به نام خدایی که در همین نزدیکیهاست.
سلام. امیدوارم حال همگی خوب باشه.
خب نتایج کنکور اعلام شد! و ده سکوی اول هر رشته تقسیم شد. سکوهای بعدی هم نهایتاً تا 16 ساعت آینده اعلام و تقسیم میشن.
راستش من نمی دونم شمایی که الان داری این مطلب رو میخونی روی سکوی شماره ی چند ایستادی. شمارت دو رقمیه یا سه رقمی یا شایدم چهار رقمی یا .... . راستش خیلی هم مهم نیست!!
نه اینکه بخوام نتیجه ی تلاش و درس خوندنت رو کم و کوچیک فرض کنم...
نه اینکه بخوام بگم حاصل دوازده سال نشستن پشت نیمکت های مدرسه مهم نیست....
نه.
میخوام بگم نتیجه هرچی که باشه، هر چقدر بد و به دور از ذهن و هر چقدر خوب و رویایی دوره ی گذرایی بیش نیست. گذر از یک مرحله و ورود به مرحله ای دیگر. مرحله ای به مراتب سخت تر، پیچیده تر و مهم تر از آزمونی با یک نتیجه ی دو، سه، چهار یا پنج رقمی....
تجربه ی من میگه بعد از اعلام نتایج همه ناراضی هستن. شاید این عدم رضایت رو به زبون نیارن و نشون ندن اما ته دلشون احساس می کنن که حقشون بهتر از اینا بوده. فرقی هم نمیکنه که 1000 شده باشن یا 100، این عدم رضایت انگار که یک اصل فراگیر تغییرناپذیر باشه....
اگر فردا خیلی خیلی خوشحال بودی، امیدوارم این خوشحالی تو طولای و عمیق باشه و تورو برای آینده آماده کنه نه اینکه باعث بشه فراموش کنی که به کجا رهسپاری...
و اما اگر خیلی خیلی ناراحت بودی امیدوارم ناراحتی تو نهایتا یک روز طول بکشه. نهایتا یک روز عبوس و ناراحت باشی...
بگذریم.
برگردیم به قبل از کنکور. همه ما هدف داریم، هرکس برای خودش چیزی به اسم هدف تعریف میکنه و برای رسیدن به اون از خیلی چیزا میگذره...
من میخوام پزشکی دانشگاه x قبول بشم...
من میخوام مهندسی برق داشگاه y قبول بشم...
من میخوام حقوق دانشگاه z قبول بشم...
من میخوام... من میخوام .... و ...
طبیعیه که هرکدوم از این دانشگاه های مورد علاقه ی خیلی ها ظرفیت محدودی برای پذیرش دارن.
نمیخوام خیلی پیچیدش کنم چون شاید حوصله نکنی بخونی وگرنه حرف زیاد هست اما عدم قبولی تو، توی هر کدوم از این دانشگاه ها به معنای عدم لیاقت و توان تو نیست. هیچ وقت خودت رو طوری تصور نکن که پشت در دانشگاه مورد علاقت موندی، دانشگاه سرعت رسیدن به هدف رو ممکنه بیشتر کنه، همین. اگر هدفی داری که قطعا داری برای رسیدن به اون از هیچ تلاشی دریغ نکن، معنای این حرف رو فقط وقتی وارد دانشگاه بشی متوجه میشی و همیشه بدون، اگر قراره دری بسته باشه و پشت اون بمونی، اون در، فقط دریچه بینش و ذهن توست ، پس به خودت نگاه کن...
اگر همه ی تلاشت رو کردی، بازهم تلاش کن و بازهم در بزن، در باز میشه، شاید با تلاشی بیشتر...
و اگر قصوری داشتی صادقانه اون رو بپذیر و فرار نکن و اگر لازم بود از نو شروع کن...
بسم ا...
بهترین آرزوها
سلام. امیدوارم حال همگی خوب باشه.
خب نتایج کنکور اعلام شد! و ده سکوی اول هر رشته تقسیم شد. سکوهای بعدی هم نهایتاً تا 16 ساعت آینده اعلام و تقسیم میشن.
راستش من نمی دونم شمایی که الان داری این مطلب رو میخونی روی سکوی شماره ی چند ایستادی. شمارت دو رقمیه یا سه رقمی یا شایدم چهار رقمی یا .... . راستش خیلی هم مهم نیست!!
نه اینکه بخوام نتیجه ی تلاش و درس خوندنت رو کم و کوچیک فرض کنم...
نه اینکه بخوام بگم حاصل دوازده سال نشستن پشت نیمکت های مدرسه مهم نیست....
نه.
میخوام بگم نتیجه هرچی که باشه، هر چقدر بد و به دور از ذهن و هر چقدر خوب و رویایی دوره ی گذرایی بیش نیست. گذر از یک مرحله و ورود به مرحله ای دیگر. مرحله ای به مراتب سخت تر، پیچیده تر و مهم تر از آزمونی با یک نتیجه ی دو، سه، چهار یا پنج رقمی....
تجربه ی من میگه بعد از اعلام نتایج همه ناراضی هستن. شاید این عدم رضایت رو به زبون نیارن و نشون ندن اما ته دلشون احساس می کنن که حقشون بهتر از اینا بوده. فرقی هم نمیکنه که 1000 شده باشن یا 100، این عدم رضایت انگار که یک اصل فراگیر تغییرناپذیر باشه....
اگر فردا خیلی خیلی خوشحال بودی، امیدوارم این خوشحالی تو طولای و عمیق باشه و تورو برای آینده آماده کنه نه اینکه باعث بشه فراموش کنی که به کجا رهسپاری...
و اما اگر خیلی خیلی ناراحت بودی امیدوارم ناراحتی تو نهایتا یک روز طول بکشه. نهایتا یک روز عبوس و ناراحت باشی...
بگذریم.
برگردیم به قبل از کنکور. همه ما هدف داریم، هرکس برای خودش چیزی به اسم هدف تعریف میکنه و برای رسیدن به اون از خیلی چیزا میگذره...
من میخوام پزشکی دانشگاه x قبول بشم...
من میخوام مهندسی برق داشگاه y قبول بشم...
من میخوام حقوق دانشگاه z قبول بشم...
من میخوام... من میخوام .... و ...
طبیعیه که هرکدوم از این دانشگاه های مورد علاقه ی خیلی ها ظرفیت محدودی برای پذیرش دارن.
نمیخوام خیلی پیچیدش کنم چون شاید حوصله نکنی بخونی وگرنه حرف زیاد هست اما عدم قبولی تو، توی هر کدوم از این دانشگاه ها به معنای عدم لیاقت و توان تو نیست. هیچ وقت خودت رو طوری تصور نکن که پشت در دانشگاه مورد علاقت موندی، دانشگاه سرعت رسیدن به هدف رو ممکنه بیشتر کنه، همین. اگر هدفی داری که قطعا داری برای رسیدن به اون از هیچ تلاشی دریغ نکن، معنای این حرف رو فقط وقتی وارد دانشگاه بشی متوجه میشی و همیشه بدون، اگر قراره دری بسته باشه و پشت اون بمونی، اون در، فقط دریچه بینش و ذهن توست ، پس به خودت نگاه کن...
اگر همه ی تلاشت رو کردی، بازهم تلاش کن و بازهم در بزن، در باز میشه، شاید با تلاشی بیشتر...
و اگر قصوری داشتی صادقانه اون رو بپذیر و فرار نکن و اگر لازم بود از نو شروع کن...
بسم ا...
بهترین آرزوها
آخرین ویرایش توسط مدیر