شاخ غول را نشکسته ایم..

vahab

New Member
ارسال ها
17
لایک ها
20
امتیاز
0
#1
[font=Tahoma,sans-serif][/font][font=Tahoma,sans-serif]مي‌گويند كنكور هيچي نيست، بيخود[/font] [font=Tahoma,sans-serif]گنده‌اش كرده‌اند[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين ادعاي آن‌ها در نگاه اول كمي متواضعانه به نظر مي‌رسد،[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اما كمي بعد متوجه مي‌شوي كه واقعا براي آن‌ها قبولي در كنكور و حتي كسب يكي از[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]رتبه‌هاي برتر كار بزرگي نيست؛[/font]

[font=Tahoma,sans-serif][FONT=Tahoma,sans-serif]مي‌گويند كنكور هيچي نيست، بيخود گنده‌اش كرده‌اند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]اين ادعاي آن‌ها در نگاه[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اول كمي متواضعانه به نظر مي‌رسد، اما كمي بعد متوجه مي‌شوي كه واقعا براي آن‌ها[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]قبولي در كنكور و حتي كسب يكي از رتبه‌هاي برتر كار بزرگي نيست؛ كار بزرگ آن‌ها[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دقيقا پس از آن شروع مي‌شود[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دانشگاه است و هزار دردسر و گرفتاري. گاهي[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]وقت‌ها مي‌بيني اصل ماجرا با آن‌چه پيش از آن تصور مي‌كردي، خيلي فرق دارد. آن‌چه[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌بيني با ميزان تلاشي كه براي دستيابي به آن كرده‌اي، تناسبي ندارد. به همين خاطر[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]است كه موفقيت در دانشگاه، ربطي به رتبه و اين‌جور چيزها[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ندارد[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]رتبه‌بالايي‌هاي كنكور ، لزوما نمي‌توانند دانشجو و تحصيل‌كردة موفقي[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]باشند. اما چطور مي‌شود از پس اين غول بزرگ‌تر برآمد؟ اين موضوعي است كه خواسته‌ايم[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]از لابه‌لاي حرف‌هاي رتبه‌هاي برتر كنكور بيرون بكشيم. حالا اين‌ها چه كساني هستند؟[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ساحل رمضاني تبار، نفر اول كنكور انساني، نفيسه موسويان، نفر سوم كنكور[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]رياضي و آناهيتا قزويني‌زاده، نفر اول كنكور هنر. با آن‌ها در يك نشست دوستانه راجع[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]به كنكور، موفقيت در آن، پيشي گرفتن دختران و البته تصوراتشان از دانشگاه صحبت[/font] [font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كرده‌‌ايم[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آن‌ها اگرچه تجربه‌اي از دانشجو بودن ندارند، اما تصوراتي دارند[/font] [font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كه ممكن است بعد از دانشجو شدن به حقيقت بپيوندد. حالا اين كه تصورات آن‌ها چقدر[/font] [font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]درست است و چقدر نادرست؛ قضاوتش با شما[/font] [font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]گام اول: چقدر درس براي قبولي در[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كنكور لازم است؟[/font][font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نفيسه مي‌گويد به جز درس خواندن، آرامش و اعتماد به نفس هم خيلي[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مهم است. برنامه من اين بود كه 50 دقيقه درس مي‌خواندم، 10 دقيقه استراحت[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌كردم[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تا قبل از عيد، روزي 4 تا از اين 50 دقيقه‌ها بود و بعد از عيد شد،[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
10 [/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تا. نفيسه مي‌گويد: بعد از عيد كه همة دوست‌هايش كتاب‌ها را 3 يا 4 بار دوره[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كردند، او فقط يك‌ بار دوره كرده و تمام درس‌هاي اختصاصي را هم سر كلاس ياد[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌گرفته[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]او فقط فيزيكش را 100 زده. به برنامه‌ريزي خيلي اعتقاد دارد و از[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اواسط تابستان پارسال كه درس خواندن را شروع كرده، روند يكنواختي را پشت سر گذاشته[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]
: «[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين طور نبود كه يك ماه خودكشي كنم و يك ماه بگردم و خوش باشم. سعي كردم متعادل[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]باشم و اين كمك مي‌كند به اين‌كه آدم آرامش داشته باشد، استرس كمتر باشد.» براي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ساحل برنامه‌ريزي مهم‌تر از كميت درس خواندن بوده است[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آناهيتا كه خونسردتر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]از دوتاي ديگر است، با آرامش تمام مي‌گويد كه واقعا ساعت معيني نداشت. هرچه كه پيش[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌آمد: «همة كارهايم را مي‌كردم، فقط ساعت‌هاي بيكاري‌ام را درس مي‌خواندم. شايد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]به طور متوسط، 4 يا 5 ساعت در روز[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]او هم برنامه‌ريزي مي‌كرد و مي‌دانست كه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تا آخر هفته قرار است چه كارهايي بكند. اما يك وقت‌هايي هم مي‌گفت كه «ولش كن بابا،[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]حوصله داري!» بعد از عيد هم ساعت درسي‌اش مي‌رود بالا[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]به گفتة خودش[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]فروردين و ارديبهشت فشار كار زياد بود. ولي در خرداد كم شد: «جام جهاني بود و[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]فوتبال هم اعتيادآور است. يكي را كه مي‌ديدي، تا ته‌اش مي‌رفتي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]گام دوم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

