زیباترین عکس های نجومی

[platopluto]

بهترين عکس‌هاي فضايي سال گذشته ميلادي را به انتخاب سايت نشنال جئوگرافيک

سحابي حلزوني: سحابي حلزوني (هليکس) که با نام NGC 7293 نيز شناخته مي‌شود، نمايانگر ستاره در حال مرگي است که به عنوان يک سحابي سياره‌نما شناخته مي‌شود. سحابي حلزوني که در فاصله 650 سال نوري از زمين و در صورت فلکي دلو واقع شده است، سرنوشت آينده خورشيد ما را به تصوير مي‌کشد؛ سرنوشتي که طي آن انتظار مي‌رود تا 5 ميليارد سال آينده خورشيد نيز به يک سحابي سياره‌اي مبدل شود.سحابي‌هاي سياره‌نما به هيچ وجه سياره نيستند. اين نام غلط در قرن هجدهم ميلادي بر روي آنها گذاشته شد، چرا که اين سحابي‌ها شبيه سيارات گازي عظيم منظومه شمسي بودند. با اين وجود اين نام تا به امروز بر روي آنها باقي مانده است. در حقيقت، سحابي‌هاي سياره‌نما ستارگاني هم اندازه خورشيد هستند که در انتهاي عمر خود قرار دارند، و سوخت هيدروژن و هليوم آنها براي همجوشي هسته‌اي در حال اتمام است. در اين مرحله، آنها گازهاي لايه خارجي خود را به صورت پوسته‌هاي درخشاني در اطراف خود باد مي‌کنند، و خود به ستارگان کوتوله سفيد مبدل مي‌شوند.

چرخ ستاره‌اي: اين عکس که با نوردهي طولاني گرفته شده است، چرخش شبانگاهي ستارگان را در حالي به تصوير کشيده که شفق قطبي بر فراز افق در حال درخشش است. شفق قطبي زماني به وجود مي‌آيد که ذرات باردار خورشيد که با نام بادهاي خورشيدي شناخته مي‌شوند، با جو زمين برخورد مي‌کنند. برخورد اين ذرات با اتم‌هاي اکسيژن و نيتروژن لايه يونسفر بر فراز ميدان مغناطيسي قطبين زمين، باعث آزاد شدن انرژي مي‌شود که به صورت اين درخشش‌هاي رنگي در ارتفاع 97 تا 1000 کيلومتري سطح زمين ديده مي‌شود.

نمايش آسماني نيمکره جنوبي: با استفاده از موقعيت برتر خود بر فراز زمين در ماه مارس / اسفند، فضانوردان ايستگاه فضايي بين‌المللي قادر بودند تا در يک قاب واحد، سپيده‌دم (سمت چپ) و شفق قطبي را هم‌زمان به تصوير بکشند. در اين تصوير که بر فراز اقيانوس هند گرفته شده است، فضاپيماي سايوز (مرکز عکس) وکپسول فضايي پراگرس متصل به ايستگاه فضايي نيز ديده مي‌شود.

جاروي ساحره: اين عکس از بقاياي يک ابرنواختر به نام جاروي ساحره، در بخش «اعماق فضا» چهارمين دوره رقابت عکاس نجومي سال که برندگان آن در ماه شهريور معرفي شدند، شايسته تقدير شناخته شد. اين عکس که توسط رابرت فرانک گرفته شده است، مخروبه‌هاي پراکنده يکي از ستارگان راه شيري را نشان مي‌دهد که صدها هزار سال قبل منفجر شده است. اين رشته‌هاي کيهاني بخشي از سحابي بادبان (Veil) هستند؛ يکي از بزرگ‌ترين بقاياي ابرنواختري که در آسمان وجود دارد. اين سحابي در فاصله 1400 سال نوري و در صورت فلکي ماکيان قرار دارد.

درخشش شمالگان: مشهورترين نمايش نورپردازي طبيعت در اين تصوير، بر فراز منطقه لانگيربين نروژ و همراه با درخشش ماه کامل در آسمان به تصوير کشيده شده است. اين بازي خيره‌کننده نور که در منطقه قطب شمال با نام شفق شمالي (Aurora Borealis) خوانده مي‌شود، زماني‌که در عرض‌هاي جغرافيايي نزديک قطب جنوب رخ مي‌دهد به نام شفق جنوبي (Aurora Australis) ناميده مي‌شود. اين پديده طبيعي که ناشي از برخورد ذرات خورشيدي با ميدان مغناطيسي زمين است، علاوه بر سياره ما در مشتري، زحل، اورانوس و نپتون نيز مشاهده مي‌شود.

