- ارسال ها
- 690
- لایک ها
- 2,054
- امتیاز
- 0
نانولوله‌هاي کربني پتانسيل‌هاي بسياري در صنعت دارند براي مثال از آنها مي‌توان در مدارهاي الکترونيکي استفاده کرد. اما استفاده از آنها بدون چالش نيست. اخيرا پژوهشگران دانشگاه استنفورد روشي براي توليد اولين ساختار منطقي ديجيتال با استفاده از نانولوله‌هاي کربني ارائه کرده‌اند.
بازده انرژي يکي از مهمترين چالش‌ها در مسير کوچک‌سازي سيستم‌هاي کامپيوتري است. جفري بوکور از پژوهشگران آزمايشگاه ملي لورنس مي‌گويد هر قدر که ما به محدوده قانون مور نزديک‌تر مي‌شويم نياز به جايگزيني سيليکون توسط ماده‌اي ديگر بيشتر احساس مي‌شود.
براي حل اين مشکل نانولوله‌هاي کربني به‌عنوان جايگزين معرفي شده‌اند، بازده انرژي مدارات الکترونيکي که با استفاده از نانولوله‌ها ساخته مي‌شود ده برابر بيشتر از نمونه‌هاي سيليکوني است. پژوهشگران دانشگاه استنفورد اخيرا مقاله‌اي در اين‌باره در IEEE Transactions on Computer-Aided Design of Integrated Circuits and Systems ارائه کرده‌اند. در اين مقاله پيشرفت‌هايي در بخش محاسباتي و ذخيره سازي اطلاعات با استفاده از نانولوله‌هاي کربني عنوان شده است.
لاري پيلجي از دانشگاه کارنجي ملون مي‌گويد در يک دهه گذشته محققان از خواص منحصر به‌فرد نانولوله‌هاي کربني به‌وجد آمده‌اند اما يافته‌هاي اين گروه تحقيقاتي در دانشگاه استنفورد اولين نمونه استفاده از نانولوله‌هاي کربني در ترانزيستورهاي CMOS است.
هر چند استفاده از نانولوله‌هاي کربني در مدارهااي الکترونيکي در سال‌هاي اخير انجام شده اما بيشتر کارها در سطح نانولوله‌هاي منفرد بوده است. در اين مسير دو مانع بزرگ وجود دارد اول اين که نانولوله‌ها بايد به‌خوبي تراز شوند که اين امر چالش برانگيز است و دوم اين که در کنار نانولوله‌هاي نيمه‌هادي، که براي استفاده در مدارات ايده‌آل هستند، نانولوله‌هاي فلزي نيز هميشه وجود دارند. اين موضوع موجب مي‌شود تا نانولوله‌هاي فلزي تشکيل مدار کوتاه دهند. تا به امروز هيچ روشي براي سنتز نانولوله‌هاي کربني نيمه‌هادي ارائه نشده است.
براي حل اين مشکل محققان اين پروژه روشي ارائه کرده‌اند که با استفاده از آن مي‌توان مدارهاي ديجيتال ويفر مبتني بر نانولوله کربني ايجاد کرد. در اين روش نانولوله‌هاي تراز نشده مشکلي ايجاد نمي‌کنند همچنين براي زدايش نانولوله‌هاي فلزي ناخواسته نيز راه حلي ارائه شده است. از ويژگي‌هاي اصلي اين روش آن است که در آن بازده انرژي نانولوله‌ها کم نشده و همچنين اين روش کاملا با فناوري فعلي قابل انطباق است.
اين گروه براي اثبات عملکرد روش خود، مدارهاي منطقي، ادوات ذخيره سازي و مدارات سه بعدي را با قدرت تفکيک بسيار بالا توليد کرده‌اند.
http://phys.org/news/2012-06-stanford-carbon-nanotubes-highly-energy-efficient.html
بازده انرژي يکي از مهمترين چالش‌ها در مسير کوچک‌سازي سيستم‌هاي کامپيوتري است. جفري بوکور از پژوهشگران آزمايشگاه ملي لورنس مي‌گويد هر قدر که ما به محدوده قانون مور نزديک‌تر مي‌شويم نياز به جايگزيني سيليکون توسط ماده‌اي ديگر بيشتر احساس مي‌شود.
براي حل اين مشکل نانولوله‌هاي کربني به‌عنوان جايگزين معرفي شده‌اند، بازده انرژي مدارات الکترونيکي که با استفاده از نانولوله‌ها ساخته مي‌شود ده برابر بيشتر از نمونه‌هاي سيليکوني است. پژوهشگران دانشگاه استنفورد اخيرا مقاله‌اي در اين‌باره در IEEE Transactions on Computer-Aided Design of Integrated Circuits and Systems ارائه کرده‌اند. در اين مقاله پيشرفت‌هايي در بخش محاسباتي و ذخيره سازي اطلاعات با استفاده از نانولوله‌هاي کربني عنوان شده است.
لاري پيلجي از دانشگاه کارنجي ملون مي‌گويد در يک دهه گذشته محققان از خواص منحصر به‌فرد نانولوله‌هاي کربني به‌وجد آمده‌اند اما يافته‌هاي اين گروه تحقيقاتي در دانشگاه استنفورد اولين نمونه استفاده از نانولوله‌هاي کربني در ترانزيستورهاي CMOS است.
هر چند استفاده از نانولوله‌هاي کربني در مدارهااي الکترونيکي در سال‌هاي اخير انجام شده اما بيشتر کارها در سطح نانولوله‌هاي منفرد بوده است. در اين مسير دو مانع بزرگ وجود دارد اول اين که نانولوله‌ها بايد به‌خوبي تراز شوند که اين امر چالش برانگيز است و دوم اين که در کنار نانولوله‌هاي نيمه‌هادي، که براي استفاده در مدارات ايده‌آل هستند، نانولوله‌هاي فلزي نيز هميشه وجود دارند. اين موضوع موجب مي‌شود تا نانولوله‌هاي فلزي تشکيل مدار کوتاه دهند. تا به امروز هيچ روشي براي سنتز نانولوله‌هاي کربني نيمه‌هادي ارائه نشده است.
براي حل اين مشکل محققان اين پروژه روشي ارائه کرده‌اند که با استفاده از آن مي‌توان مدارهاي ديجيتال ويفر مبتني بر نانولوله کربني ايجاد کرد. در اين روش نانولوله‌هاي تراز نشده مشکلي ايجاد نمي‌کنند همچنين براي زدايش نانولوله‌هاي فلزي ناخواسته نيز راه حلي ارائه شده است. از ويژگي‌هاي اصلي اين روش آن است که در آن بازده انرژي نانولوله‌ها کم نشده و همچنين اين روش کاملا با فناوري فعلي قابل انطباق است.
اين گروه براي اثبات عملکرد روش خود، مدارهاي منطقي، ادوات ذخيره سازي و مدارات سه بعدي را با قدرت تفکيک بسيار بالا توليد کرده‌اند.
http://phys.org/news/2012-06-stanford-carbon-nanotubes-highly-energy-efficient.html
آخرین ویرایش توسط مدیر