: [/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مواد لازم قبولي در كنكور[/font][font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين‌ها كه رتبه‌هاي تاپ كنكور را آورده‌اند، مي‌گويند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كه درس خواندن صرف، كافي نيست. حالا ما مي‌پرسيم پس چي لازم است و البته[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كافي؟[/font][font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آناهيتا مي‌گويد كه نبوغ به آن معنا در كنكور تأثيري ندارد: «چيزي كه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مهم است مديريت و خودآگاهي است. همين كه بداني داري چه كار مي‌كني. يك جور آگاهي كه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بايد خودت و فقط خودت به دست بياوري. نمي‌شود هم گفت چه جوري. خودش به دست مي‌آيد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

. [/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بايد بداني سر جلسه چه كار بايد بكني[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آناهيتا در دبيرستان رشته‌اش رياضي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بود. ولي از اول مهر مي‌رود و در كنكورهاي آزمايشي هنر شركت مي‌كند و به قول خودش[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]در بدترين حالت رتبه‌اش مي‌شود 4. از همان وقت با خودش فكر مي‌كرده اگر اتفاق خاصي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]سر كنكور نيفتد، بايد رتبه‌اش يك رقمي باشد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

!

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ساحل يك كم دقيق‌تر به ماجرا[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نگاه مي‌كند: «آي كيو و نبوغ يك طرف قضيه است. آي كيو، چيزي است كه به‌ات كمك[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌كند، اما نداشتنش به اين معنا نيست كه همه چيز برايت تمام شده، فقط ممكن است كار[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]برايت سخت‌تر بشود[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]يعني تلاش بيشتر مي‌تواند آي‌كيو را جبران كند. اما آي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كيو بالا، تلاش كم را جبران نمي‌كند. هر رشته‌اي مي‌تواند از رشتة ديگر سخت‌تر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]باشد. بستگي دارد كه چقدر با علاقه انتخاب كرده باشي. آن وقت هر چيزي كه برايت سخت[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]باشد، شيرين مي‌شود[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نفيسه كه از عاشقان رياضي است مي‌گويد: «همه چيز به[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]استعداد هر كس بستگي دارد. اولين قدم اين است كه آدم آن استعداد را شناسايي كند،[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بعد هم آن‌را پرورش بدهد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]رياضي خواندن براي او سخت كه نبوده هيچ، گذشت[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]زمان را هم احساس نمي‌كرده، اما امان از وقتي كه كتاب معارف را باز مي‌كرده، آن‌قدر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]برايش سخت بوده كه از پشت ميز شروع مي‌كرده و از زير ميز سر در مي‌آورده[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

!

«[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آدم بايد خودش را بشناسد، بعد در راهي كه مي‌رود، بهترين كاري را كه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌تواند، انجام بدهد. حالا لزوما بهترين راه، زياد خواندن نيست. من خسته كه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌شدم، نقاشي مي‌كشيدم و همين باعث مي‌شد كه روز بعد با انرژي و نشاط بيشتري درس[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بخوانم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]گام سوم: تفاوت در درس‌هاست يا درس خواندن‌ها؟[/font][font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تا اين‌جا در[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]محيط مدرسه درس خواندند، از حالا به بعد چي؟ در محيط دانشگاهي چطور بايد درس[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]خواند؟[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نفيسه معتقد است كه براي كنكور خر خواني نكرده و همه چيز در سال پيش[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دانشگاهي برايش جدي شده. او اميدوار است كه درس خواندن در دانشگاه، جنبة تحقيقاتي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]داشته باشد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