 

[platopluto]

پاسخ : زیباترین عکس های نجومی

مريخ يخ‌زده: شايد در نگاه اول به نظر رسد که يک نفر نقشي از يک کبوتر را بر روي مريخ حکاکي کرده است؛ اما اين تصوير که توسط مدارگرد شناسايي مريخ ناسا گرفته شده است، رمل‌هايي طبيعي را در قطب شمال سياره سرخ نشان مي‌دهد که با آب شدن يخ‌هاي زمستاني تزئين شده‌اند. نواحي سفيد مناطقي را نشان مي‌‌دهد که برفک‌هاي ريزدانه کماکان اطراف رمل‌هاي قطبي را احاطه کرده‌اند. در عين حال، لکه‌هاي تيره احتمالا توسط رسوباتي شکل گرفته‌اند که به خاطر چشمه‌هاي دي‌اکسيد کربن کنار زده شده‌اند. اين آب‌فشان‌ها زماني شکل مي‌گيرند که لايه‌هاي يخ تصعيد شده و مستقيما از حالت جامد به گاز تبديل مي‌شوند.

کسوف خندان: گرفت خورشيدي باعث شده است تا قرص خورشيد بر فراز گوماکا فيليپين به خنده‌اي نارنجي مبدل شود. اگرچه خورشيد در اين عکس تنها اندکي پوشيده شده است، اين کسوف در بخش‌هايي از آسيا و غرب آمريکا به صورت يک خورشيدگرفتگي حلقوي کامل ديده مي‌شد.
خورشيدگرفتگي حلقوي زماني ايجاد مي‌شود که ماه بين زمين و خورشيد قرار مي‌گيرد، اما فاصله آن از زمين به اندازه‌اي است که قطر ظاهري ماه تاريک کوچک‌تر از قرص خورشيد است. در نتيجه ماه نمي‌تواند تمام قرص خورشيد را بپوشاند و حلقه‌اي از آتش را در اطراف لبه‌هاي خود باقي مي‌گذارد.

خودنگاره فضايي: فضانورد معروف، ادوين آلدرين، اين خودنگاره را زمان راهپيمايي فضايي طي ماموريت جميني 12 در نوامبر 1966 / آبان 1345 گرفته است. بخشي از يک دوربين (در پيش‌زمينه تصوير) و آنتن وسيله نقليه Agena که در طي برنامه جميني براي تمرين‌هاي ملاقات و اتصال فضايي استفاده مي‌شد در اين عکس ديده مي‌شود.
اين عکس که ژانويه گذشته / دي‌ماه پارسال منتشر شد، بخشي از هزاران اسکن ديجيتالي باکيفتي است که به عنوان بخشي از آرشيو ديجيتال آنلاين پروژه جميني تهيه شده است.

کلاه‌خود تور: شايد پيش از آنکه به فيلم «انتقام‌جويان» مي‌پيوست، بهتر بود تا ثور (الهه باستاني رعد و برق) کلاه‌خود خود را از فضا پس مي‌گرفت؛ کلاه‌خودي که جايي در فضا با فاصله 15 هزار سال نوري از زمين قرار دارد.
کلاه‌خود ثور که همچنين با نام NGC 2359 نيز شناخته مي‌شود، يک سحابي است که در صورت فلکي کلب اکبر قرار دارد. همان‌طور که در اين تصوير تهيه شده توسط رصدخانه سروتولودو واقع در شيلي ديده مي‌شود، ابر کيهاني گاز و غبار شبيه به يک کلاه‌‌خود پردار است که در اثر بيرون ريختن تشعشعات ستاره‌هاي عظيم داخل آن ايجاد شده است.

زيبايي حلقوي: مدار بسيار متمايل فضاپيماي کاسيني ناسا (نسبت به استوا و حلقه‌هاي زحل)، چشم‌اندازي تماشايي براي نگاه به حلقه‌هاي زحل در اختيار آن قرار مي‌دهد؛ حلقه‌هايي که از سنگ و يخ تشکيل شده‌اند. اين تصوير از فاصله‌اي حدود 2.4 ميليون کيلومتر، و توسط يک دوربين عدسي گسترده (Wide Angle) گرفته شده است.

