچه از اصطلاح اینترنت در ذهن متبادر می‌شود، در خود داشت. چرا که اینترنت مدعی آزادی بیان و عقاید بود.
این در حالی ست که اگر شما یک قدم عقب رفته و از نمایی وسیع‌تر این دو اصطلاح را به مقایسه بگذارید، در خواهید یافت که هردو، از فلسفه ای مشترک، یعنی «به اشتراک گذاری اطلاعات» سرچشمه گرفته‌اند.
مطمئناً، اینترانت ها بایستی دارای محدودیت‌ها و مرزهای مشخصی در خود باشند. چرا که در لایه های مختلف کاری، اطلاعات مهم و بعضاً حیاتی شرکت‌ها در جریان هستند. اما در حال حاضر با ظهور رسانه های اجتماعی، می‌توان اینترانت ها را خیلی بیشتر از آنچه که هستند، دید و بکارگیری نمود. ابزار رسانه های اجتماعی، وبلاگ‌ها، ویکی‌ها، یادداشت‌ها و ... می‌توانند به سرعت توسط مدیران سیستم به اینترانت افزوده شوند.
ابزار اجتماعی
یک کاربر معمولی اینترانت یک شرکت، با مراجعه به سایتی در اینترنت، به این فکر افتاده که چرا نبایستی امکاناتی که بر روی اینترنت، موجود است را در محیط کار خود، در دسترس داشته باشیم. چرا به جای طی کردن پروسه های طولانی، استفاده از اینترانت را در انجام کارهای خود تجربه نکنیم؟ و سؤال‌هایی از این دست که دیگر کاربران با آن درگیرند.
در سال 2011، زمانی که سرعت در کار، از مهم‌ترین عوامل پیروزی شرکت‌ها محسوب می‌شود، در صورتی که یکی از افراد شرکت، اطلاعاتی داشته که مایل به ذخیره سازی و به اشتراک گذاری با دیگر اعضای تیم خود است، نمی‌تواند منتظر بازگشت آنان به دفتر کار برای انتقال داده‌ها بماند، او مایل است، با استفاده از تلفن هوشمند و یا تبلت خود این کار را به سرعت انجام داده و یا بر روی بلاگ ها و ویکی‌ها آن را به انتشار سریع برساند. تا همگی قادر باشند برای نشست و جلسات بعدی، به خوبی از آن استفاده کنند.
این کار به سادگی با ایجاد تغییری در یکی از گره های امنیتی ICT و کمی برنامه ریزی امکان پذیر خواهد بود. البته باید در نظر داشت که سوء استفاده، همیشه وجود دارد. این از وظایف کارکنان است که بدانند؛ هرچه توانمندی و قدرت بیشتر باشد، میزان مسئولیت فرد بالاتر می‌رود.
روابط عمومی
شرکت‌ها می‌توانند خود را از طریق رسانه های اجتماعی از قبیل فیس‌بوک و توییتر در دید عموم قرار داده، دسترسی 24 ساعته به مصرف کنندگان داشته باشند و پوششی بدون وقفه به علاقمندان و دنبال کنندگان خود ارائه دهند.
ابزار دیگری که شرکت‌ها از آن به منظور به اشتراک گذاری اطلاعات در جوامع خصوصی و عمومی استفاده می‌کنند، "yammer" است. این ابزار را می‌توان با یک کلیک به اینترانت ها نیز افزود.
دورانی که در آن از اینترانت به عنوان، محلی برای انتشار اخبار هزینه‌ها و اخبار مضحک و قدیمی شرکت‌ها استفاده می‌شد، به پایان رسیده است. امروزه می‌توان اینترانت را مطابق میل خود کنترل کنید. امروز اینترانت، نه یک شبکه داخلی بی استفاده که یک جامعه فعال است.