«[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]خيلي‌ها ليسانس مي‌گيرند، بدون اين‌كه هيچ علمي داشته باشند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

. [/font]
[font=Tahoma,sans-serif]من اميدوارم كه دانشگاه طوري باشد كه درس خواندنش براي ما مفيد تمام شود. يعني نه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بي‌خيال درس و كتاب شويم و نه همه‌اش كتاب‌ها ور دلمان باشد[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]


[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين اميدوارم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]را خيلي از ته دل مي‌گويد، ازش مي‌پرسم كه چقدر اميدواري؟ «به نظر من يك ذره هم به[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]خود آدم بستگي دارد. من خيلي‌ها را مي‌شناسم كه ليسانس دارند ولي ندارند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]با توجه به شناختي كه از خودش دارد مي‌گويد: «رشته‌ام را با توجه به[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]علاقه‌ام انتخاب كردم. معماري را واقعا دوست داشتم. فكر مي‌كنم يك ذره وقتم آزادتر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌شود كه در كنار درس به كارهايي كه پارسال نشد برسم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ساحل هم به علاقه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اشاره مي‌كند و مي‌گويد كه اگر رشته‌ات را دوست داشته باشي همان برايت تفريح[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌شود: «ما خيلي خودمان را اذيت نكرديم. اما خيلي‌ها هستند كه خودشان را كشتند، از[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]خواب و تفريحشان زدند كه در كنكور رتبة خوبي بياورند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين به خاطر جبري است[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كه در جامعه وجود دارد. احساس مي‌كند همة راه‌ها به كنكور ختم مي‌شود. براي همين[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين فشار را به خودش مي‌آورد. كنكور مثل بندي است كه تا خرداد تنگ‌تر شده، بعد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]يكهوباز مي‌شود[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين فرد يكهو رها شده تا حدي هم مي‌شود به‌اش حق داد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

. [/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين‌جوري مي‌شود كه دو ترم اول، معدلش مي‌آيد پايين.» حالا فكر مي‌كنيد يك فردي مثل[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ساحل كه رشته‌اش را با علاقه انتخاب كرده و خودش را هم اذيت نكرده، چه تصوري از[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دانشگاه در ذهنش دارد؟[/font][font=Tahoma,sans-serif]

«[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تصور من اين است كه دانشگاه جايي است كه مي‌توانم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دانش و اطلاعاتم را در آن‌جا خيلي زياد كنم. دانشگاه مثل مدرسه نيست كه فقط به فكر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نمره باشي، بايد ببيني چي به تو كمك مي‌كند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]در دانشگاه بايد اطلاعاتت را[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]زياد كني، براي آيندة شغلي و يا حتي اطلاعات خودت. بنابراين بحث نمره نبايد وجود[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]داشته باشد. همين نمره‌هاي 1 تا 20 جو را مثل مدرسه كرده[/font]


[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نمره نمي‌تواند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اطلاعات فرد را بسنجد. ما در دانشگاه‌ها كار عملي خيلي كم داريم. در حالي كه اين[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كار عملي است كه مي‌تواند اطلاعات و دانش فرد را بسنجد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

«[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آدم يك اينرسي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]سكون دارد. فقط كافي است كه اين‌را بشكند. اگر شروع به درس خواندن كني، نه تنها چيز[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]زجرآوري نيست، بلكه واقعا لذت بخش است[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين‌ها را آناهيتا مي‌گويد. او بر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]خلاف بقيه معتقد است خواندن عربي، واقعا لذت بخش است و معارف خواندن واقعا به آدم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كيف مي‌دهد. از سخنراني‌هايي مي‌گويد كه موقع درس خواندن براي خودش اجرا مي‌كرده و[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]از اين‌كه هيچ چيز لذت بخش‌تر از ادبيات نيست[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]او مي‌گويد: «من بعد از كنكور[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كلي حسرت خوردم كه كنكور تمام شده. الان احساس بطالت مي‌كنم. راستش را بخواهيد تويِ[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين مدت تنبل شده‌ام مگر آدم يك سال پيش دانشگاهي را به اسارت مي‌رود كه بعدش فكر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]كند آزاد شده؟ اين سال، اولين سالي است كه آدم شعورش به يك چيزهايي مي‌رسد كه قبلا[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نمي‌رسيده[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

»



