- ارسال ها
- 101
- لایک ها
- 168
- امتیاز
- 0
سحابی NGC 2392 در سال 1787 توسط ویلیام هرشل اخترشناس آلمانی کشف شد، که به دلیل شباهت به کلاه اسکیموها به سحابی اسکیمو شهرت پیدا کرد. رصدخانه فوق پيشرفته چاندرا و دانشمندان مستقر در آن، تصاوير خارق‌العاده‌اي از سحابي اسكيمو را در صورت فلكي برج جوزا شكار كرده‌اند. نورهاي نارنجي، صورتي، بنفش و آبي با زمينه سياه، بر جاذبه‌هاي اين سحابي افزوده‌اند.
گازهاي اطراف به همراه لايه‌هاي خارجي ذرات گرد وغبار نمايي خاص به اين سحابي داده‌اند كه آن را بسيار تماشايي كرده است. داخل اين سحابي ستارگان و سيارك‌هاي بسيار زيادي وجود دارند كه بر درخشش سحابي افزوده‌اند. در تصاویر يك سحابي داخلي و يك هاله‌ي خارجي به چشم مي‌خورند. سحابي داخلي از ماده‌ي خروجي ستاره‌ي مركزي سحابي تشكيل شده است كه حدود 10000 سال پيش از پيدايش وضعيت كنوني ستاره در دو لوب بيضي‌شكل در نزديكي آن وجود داشته‌اند. هر يك از اين لوب‌ها حدود يك سال نوري طول و حدود نيم سال نوري عرض دارند و رشته‌هايي از ماده‌ي چگال را شامل مي‌شوند.
اخترشناسان معتقدند كه حلقه‌‌اي از جنس ماده چگال كه حول خط استواي ستاره قرار دارد و در زماني‌كه ستاره يك غول سرخ بوده است از آن خارج شده است، در پيدايش صورت سحابي اسكيمو نقش داشته است. كلاهي كه دور تا دور سحابي قرار گرفته است، حاوي رشته‌هاي نارنجي رنگ عجيبي است مي‌باشد كه هر يك در حدود يك سال نوري طول داشته و با سرعتي برابر 120 هزار كيلومتر در ساعت از ستاره مركزي به سمت بيرون جريان دارند.
توضيحي كه براي اين پديده مي‌توان ارائه كرد اين است كه اين رشته‌ها در اثر برخورد فوران‌هاي پرسرعت ستاره مركزي با ماده‌‌اي كه پيش‌تر و با سرعت كمتري از ستاره خارج شده است، پديد آمده‌اند. سحابي NGC2392 بيش از 2.870 سال نوري با كره زمين فاصله دارد و حتي با استفاده از تلسكوپ كوچك نيز مي‌توان شكل اين سحابي را كه شبيه به چهر‌ه‌اي است كه در اطراف آن يك كلاه پوستي اسكيمويي گرفته است، به وضوح ديد.
منبع:بیگ بنگ
گازهاي اطراف به همراه لايه‌هاي خارجي ذرات گرد وغبار نمايي خاص به اين سحابي داده‌اند كه آن را بسيار تماشايي كرده است. داخل اين سحابي ستارگان و سيارك‌هاي بسيار زيادي وجود دارند كه بر درخشش سحابي افزوده‌اند. در تصاویر يك سحابي داخلي و يك هاله‌ي خارجي به چشم مي‌خورند. سحابي داخلي از ماده‌ي خروجي ستاره‌ي مركزي سحابي تشكيل شده است كه حدود 10000 سال پيش از پيدايش وضعيت كنوني ستاره در دو لوب بيضي‌شكل در نزديكي آن وجود داشته‌اند. هر يك از اين لوب‌ها حدود يك سال نوري طول و حدود نيم سال نوري عرض دارند و رشته‌هايي از ماده‌ي چگال را شامل مي‌شوند.
اخترشناسان معتقدند كه حلقه‌‌اي از جنس ماده چگال كه حول خط استواي ستاره قرار دارد و در زماني‌كه ستاره يك غول سرخ بوده است از آن خارج شده است، در پيدايش صورت سحابي اسكيمو نقش داشته است. كلاهي كه دور تا دور سحابي قرار گرفته است، حاوي رشته‌هاي نارنجي رنگ عجيبي است مي‌باشد كه هر يك در حدود يك سال نوري طول داشته و با سرعتي برابر 120 هزار كيلومتر در ساعت از ستاره مركزي به سمت بيرون جريان دارند.
توضيحي كه براي اين پديده مي‌توان ارائه كرد اين است كه اين رشته‌ها در اثر برخورد فوران‌هاي پرسرعت ستاره مركزي با ماده‌‌اي كه پيش‌تر و با سرعت كمتري از ستاره خارج شده است، پديد آمده‌اند. سحابي NGC2392 بيش از 2.870 سال نوري با كره زمين فاصله دارد و حتي با استفاده از تلسكوپ كوچك نيز مي‌توان شكل اين سحابي را كه شبيه به چهر‌ه‌اي است كه در اطراف آن يك كلاه پوستي اسكيمويي گرفته است، به وضوح ديد.
منبع:بیگ بنگ