نیوتن منجم و ریاضی دان مشهور به یک مکانیک ماهر دستور داد ماکت کوچکی از منظومه شمسی بسازد . سیارات این منظومه توپهای کوچک بودند که با تسمه به یکدیگر پیوسته بودند و برای آن هندل کوچکی قرار داده که با حرکت آن تمام توپها به طرز جالبی در مدار خود حرکت می کردند و دور هسته مرکزی به گردش در می آمدند . یک روز نیوتن کنار میز خود بود و این ماکت مقابلش بود . دوست او که یک دانشمند ماتریالیست بود وارد شد . هنگامی که چشمش به آن ماکت زیبا افتاد تعجب کرد و زمانی که نیوتن هندل را حرکت داد تعجب او بیشتر شد و فریاد زد : وه ! چه چیز جالبی ! چه کسی این را ساخته است ؟ ! نیوتن جواب داد : هیچ کس ، دانشمند مادی گفت : فکر کردید من احمقم چگونه ممکن است این ماکت با این سبک جالب خودش تصادفا به وجود آمده باشد نه تنها سازنده دارد بلکه سازنده آن نابغه بوده است . نیوتن برخاست و دست روی شانه او گذاشت و گفت : دوست من آمچه شما می بینید جز یک ماکت کوچک نیست که از روی سیستم واقعی و عظیم منظومه شمسی ساخته شده است . با این وجود شما حاضر نیستید بپذیرید که تصادفا و خودبخود به وجود آمده باشد پس چگونه اعتقاد دارید منظومه شمسی با همه وسعت و پیچیدگی که دارد آفریننده ای عاقل و قادر نداشته و بدون سازنده است . این جا بود که آن دانشمند شرمنده شد و جوابی برای گفتن نداشت .
( این داستان اشاره به تفکر در آفاق دارد که در خداشناسی توصیه شده است )
« سنریهم آیاتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتبیّن لهم انّه الحق ؛
ما نشانه های خود را در آفاق ( سراسر جهان ) و در وجود انسانها به آنها نشان می دهیم تا بدانند او بر حق است / آیه 53 سوره فصلت »
( این داستان اشاره به تفکر در آفاق دارد که در خداشناسی توصیه شده است )
« سنریهم آیاتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتبیّن لهم انّه الحق ؛
ما نشانه های خود را در آفاق ( سراسر جهان ) و در وجود انسانها به آنها نشان می دهیم تا بدانند او بر حق است / آیه 53 سوره فصلت »