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]در اين ميان يك مثال جالب هم مي‌زند كه سال كنكور انگار[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]همه تاجرند و دارند پول‌هايشان را مي‌شمارند. مثل اين‌كه به ترتيب رتبه به آدم‌ها[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]پول مي‌دهند. هرچه رتبه‌ات بهتر باشد، پولت هم بيشتر است. بايد بروي رشته‌هاي گران[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بخري و فقط يك‌ بار مي‌تواني آن پول را خرج كني[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

«[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]من رفتم دانشگاه تهران كه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بپرسم آيا ظرفيت تئاتر هم دارد يا نه، گفتند تو مي‌خواهي با رتبه 1 بيايي تئاتر[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بخواني؟ حالت خوب است؟ اما من مي‌گويم كه مگر گرافيك و طراحي صنعتي چي دارند كه[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تئاتر ندارد؟[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]سؤال من اين است كه اين طرز فكر نادرست از كجا آمده؟ جو[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تحصيل‌كرده اين رشته، آن را به وجود آورده‌اند يا عامة مردم؟[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

»

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آناهيتا[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]معتقد است بيشتر ماجرا خاله زنك بازي است: «كي گفته دانشگاه رفتن افتخار است؟[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين‌قدر افتخارهاي بزرگ‌تر هست[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

...»

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]گام چهارم: بالاخره دنيا به‌آخر رسيد يا[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نه؟[/font][font=Tahoma,sans-serif]
[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اگر در كنكور قبول نشوي، دنيا به آخر مي‌رسد؟ دنياي خيلي‌ها به پايان[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌رسد. اما دنياي آناهيتا... «مي‌دانستم كه مي‌خواهم قبول بشوم. اگر مي‌دانستم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]اين‌طور نمي‌شود، براي كنكور وقتم را هدر نمي‌دادم. مي‌رفتم يك راه ديگر انتخاب[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌كردم. تنها راه، كنكور نيست. اما اين‌را هم مي‌دانم كه آدم اگر وقت بگذارد، قبول[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌شود[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ساحل هم كه قرار است خانم حقوق‌دان بشود، وقتي به طور فلسفي و عمقي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]به كنكور فكر مي‌كند، كنكور برايش يك موجود نفرت انگيز است كه دارد استعداد همة[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]بچه‌ها را دانه دانه خفه مي‌كند. زندگي‌شان را مي‌گيرد و بعد در مقابل به آن‌ها چي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]مي‌دهد؟ فقط يك اسم: «دانشجو[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

».

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آدم براي به دست آوردن يك چيز، چيزهايي را از[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دست داده، تا بوده همين بوده. حالا به نظر اين دوستان، كنكور و راه پيدا كردن به[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دانشگاه، چه چيزي را از آن‌ها گرفته و چه چيزي را براي آن‌ها به ارمغان[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آورده؟[/font][font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]ساحل با اعتماد به نفس تمام مي‌گويد كه چيزي را از دست نداده، چون[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]واقعا كتاب‌هايش را دوست داشته. «هميشه سعي مي‌كنم از اتفاقاتي كه برايم مي‌افتد،[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]لذت ببرم. ولي وقتي مي‌بينم در طول اين يك سال چقدر وقت براي كتاب خواندن از دست[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]دادم، دلم مي‌سوزد[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]



[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]آناهيتا حرفش را قطع مي‌كند و مي‌گويد: «ولي در عوض من[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]تمام آن كتاب گنده‌هايم را سال پيش‌دانشگاهي خواندم!» نفيسه هم با همان متانت خاص[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]خودش كه در طول صحبت‌هايمان حفظ كرده اضافه مي‌كند[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

.

«[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]من تا حالا فكر نكردم[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]چي از دست دادم، ولي خيلي چيزها به دست آوردم. من قبل از كنكور اصلا برنامه‌ريزي[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

[/font]
[font=Tahoma,sans-serif]نداشتم، ولي سال پيش‌دانشگاهي خيلي مرتب و منظم شدم. اما بعدش همه چيز به هم ريخت[/font]

[font=Tahoma,sans-serif]

. [/font]
[font=Tahoma,sans-serif]به نظرم آدم اگر بخواهد، از هر [/font][/FONT]

[font=Tahoma,sans-serif][FONT=Tahoma,sans-serif][/font][/FONT]
[font=Tahoma,sans-serif][FONT=Tahoma,sans-serif][/font][/FONT]
[font=Tahoma,sans-serif][FONT=Tahoma,sans-serif]با تشکر[/font][/FONT]
 
بالا