درباره ی چوب پنبه ....

ارسال ها
2
لایک ها
1
امتیاز
0
#1


[h=1]چوب پنبه[/h]
چوب پنبه دارای یاخته‌های پهن با دیواره نازک ، فضای بین یاخته‌های کوچک و یا فاقد آن است. در دیواره یاخته‌های چوب پنبه‌ای ماده چربی به نام​
سوبرین
جمع می‌شود. وجود این ماده ، یاخته‌های چوب پنبه‌ای را نسبت به آب و گازها تقریبا نفوذناپذیر می‌کند. بنابراین لایه چوب پنبه‌ای مانع خروج بیش از حد آب و در نتیجه خشکیدن ساقه می‌شود و نیز آن را در برابر صدمات مکانیکی حفظ می‌کند. عمر پروتوپلاسم یاخته‌های چوب پنبه‌ای کوتاه است. یاخته‌های بشره که در قسمت خارج چوب پنبه قرار دارند، پس از تشکیل لایه چوب پنبه‌ای می‌میرند، زیرا راه رسیدن آب و مواد غذایی به آنها توسط یاخته‌های نفوذناپذیر چوب پنبه‌ای بسته می‌شود. در ساقه‌های چوبی ، چوب پنبه جای بشره را می‌گیرد.​
[h=1]فلودرم[/h]
فلودرم بافتی است که از تکثیر یاخته‌های فلوژن به طرف داخل تشکیل می‌شود. یاخته‌های فلودرم زنده‌اند و دیواره‌های آنها بدون سوبرین است. این یاخته‌ها همانند یاخته‌های پارانشیمی پوست می‌باشند.​
[h=1]پریدرم[/h]
پوشش چوب پنبه‌ای حاصل از فلوژن در ساختار پسین ساقه ،​
پریدرم
نام دارد که تشکیل آن همیشه مدتها بعد از فعالیت​
کامبیوم آوندی
آغاز می‌گردد. تاخیر پیدایش فلوژن نسبت به پیدایش کامبیوم در ساقه سبب می‌شود تا با وجود همزمان نبودن کامبیوم در ساقه و ریشه تشکیل پریدرم در آنها همزمان باشد. محل تشکیل پریدرم در پوست ساقه گیاهان مختلف متغیر است. مثلا در انواع​
درخت بید
،​
چنار
و​
تبریزی
فلوژن در زیر پوشش اپیدرمی تشکیل می‌شود. در​
کلماتیس
و​
مو
در ردیف دایره محیطیه یعنی در عمق پوست ظاهر می‌گردد. در بعضی از گیاهان محل تشکیل فلوژن ، حتی در طول یک ساقه نیز متغیر بوده ، در قسمتهای مختلف عمق پوست بوجود می‌آید. مثلا در​
بلوطها
محل تشکیل فلوژن در پایین ساقه و در عمق پوست و در دایره محیطیه است و در بخش فوقانی همان ساقه و شاخه‌های فرعی آن سطحی است و بلافاصله در زیر اپیدرم ایجاد می‌شود.​
 
بالا