استفاده از ابزار رسانه های اجتماعی در محیط کار، روز به روز در حال تبدیل شدن به روش آشنای ارتباطات شده است. این در حالی ست که در روزهای راه اندازی این ابزارها، هیچ یک از کاربران آن‌ها در سرتاسر جهان، چنین برداشتی از آینده آن نداشتند. www.ParsCms.com
مردم به انتشار و به اشتراک گذاری اطلاعات بر روی ویکی‌پدیا اقدام کردند. وبلاگ‌ها به عنوان منابع اطلاعاتی، گسترده تر شدند. انواع اطلاعات از ابراز عقاید گرفته تا درج حقایق، افسانه‌ها و هرگونه موضوعی همچون موسیقی، فناوری و یا باغبانی به بحث گذارده شدند. اما سؤال این است که آیا می‌توان جای تمامی این امکانات را در اینترانت باز کرد؟
حذف محدودیت‌ها
باور قدیمی در رابطه با اینترانت شرکت‌ها، مبنی بر ایجاد محدودیت‌ها، استوار است. دروازه‌ها و مرزهایی که برای ایجاد محدودیت‌های دسترسی کاربران مختلف ایجاد شدند، این باور را به کاربران، القاء می‌نمودند. در حقیقت اصطلاح اینترانت حالتی بدیمن و ناخوشایند داشت. چیزی شبیه به پلیس مخفی ICT، که دائماً مراقب اعمال و رفتار کاربران است. این دقیقاً، مفهومی متضاد با آنچه از اصطلاح اینترنت در ذهن متبادر می‌شود، در خود داشت. چرا که اینترنت مدعی آزادی بیان و عقاید بود.
این در حالی ست که اگر شما یک قدم عقب رفته و از نمایی وسیع‌تر این دو اصطلاح را به مقایسه بگذارید، در خواهید یافت که هردو، از فلسفه ای مشترک، یعنی «به اشتراک گذاری اطلاعات» سرچشمه گرفته‌اند.
مطمئناً، اینترانت ها بایستی دارای محدودیت‌ها و مرزهای مشخصی در خود باشند. چرا که در لایه های مختلف کاری، اطلاعات مهم و بعضاً حیاتی شرکت‌ها در جریان هستند. اما در حال حاضر با ظهور رسانه های اجتماعی، می‌توان اینترانت ها را خیلی بیشتر از آنچه که هستند، دید و بکارگیری نمود. ابزار رسانه های اجتماعی، وبلاگ‌ها، ویکی‌ها، یادداشت‌ها و ... می‌توانند به سرعت توسط مدیران سیستم به اینترانت افزوده شوند.
ابزار اجتماعی
یک کاربر معمولی اینترانت یک شرکت، با مراجعه به سایتی در اینترنت، به این فکر افتاده که چرا نبایستی امکاناتی که بر روی اینترنت، موجود است را در محیط کار خود، در دسترس داشته باشیم. چرا به جای طی کردن پروسه های طولانی، استفاده از اینترانت را در انجام کارهای خود تجربه نکنیم؟ و سؤال‌هایی از این دست که دیگر کاربران با آن درگیرند.
در سال 2011، زمانی که سرعت در کار، از مهم‌ترین عوامل پیروزی شرکت‌ها محسوب می‌شود، در صورتی که یکی از افراد شرکت، اطلاعاتی داشته که مایل به ذخیره سازی و به اشتراک گذاری با دیگر اعضای تیم خود است، نمی‌تواند منتظر بازگشت آنان به دفتر کار برای انتقال داده‌ها بماند، او مایل است، با استفاده از تلفن هوشمند و یا تبلت خود این کار را به سرعت انجام داده و یا بر روی بلاگ ها و ویکی‌ها آن را به انتشار سریع برساند. تا همگی قادر باشند برای نشست و جلسات بعدی، به خوبی از آن استفاده کنند.
این کار به سادگی با ایجاد تغییری در یکی از گره های امنیتی ICT و کمی برنامه ریزی امکان پذیر خواهد بود. البته باید در نظر داشت که سوء استفاده، همیشه وجود دارد. این از وظایف کارکنان است که بدانند؛ هرچه توانمندی و قدرت بیشتر باشد، میزان مسئولیت فرد بالاتر می‌رود.
روابط عمومی
شرکت‌ها می‌توانند خود را از طریق رسانه های اجتماعی از قبیل فیس‌بوک و توییتر در دید عموم قرار داده، دسترسی 24 ساعته به مصرف کنندگان داشته باشند و پوششی بدون وقفه به علاقمندان و دنبال کنندگان خود ارائه دهند.
ابزار دیگری که شرکت‌ها از آن به منظور به اشتراک گذاری اطلاعات در جوامع خصوصی و عمومی استفاده می‌کنند، "yammer" است. این ابزار را می‌توان با یک کلیک به اینترانت ها نیز افزود.
دورانی که در آن از اینترانت به عنوان، محلی برای انتشار اخبار هزینه‌ها و اخبار مضحک و قدیمی شرکت‌ها استفاده می‌شد، به پایان رسیده است. امروزه می‌توان اینترانت را مطابق میل خود کنترل کنید. امروز اینترانت، نه یک شبکه داخلی بی استفاده که یک جامعه فعال است.
آخرین ویرایش توسط مدیر