ثابت ماندن اسمولاریته طی تکامل

[ma.biolife]

همه میدونیم که اسمولاریته سلول های بدن عمدتا در محدوده 35کنترل میشن .من یه جا خونده بودم که غلظت های نمک های معدنی در دریاهای شور هم همین مقداره و چون منشا ما هم دریاهای شور هست پس ثابت مونده.ولی خب من یه چیزی رو نمیفهمم مگه منشا ما ماهی های استخوانی نیست که اونام در دریاهای اب شیرین ساکن بودن که غلظت ها یه چیز دیگه بوده.الان این دوتارو نمیتونم ربط بدم . اگه قسمت اول درسته پس جریان قسمت دوم چیه و اگه قسمت اول غلطه چرا باید طی تکامل اسمولاریته همین مقدار باقی بمونه؟؟؟؟

 

[Canis lupus]

پاسخ : ثابت ماندن اسمولاریته طی تکامل

خب از آب شور به آب شیرین به خشکی نکامل یافته دیگه
چیش مشکل داره؟

 

[ma.biolife]

پاسخ : ثابت ماندن اسمولاریته طی تکامل

من مگم اول اب شور بعد اب شیرین بعد خشکی.پس یعنی باید اسمولاریته با اب شیرین جور باشه درحالی که با اب شور جوره.

 

[ma.biolife]

پاسخ : ثابت ماندن اسمولاریته طی تکامل

من میگم اول اب شور بعد اب شیرین بعد خشکی.پس یعنی باید اسمولاریته با اب شیرین جور باشه درحالی که با اب

---- دو نوشته به هم متصل شده است ----

درحال ک باید با اب شیرین جور باشه چون اون بعد تر از اونه.

---- دو نوشته به هم متصل شده است ----

واقعا معذرت میخام.قاطی شد من میگم باید با اب شیرین جور باشه در حالی که اسمولاریته سلولا با غلظت اب شور جور هست تا ورود و خروج اب یکی باشه.اما تکامل اول اب شوره بعد شیرین

 

[fateme]

پاسخ : ثابت ماندن اسمولاریته طی تکامل

ببین اسمولاریته همین قده چون همین قده توی ما، ماهی های استخوانی، ساکنان آب های شور و شیرین. چون اساس شیمی حیات توی همچین محلولیه که شکل گرفته و موندگار شده. ینی دست به انواع سازگاری های ممکن توی غشا و بقیه جاهامون زدیم تا اینو حفظ کنیم چون برامون مهمه.