راه حلي براي بازيافت پلاستيك...

[DREGO]

تمام این مجسمه ها توسط هنرمند امریکایی به نام Mark Jenkins ساخته شده است​

 

[khalina]

پاسخ : راه حلي براي بازيافت پلاستيك...

سلام [mention=15069]drego[/mention]
تصاویر خلاقانه‌ای است اما به نظر نمی‌رسد که پلاستیک‌های مورد استفاده بازیافتی باشند، زیرا:

1. یکی از معضلات بازیافت پلاستیک‌ها، از بین بردن رنگ آنها است. همانطور که شنیده‌اید، پس از اختلاط پلاستیک‌ها با رنگ‌های متفاوت به آنها دوده اضافه می‌کنند تا زیر پوشش رنگ سیاه، همه‌ی رنگ‌های قبلی پنهان شوند. برای همین اغلب کیسه‌های زباله و قطعات بازیافتی مشکی هستند.
2. یکی از راه‌های پیشرفته برای بازیافت پلاستیک‌ها، تجزیه‌ی زنجیره‌های پلیمری به قطعات سازنده و پیوند دوباره‌ی آنها است. در این روش کلیه‌ی ناخالصی‌ها (از جمله رنگ) از بین می‌روند اما هزینه‌ی تولید این پلاستیک، از نمونه‌ی اولیه بیشتر است. بنابراین اگر چنین کاری صورت گرفت، ساخت مجسمه‌های تزیینی صرفه‌ی اقتصادی نخواهد داشت.

در تصاویر بالا، مجسمه‌ها کاملا شفاف هستند که اگر بازیافتی هم باشند، هزینه ی ساخت آن‌ها نسبت به استفاده از پلاستیک نو بسیار بیشتر است.

یاحق

 

[DREGO]

پاسخ : راه حلي براي بازيافت پلاستيك...

آيريسكياي عزيز اگر روش هاي خلاقانه ديگري سراغ داريد با ما در ميان بگذاريد...ممنون:5:

---- دو نوشته به هم متصل شده است ----

سلام @drego
تصاویر خلاقانه‌ای است اما به نظر نمی‌رسد که پلاستیک‌های مورد استفاده بازیافتی باشند، زیرا:

1. یکی از معضلات بازیافت پلاستیک‌ها، از بین بردن رنگ آنها است. همانطور که شنیده‌اید، پس از اختلاط پلاستیک‌ها با رنگ‌های متفاوت به آنها دوده اضافه می‌کنند تا زیر پوشش رنگ سیاه، همه‌ی رنگ‌های قبلی پنهان شوند. برای همین اغلب کیسه‌های زباله و قطعات بازیافتی مشکی هستند.
2. یکی از راه‌های پیشرفته برای بازیافت پلاستیک‌ها، تجزیه‌ی زنجیره‌های پلیمری به قطعات سازنده و پیوند دوباره‌ی آنها است. در این روش کلیه‌ی ناخالصی‌ها (از جمله رنگ) از بین می‌روند اما هزینه‌ی تولید این پلاستیک، از نمونه‌ی اولیه بیشتر است. بنابراین اگر چنین کاری صورت گرفت، ساخت مجسمه‌های تزیینی صرفه‌ی اقتصادی نخواهد داشت.

در تصاویر بالا، مجسمه‌ها کاملا شفاف هستند که اگر بازیافتی هم باشند، هزینه ی ساخت آن‌ها نسبت به استفاده از پلاستیک نو بسیار بیشتر است.

یاحق

خوب بله شما درست ميگين ولي نظر من اينه كه:
شما افزودن رنگ مشكي رو در صورتي گفتيد كه پلاستيك ها با هم مخلوط شده و در يكجا بازيافت شوند...
خوب براي اينكار ميشه از پلاستيك هاي شفاف مثه كيسه فريزر و امثال اينها استفاده كرد....
و از نظر اقتصادي بله....اين مجسمه ها به صرفه نيستند ولي امروزه براي كاهش الودگي بايد ضرر و زيان رو هم قبول كرد...:189:

 

[khalina]

پاسخ : راه حلي براي بازيافت پلاستيك...

