- ارسال ها
- 1,240
- لایک ها
- 2,256
- امتیاز
- 0
یافته های تازه فسیلی در ناحیه قفقاز حکایت از آن دارد که هومینیدهای اولیه (اجداد دوردست انسان امروزی) احتمالا از سالخوردگان مراقبت و آنها را تغذیه می کرده اند.
دندان های این موجود که یک میلیون و ۷۷۰ هزار سال قبل می زیست به طور کامل ریخته بود و سن او از ۴۰ سال تجاوز می کرد که در آن زمان مطلقا پیر و فرتوت به حساب می آمد.
این نشان می دهد که وی احتمالا در جامعه ای پیچیده که قادر به نشان دادن حس ترحم بوده می زیسته است.
نتایج این اکتشاف در نشریه “نیچر” چاپ شده است.
به اعتقاد دانشمندان این هومینیدها احتمالا به این دلیل برای سالخوردگان ارزش قائل بوده اند که آنها را باتجربه می دانستند.
رید فرینگ، از نویسندگان مقاله “نیچر” از دانشگاه شمال تگزاس می گوید: “کاملا حیرت انگیز است که جامعه هومینیدها تقریبا ۸/۱ میلیون سال قبل چنین رفتاری از خود بروز می داده است.”
“هر طور به قضیه نگاه کنیم، این رفتار کاملا غیرعادی است و کشفی کاملا تازه درباره روابط اجتماعی هومینیدهای اولیه به حساب می آید.”
این موجود پیر در میان مجموعه ای شامل چند موجود دیگر در محوطه مشهور دمانیسی در گرجستان کشف شد.
این “مردمان” کوچک با قدی تقریبا ۱۲۰ سانتی متری به بحثی داغ میان متخصصان انسان های اولیه دامن زده اند.
پی بردن به این موضوع که این موجودات دقیقا از چه نوعی هستند مشکل است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که از نوع هومو ارکتوس است که ابتدا از آفریقا مهاجرت کرد و در اطراف آسیا سکنی گزید.
برخی نیز گمان می کنند که از نوع هومو هابیلیس باشد، اما این گونه ظاهرا هرگز آفریقا را ترک نکرد بنابراین معما همچنان باقی است.
حکم مرگ
این موجود پیر که به برآورد دانشمندان دندان هایش چند سال پیش از مرگ ریخته بود، نمی توانسته گوشت یا الیاف گیاهان را که غذای عادی این موجودات را تشکیل می داد بجود.
برای اکثر حیوانات، به غیر از انسان ها و نئاندرتال ها (خویشاوند منقرض انسان)، ریختن دندان ها حکم مرگ را می داشت.
اما پروفسور فرینگ معتقد است که این “پیر مرد” احتمالا باید از طریق تغذیه با بخش های نرم تر شکار مانند مغز، مغز استخوان و میوه های آبدار زنده نگاه داشته شده باشد.
وی گفت: “بنابراین یا از او تیمارداری می شده یا از امتیازات ویژه برخوردار بوده است.”
اینکه آیا این گروه از هومینیدها از روی شفقت از او مراقبت می کرده یا انگیزه ای ناشناخته در کار بوده مجهول است و تنها می توان به گمانه زنی درباره آن پرداخت.
به گفته رید فرینگ احتمال دارد که این مرد بی دندان عضوی به نهایت مفید برای جامعه اش بوده است.
وی گفت: “معلوم نیست که آیا وی می توانسته از طریق جمع آوری غذا و دفاع از گروه یا مراقبت از کودکان به معیشت کل گروه خدمت کند یا نه.”
اعضای پیرتر گروه همچنین ممکن است مانند جامعه امروزی به لحاظ فرهنگی ارزشمند بوده باشند.
پرفسور فرینگ گفت: “این شخص ممکن است وظیفه ای مشابه افراد سالخورده در جوامع شکارچی-گردآور داشته به طوری که دانش و تجربه هایش به او منزلتی ویژه می بخشیده است.”
