سلام به همه دوستای خوبم.
تولد حضرت محمد(ص) و امام صادق(ع) رو به همه تبریک می گم.همچنین عید نوروز رو پیشاپیش تبریک می گم.
با توجه به اینکه امتحان مرحله 2 و امتحانات نهایی و بقیه امتحان های زندگی در راه اند،می خواستم به عنوان یه دوست یه چیزایی رو با اینکه می دونم که می دونید براتون یادآوری کنم.
طبیعیه که ما انسان ها قبل از بعضی کارها دچار استرس می شیم و نگران نتیجه هستیم.ولی استرس از یه مقداری که بیشتر می شه،دیگه خوب نیست و باعث اختلال در کارها(مخصوصا فکر کردن در سر جلسه امتحان) می شه.اینو یادتون باشه که ما تمام تلاشمونو کردیم و می کنیم،ولی نتیجه دست خداست.
مثل اینه که ما می خوایم از یه در رد بشیم،تمام تلاشمونو برای باز کردن در می کنیم،ولی هیچ وقت مطمئن نیستیم که چی پشت در منتظر ما است؟ممکنه توی خیالات خودمون یه چیزایی رو تصور بکنیم،ولی مطمئنا کسی که از بالای در داره این صحنه های تلاش ما رو می بینه،اون طرف در رو هم می بینه.و بدیهیه که اون بهتر می تونه قضاوت کنه که اگر در باز بشه برای ما بهتره یا اینکه باز نشه.ممکنه یه خطر در کمین ما باشه که ما از اون بی خبریم.کی بهتر و مطمئن تر از خدا برای اینکه ای کار رو بهش واگذار کنیم؟توی سوره بقره،آیه 216 خدا می گه:"چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید حال آنکه خیر شما در آن است و یا چیزی را دوست داشته باشید،حال آنکه شر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید."
من فکر می کنم که هر کس با این عقیده کاری رو انجام بده،خیلی کمتر دچار استرس می شه وخیلی توی کارهاش موفق تر و آروم تره.امیدوارم که همیشه ما بتونیم به خدا اعتماد کنیم و این حس رو در خودمون به وجود بیاریم که اون خیرو صلاح ما رو خیلی بهتر می دونه.ان شاءالله
تولد حضرت محمد(ص) و امام صادق(ع) رو به همه تبریک می گم.همچنین عید نوروز رو پیشاپیش تبریک می گم.
با توجه به اینکه امتحان مرحله 2 و امتحانات نهایی و بقیه امتحان های زندگی در راه اند،می خواستم به عنوان یه دوست یه چیزایی رو با اینکه می دونم که می دونید براتون یادآوری کنم.
طبیعیه که ما انسان ها قبل از بعضی کارها دچار استرس می شیم و نگران نتیجه هستیم.ولی استرس از یه مقداری که بیشتر می شه،دیگه خوب نیست و باعث اختلال در کارها(مخصوصا فکر کردن در سر جلسه امتحان) می شه.اینو یادتون باشه که ما تمام تلاشمونو کردیم و می کنیم،ولی نتیجه دست خداست.
مثل اینه که ما می خوایم از یه در رد بشیم،تمام تلاشمونو برای باز کردن در می کنیم،ولی هیچ وقت مطمئن نیستیم که چی پشت در منتظر ما است؟ممکنه توی خیالات خودمون یه چیزایی رو تصور بکنیم،ولی مطمئنا کسی که از بالای در داره این صحنه های تلاش ما رو می بینه،اون طرف در رو هم می بینه.و بدیهیه که اون بهتر می تونه قضاوت کنه که اگر در باز بشه برای ما بهتره یا اینکه باز نشه.ممکنه یه خطر در کمین ما باشه که ما از اون بی خبریم.کی بهتر و مطمئن تر از خدا برای اینکه ای کار رو بهش واگذار کنیم؟توی سوره بقره،آیه 216 خدا می گه:"چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید حال آنکه خیر شما در آن است و یا چیزی را دوست داشته باشید،حال آنکه شر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید."
من فکر می کنم که هر کس با این عقیده کاری رو انجام بده،خیلی کمتر دچار استرس می شه وخیلی توی کارهاش موفق تر و آروم تره.امیدوارم که همیشه ما بتونیم به خدا اعتماد کنیم و این حس رو در خودمون به وجود بیاریم که اون خیرو صلاح ما رو خیلی بهتر می دونه.ان شاءالله