آيريسكياي عزيز اگر روش هاي خلاقانه ديگري سراغ داريد با ما در ميان بگذاريد...ممنون:5:

---- دو نوشته به هم متصل شده است ----


خوب بله شما درست ميگين ولي نظر من اينه كه:
شما افزودن رنگ مشكي رو در صورتي گفتيد كه پلاستيك ها با هم مخلوط شده و در يكجا بازيافت شوند...
خوب براي اينكار ميشه از پلاستيك هاي شفاف مثه كيسه فريزر و امثال اينها استفاده كرد....
و از نظر اقتصادي بله....اين مجسمه ها به صرفه نيستند ولي امروزه براي كاهش الودگي بايد ضرر و زيان رو هم قبول كرد...:189:

اتفاقا بحث خوب شد!
شفافیت در پلاستیک‌ها به دلیل بی‌نظمی مولکولی آن‌ها است. اغلب پلاستیک‌ها از جمله پلی‌اولفین‌ها که در تصویر نشان داده شده‌اند، یک حافظه‌ی گرمایی برای رسیدن به نظم دارد و پس از مدتی کدر خواهد شد. همچنین رنگ ذکر شده، فقط جنبه‌ی مصنوعی ندارد و ممکن است بر اثر لیبل‌ها (برچسب‌ها) مواد غذایی، فعالیت باکتری‌ها، تخریب به وسیله‌ی نور و ... ایجاد شده باشد.
آزمایش بسیار ساده است: قطعه‌ی پلاستیکی شفافی که بخشی از یک وسیله است و کار کرده را با قطعه‌ی نو مقایسه کنید.

راستی همه‌ی مطالب ذکر شده برای پلاستیک‌هایی با مصارف عمومی است، وگرنه پلاستیک‌های مهندسی مانند پلی‌کربنات (مورد استفاده در شیشه‌ی عینک) حافظه‌ی گرمایی بسیار بلند مدتی دارند و سال‌ها برای کدر شدن آنها زمان نیاز است. البته با توجه به قیمت تمام شده‌ی این پلیمر، استفاده‌ی مکرر و بازیافت آن نیز به صرفه است.

 

[DREGO]

پاسخ : راه حلي براي بازيافت پلاستيك...

اتفاقا بحث خوب شد!
شفافیت در پلاستیک‌ها به دلیل بی‌نظمی مولکولی آن‌ها است. اغلب پلاستیک‌ها از جمله پلی‌اولفین‌ها که در تصویر نشان داده شده‌اند، یک حافظه‌ی گرمایی برای رسیدن به نظم دارد و پس از مدتی کدر خواهد شد. همچنین رنگ ذکر شده، فقط جنبه‌ی مصنوعی ندارد و ممکن است بر اثر لیبل‌ها (برچسب‌ها) مواد غذایی، فعالیت باکتری‌ها، تخریب به وسیله‌ی نور و ... ایجاد شده باشد.
آزمایش بسیار ساده است: قطعه‌ی پلاستیکی شفافی که بخشی از یک وسیله است و کار کرده را با قطعه‌ی نو مقایسه کنید.

راستی همه‌ی مطالب ذکر شده برای پلاستیک‌هایی با مصارف عمومی است، وگرنه پلاستیک‌های مهندسی مانند پلی‌کربنات (مورد استفاده در شیشه‌ی عینک) حافظه‌ی گرمایی بسیار بلند مدتی دارند و سال‌ها برای کدر شدن آنها زمان نیاز است. البته با توجه به قیمت تمام شده‌ی این پلیمر، استفاده‌ی مکرر و بازیافت آن نیز به صرفه است.

واقعا مطالب جالبي گذاشتين...ممنون
پس ما با تفكيك اين پلاستيك ها ميتونيم به خواسته مون برسيم....ولي همين پلاستيك هايي كه براي مصارف عمومي هستند رو هم ميشه با استفاده از مواد شيميايي و يا رنگ هاي متفاوت زيباتر كرد...
خوب درسته شكل تجملاتي به خودش نميگيره...ولي براي بهداشت و پاكيزگي بايد قيد همه چيرو زد...حتي زيبايي!:211: