در اندرون هر یک از ما فاتحی زیست میکند
پیروزمندان فاتحان لحظه هایند و شکوه زندگی را در کام فرصت ها می جویند به سان همه ی دیگر ادمیان اری از شکست می ترسند اما عنان خویش به وحشت نمی سپارند فاتحان هرگز به نام ناامیدی پای خویش را پس نمیکشند و چون توسن زندگی به سرکشی لجام بگسلد تا که رام نگردد به قرار ننشینند.
فاتحان مفهوم شگفت انعطاف را خوب می دانند و خوب میدانند که پیوسته راهی دیگر هست و جانشان همواره امیخته ی شوقیست به ازمون تمامی راه های زندگی.
فاتحان میدانند که پا بر قله های تکامل ندارند در ایینه ی صداقت و حرمت ضعف خود را نظاره میکنند و انگاه با تمام نیروی خویش گام های تعالی را استحکام می بخشند.
فاتحان به زمین می افتند اما بر زمین نمی مانند و در امتداد صعود بلند خویش جان سخت و پرتوان معنای ناخوش سقوط را منکوب می کنند.
فاتحان می دانند که نه سرنوشت رنگ تلخ شکست به کامشان میریزد و نه بخت جام پیروزی در کفشان می نهد فاتحان همیشه گناه خطاهای خویش را بر دوش میگیرند در اندیشه های خویش سازندگی را جستجو میکنند و در دل هر چیز دست به سوی خوبی ها می گشایند و دستانشان ایجاز بهار است که به یومنش زردترین ساقه ها بارور شود و به گل نشیند.
فاتحان به راهی که بر میگزینند مومنند سخت و ناهموار شاید و به چشم دیگران بی سرانجام و ناگوار
فاتحان واژه صبر را می شناسند ان ها میدانند که ارزش هر چیز به عمریست که در ان صرف میکنیم.
نویسند متن:متاسفانه نمیدونم
موفق باشید دوستان
یاحق
پیروزمندان فاتحان لحظه هایند و شکوه زندگی را در کام فرصت ها می جویند به سان همه ی دیگر ادمیان اری از شکست می ترسند اما عنان خویش به وحشت نمی سپارند فاتحان هرگز به نام ناامیدی پای خویش را پس نمیکشند و چون توسن زندگی به سرکشی لجام بگسلد تا که رام نگردد به قرار ننشینند.
فاتحان مفهوم شگفت انعطاف را خوب می دانند و خوب میدانند که پیوسته راهی دیگر هست و جانشان همواره امیخته ی شوقیست به ازمون تمامی راه های زندگی.
فاتحان میدانند که پا بر قله های تکامل ندارند در ایینه ی صداقت و حرمت ضعف خود را نظاره میکنند و انگاه با تمام نیروی خویش گام های تعالی را استحکام می بخشند.
فاتحان به زمین می افتند اما بر زمین نمی مانند و در امتداد صعود بلند خویش جان سخت و پرتوان معنای ناخوش سقوط را منکوب می کنند.
فاتحان می دانند که نه سرنوشت رنگ تلخ شکست به کامشان میریزد و نه بخت جام پیروزی در کفشان می نهد فاتحان همیشه گناه خطاهای خویش را بر دوش میگیرند در اندیشه های خویش سازندگی را جستجو میکنند و در دل هر چیز دست به سوی خوبی ها می گشایند و دستانشان ایجاز بهار است که به یومنش زردترین ساقه ها بارور شود و به گل نشیند.
فاتحان به راهی که بر میگزینند مومنند سخت و ناهموار شاید و به چشم دیگران بی سرانجام و ناگوار
فاتحان واژه صبر را می شناسند ان ها میدانند که ارزش هر چیز به عمریست که در ان صرف میکنیم.
نویسند متن:متاسفانه نمیدونم
موفق باشید دوستان
یاحق