(تاریخ مقاله سال 86)
نکته اخلاقی:بیایید با سالخوردگان مهربان باشیم و از آنان محافظت کنیم
دندان های این موجود که یک میلیون و ۷۷۰ هزار سال قبل می زیست به طور کامل ریخته بود و سن او از ۴۰ سال تجاوز می کرد که در آن زمان مطلقا پیر و فرتوت به حساب می آمد.
این نشان می دهد که وی احتمالا در جامعه ای پیچیده که قادر به نشان دادن حس ترحم بوده می زیسته است.
نتایج این اکتشاف در نشریه “نیچر” چاپ شده است.
به اعتقاد دانشمندان این هومینیدها احتمالا به این دلیل برای سالخوردگان ارزش قائل بوده اند که آنها را باتجربه می دانستند.
رید فرینگ، از نویسندگان مقاله “نیچر” از دانشگاه شمال تگزاس می گوید: “کاملا حیرت انگیز است که جامعه هومینیدها تقریبا ۸/۱ میلیون سال قبل چنین رفتاری از خود بروز می داده است.”
“هر طور به قضیه نگاه کنیم، این رفتار کاملا غیرعادی است و کشفی کاملا تازه درباره روابط اجتماعی هومینیدهای اولیه به حساب می آید.”
این موجود پیر در میان مجموعه ای شامل چند موجود دیگر در محوطه مشهور دمانیسی در گرجستان کشف شد.
این “مردمان” کوچک با قدی تقریبا ۱۲۰ سانتی متری به بحثی داغ میان متخصصان انسان های اولیه دامن زده اند.
پی بردن به این موضوع که این موجودات دقیقا از چه نوعی هستند مشکل است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که از نوع هومو ارکتوس است که ابتدا از آفریقا مهاجرت کرد و در اطراف آسیا سکنی گزید.
برخی نیز گمان می کنند که از نوع هومو هابیلیس باشد، اما این گونه ظاهرا هرگز آفریقا را ترک نکرد بنابراین معما همچنان باقی است.
حکم مرگ
این موجود پیر که به برآورد دانشمندان دندان هایش چند سال پیش از مرگ ریخته بود، نمی توانسته گوشت یا الیاف گیاهان را که غذای عادی این موجودات را تشکیل می داد بجود.
برای اکثر حیوانات، به غیر از انسان ها و نئاندرتال ها (خویشاوند منقرض انسان)، ریختن دندان ها حکم مرگ را می داشت.
اما پروفسور فرینگ معتقد است که این “پیر مرد” احتمالا باید از طریق تغذیه با بخش های نرم تر شکار مانند مغز، مغز استخوان و میوه های آبدار زنده نگاه داشته شده باشد.
وی گفت: “بنابراین یا از او تیمارداری می شده یا از امتیازات ویژه برخوردار بوده است.”
اینکه آیا این گروه از هومینیدها از روی شفقت از او مراقبت می کرده یا انگیزه ای ناشناخته در کار بوده مجهول است و تنها می توان به گمانه زنی درباره آن پرداخت.
به گفته رید فرینگ احتمال دارد که این مرد بی دندان عضوی به نهایت مفید برای جامعه اش بوده است.
وی گفت: “معلوم نیست که آیا وی می توانسته از طریق جمع آوری غذا و دفاع از گروه یا مراقبت از کودکان به معیشت کل گروه خدمت کند یا نه.”
اعضای پیرتر گروه همچنین ممکن است مانند جامعه امروزی به لحاظ فرهنگی ارزشمند بوده باشند.
پرفسور فرینگ گفت: “این شخص ممکن است وظیفه ای مشابه افراد سالخورده در جوامع شکارچی-گردآور داشته به طوری که دانش و تجربه هایش به او منزلتی ویژه می بخشیده است.”
(تاریخ مقاله سال 86)
نکته اخلاقی:بیایید با سالخوردگان مهربان باشیم و از آنان محافظت کنیم