اسيدوز: اثر عمده اسيدوز تضعيف سيستم عصبي مركزي است هنگامي كه pH خون از ۲/۷ كمتر مي شود سيستم عصبي آنقدر تضعيف مي گردد كه شخص در ابتدا حواس خود را از دست داده و بعداً دچار اغماء مي شود.
بيماري ( MS ) چون بيماري اعصاب مركزي است با هر اسيدوزي اين سيستم تضعيف شده و به مرور پلاك هاي متعددي در مغز يا نخاع به وجود مي آيد, اين نوع بيماران جدا از حالت اسيدوز بايد بدور باشند تا درمان شوند در غير اين صورت بيماري پيشرفت كرده و درماني نخواهد داشت زيرا بر اثر پيشرفت بيماري غلاف هاي نرون يعني (ميلين ها) از بين رفته و بدن به راحتي نمي تواند آن را ترميم كند.
آلكالوز: اثر عمده آلكالوز بر روي بدن افزايش تحريك پذيري است كه سيستم عصبي را تحريك مي كند اين اثر هم در سيستم عصبي مركزي و هم در سيستم عصبي محيطي حادث مي شود.
معمولا اعصاب محيطي قبل از سيستم عصبي مركزي مبتلا مي شوند. بطور اتوماتيك و مكرر امواج عصبي از خود صادر مي كنند در نتيجه عضلات وارد يك حالت تتاني يعني يك حالت اسپاسم تونيك مي شوند. تتاني معمولا در ابتداء در عضلات ساعد ظاهر شده و به سرعت به عضلات صورت و سرانجام به سراسر بدن منتشر مي شود.
توجه: عموما افرادي كه دچار اسيدوز يا آلكالوز شديد مي شوند ابتدا به حالت اغماء فرو رفته و بعد در آن حال مي ميرند.
در واقع اسيدوز و آلكالوز نتيجه نوع تغذيه بوده و افزايش يا كاهش يون هيدروژن ( pH ) عامل اصلي اين جريانات مي باشد.
در بيماران مبتلا به ( MS ) اكثرا دچار اسيدوز شده و بمرور تعادل خود را از دست مي دهند مصرف غذاهاي سردي بخش (اسيدي ) اين حالت را ايجاد كرده و اگر همين طور ادامه يابد تشديد مي شود و همين امر موجب حملات به شخص مي شود.