 

[platopluto]

پاسخ : زیباترین عکس های نجومی

آتش‌بازي خورشيدي: در روز 17 سپتامبر / 27 شهريور، نوعي انفجار خورشيدي که فوران جرم تاج خورشيدي ناميده مي‌شود، تشعشعات خورشيدي را با سرعت 1500 کيلومتر بر ثانيه روانه فضا کرد. اين انفجار ناگهاني با زمين برخورد نکرد، اما در اثر برخورد با ميدان مغناطيسي زمين شفق‌هاي چشم نوازي را در آسمان مناطق شمالي زمين به وجود آورد. تاج خورشيدي لايه نازکي از جو خورشيد است که در فاصله‌اي نزديک به 1 ميليون کيلومتر بالاي سطح خورشيد قرار دارد. اين لايه که مخلوطي پيچيده از گاز است، دمايي نزديک به يک ميليون درجه سانتي‌گراد دارد.

درياهاي گلدار: در اين تصوير که توسط ماهواره آژانس فضايي اروپا و در ماه ژانويه / دي‌ماه گرفته شده است، شکوفايي فيتوپلانکتون‌ها شکلي شبيه به 8 انگليسي را در اقيانوس اطلس جنوبي ايجاد کرده است؛ پلانکتون‌هايي که مساحتي حدود 600 کيلومتر را در شرق جزاير فالکلند اشغال کرده‌اند.
فيتوپلانکتون‌ها موجوداتي ذره‌بيني هستند که قاعده هرم غذايي اقيانوس را تشکيل مي‌دهند. در ماه‌هاي بهار و تابستان که مواد غذايي از آب‌هاي عميق‌تر به طرف بالا مي‌آيند، شرايط مناسب براي شکوفايي عظيم فيتوپلانکتون‌ها در سطح آب فراهم مي‌شود. رنگ مربوط به شکوفايي فيتوپلانکتون‌ها به نوع و تعداد آنها بستگي دارد، همان‌طور که در عکس بالا به صورت سايه‌هاي سبز و آبي ديده مي‌شود.

حلقه‌هاي ابر: پيچ و خم‌هاي اين ابرهاي باريک در مقابل پس‌زمينه ستارگان همچون حلقه‌هاي دود به نظر مي‌رسد؛ ابرهايي که در نتيجه پرتاب موشک ناسا براي مطالعه جريان‌هاي جت استريم در لايه‌هاي بالايي جو زمين ايجاد شده‌اند. ناسا از تاسيسات فضايي والوپ در ويرجينيا، پنج موشک پشت سر هم را به عنوان بخشي از «آزمايش حمل و نقل موشکي خلاف قاعده يا ARTEX» پرتاب کرد. هر کدام از اين موشک‌هاي زيرمداري زماني‌که به نقطه اوج خود مي‌رسيد، يک ردياب شيميايي را در ارتفاعي بين 80 تا 145 کيلومتري آزاد مي‌کرد.

فانتزي سه‌گانه: در اين تصوير مفهومي، سه ستاره از جمله کوتوله قرمز گليس 667C (سمت چپ) بر فراز ابرزمين گليس 667 Cc طلوع کرده‌اند. بر اساس نتايج اخير تلسکوپ «جستجوگر سياره‌اي سرعت شعاعي دقت بالا يا HARPS» در رصدخانه جنوبي اروپا، چنين دنياهاي صخره‌اي در اطراف کوتوله‌هاي قرمز فراوان ديده مي‌شوند؛ ستاره‌هايي که از خورشيد ما کوچک‌تر و سردتر هستند. سرعت شعاعي يک تکنيک شکار سيارات است که به دنبال لرزش‌هاي جزئي در نور ستارگان مي‌گردد، که مي‌تواند نشانه‌اي از کشش گرانشي اين دنياهاي گردان به دور يکديگر باشد

 

[platopluto]

پاسخ : زیباترین عکس های نجومی

پنکه برخوردي: در اين عکس که توسط مدارگرد شناسايي مريخ گرفته شده است، رسوبي به شکل پنکه نماي زيبايي به کف يکي از دهانه‌هاي برخوردي مريخ بخشيده است. اين پنکه باستاني بسيار شبيه به دلتاهاي امروزي بر روي زمين است. دلتا زماني شکل مي‌گيرد که آب موجود در يک آبراهه به درون توده بزرگ‌تري از آب جاري مي‌شود. در اثر پخش شدن آب، سرعت آن کاهش مي‌يابد و رسوباتي که توسط آن حمل مي‌شوند ته‌نشين شده و الگوهايي همانند اين ساختار پنکه‌مانند ايجاد مي‌کنند.

گهواره ستاره‌اي: اين عکس که توسط تلسکوپ VTL رصدخانه جنوبي اروپا (ESO) واقع در شيلي منتشر شده است، دقيق‌ترين و با جزئيات‌ترين تصوير فروسرخي است که از سحابي شاه‌تخته تهيه شده است. اين زايشگاه پر هياهوي ستاره‌اي در فاصله 7500 سال نوري از زمين قرار دارد، و خانه چند تن از روشن‌ترين و پرجرم‌ترين ستارگان شناخته شده جهان است.
تشعشعات ستارگان داغ و جوان درون اين ناحيه باعث درخشش تابناک سحابي در نور مرئي مي‌شود. اما نگاه فروسرخ جديد مي‌تواند نقاب غبار کيهاني را از روي اين سحابي بردارد، و صدها هزار ستاره کم‌نورار را که پيش از اين ناديدني بودند آشکار کند.

سفر خداحافظي: شاتل اينديور، آخرين عضو ناوگان پنج‌تايي شاتل‌ها بود که رسما بازنشسته شد و آخرين سفر هوايي خود را انجام داد تا عازم موزه علوم کاليفرنيا در لس‌آنجلس شود. اينديور جوان‌ترين عضو خانواده شاتل‌ها بود، که پس از انفجار شاتل فضايي کلمبيا در سال 1986 / 1365 ساخته شد.
اغلب ماموريت‌هاي اينديور انتقال محموله‌ها به ايستگاه فضايي بين‌المللي بود، اما مشهورترين پرواز آن نخستين ماموريت تعمير تلسکوپ فضايي هابل بود. در مجموع، اينديور 25 بار به فضا پرواز کرد و حدود 4700 بار به دور زمين گشت.

مزارع ستاره: تونک تزل، اين عکس چشم‌نواز را در يک عصر ماه مرداد در پارک ملي اولداگ ترکيه ثبت کرده است. وي قصد داشت تا پس از تماشاي ماه و سيارات شامگاهي، به تماشاي شهاب باران برساوشي بنشيند. اما نتيجه کار، اين عکس از ستارگان بي‌شمار راه ‌شيري بود که بر فراز دره‌اي از نور مصنوعي بشر در اهتزاز بودند.
مارک کوکولا، اخترشناس رصدخانه سلطنتي لندن درباره اين عکس مي‌گويد: «ما در يکي از بازوان کهکشان راه شيري زندگي مي‌کنيم. بنابراين زماني‌که به درون ضخامت کهکشان خود خيره مي‌شويم، نواري از ميدان‌هاي ستاره‌اي متراکم را مي‌بينيم که در آسمان حلقه زده‌اند. ناحيه مرکزي کهکشان در بر دارنده يک برآمدگي عظيم از ستارگان پير است، لذا وقتي که در اين جهت نگاه مي‌کنيم راه شيري باد کرده و ضخيم‌تر ديده مي‌شود.»

زحل طوفاني: در اين تصوير که توسط فضاپيماي کاسيني ناسا و از فاصله 400 هزار کيلومتري گرفته شده است، گردابي از ابرهاي طوفاني در اطراف قطب شمال زحل در حال چرخش ديده مي‌شود. دوربين‌هاي کاسيني پيش از اين توانسته بودند الگويي چرخه‌مانند را در قطب زحل تنها در طول موج فروسرخ آشکار کنند؛ چرا که قطب شمال زحل طي زمستان طولاني سياره در تاريکي قرار دارد. زماني‌که زحل به آرامي دور خورشيد مي‌گردد، بالاخره نور شروع به تابيدن به قطب شمال اين سياره مي‌کند.

 

[sara14]

پاسخ : زیباترین عکس های نجومی

خیلی عالی بود مخصوصامزارع ستاره!:d