ميگن جواب يک دانشجوی دانشگاه واشينگتن به يک سؤال امتحان شيمی آنچنان جامع و کامل بوده که توسط پروفسورش در شبکه جهانی اينترنت پخش شده و دست به دست مي گرده خوندنش سرگرم کننده است . پرسش: آيا جهنم اگزوترم (دفع کننده گرما) است يا اندوترم (جذب کننده گرما)؟
اکثر دانشجويان برای ارائهء پاسخ خود به قانون بويل-ماريوت متوسل شده بودند که می گويد حجم مقدار معينی از هر گاز در دمای ثابت، به طور معکوس با فشاری که بر آن گاز وارد می شود متناسب است. يا به عبارت ساده تر در يک سيستم بسته، حجم و فشار گازها با هم رابطهء مستقيم دارند.
اما يکی از آنها چنين نوشت: اول بايد بفهميم که حجم جهنم چگونه در اثر گذشت زمان تغيير میکند. برای اين کار احتياج به تعداد ارواحی داريم که به جهنم فرستاده می شوند. گمان کنم همه قبول داشته باشيم که يک روح وقتی وارد جهنم شد، آن را دوباره ترک نمی کند. پس روشن است که تعداد ارواحی که جهنم را ترک می کنند برابر است با صفر. برای مشخص کردن تعداد ارواحی که به جهنم فرستاده می شوند، نگاهی به انواع و اقسام اديان رايج در جهان می کنيم. بعضی از اين اديان می گويند اگر کسی از پيروان آنها نباشد، به جهنم می رود. از آن جايی که بيشتر از يک مذهب چنين عقيده ای را ترويج می کند، و هيچکس به بيشتر از يک مذهب باور ندارد، می توان استنباط کرد که همهء ارواح به جهنم فرستاده می شوند. با در نظر گرفتن آمار تولد نوزادان و مرگ و مير مردم در جهان متوجه می شويم که تعداد ارواح در جهنم مرتب بيشتر می شود. حالا می توانيم تغيير حجم در جهنم را بررسی کنيم: طبق قانون بويل-ماريوت بايد تحت فشار و دمای ثابت با ورود هر روح به جهنم حجم آن افزايش بيابد. اينجا دو موقعيت ممکن وجود دارد:
۱) اگر جهنم آهسته تر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج بالا خواهند رفت تا جهنم منفجر شود.
۲) اگر جهنم سريعتر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج پايين خواهند آمد تا جهنم يخ بزند.
اما راهحل نهايی را می توان در گفتهء همکلاسی من ترزا يافت که می گويد: «مگه جهنم يخ بزنه که با تو ازدواج كنم!» از آن جايی که تا امروز اين افتخار نصيب من نشده است (و احتمالاً هرگز نخواهد شد)، نظريهء شمارهء ۲ اشتباه است: جهنم هرگز يخ نخواهد زد و اگزوترم است. تنها جوابی که نمرهء کامل را دريافت کرد، همين بود.
منبع : ریاضی دلفان
اکثر دانشجويان برای ارائهء پاسخ خود به قانون بويل-ماريوت متوسل شده بودند که می گويد حجم مقدار معينی از هر گاز در دمای ثابت، به طور معکوس با فشاری که بر آن گاز وارد می شود متناسب است. يا به عبارت ساده تر در يک سيستم بسته، حجم و فشار گازها با هم رابطهء مستقيم دارند.
اما يکی از آنها چنين نوشت: اول بايد بفهميم که حجم جهنم چگونه در اثر گذشت زمان تغيير میکند. برای اين کار احتياج به تعداد ارواحی داريم که به جهنم فرستاده می شوند. گمان کنم همه قبول داشته باشيم که يک روح وقتی وارد جهنم شد، آن را دوباره ترک نمی کند. پس روشن است که تعداد ارواحی که جهنم را ترک می کنند برابر است با صفر. برای مشخص کردن تعداد ارواحی که به جهنم فرستاده می شوند، نگاهی به انواع و اقسام اديان رايج در جهان می کنيم. بعضی از اين اديان می گويند اگر کسی از پيروان آنها نباشد، به جهنم می رود. از آن جايی که بيشتر از يک مذهب چنين عقيده ای را ترويج می کند، و هيچکس به بيشتر از يک مذهب باور ندارد، می توان استنباط کرد که همهء ارواح به جهنم فرستاده می شوند. با در نظر گرفتن آمار تولد نوزادان و مرگ و مير مردم در جهان متوجه می شويم که تعداد ارواح در جهنم مرتب بيشتر می شود. حالا می توانيم تغيير حجم در جهنم را بررسی کنيم: طبق قانون بويل-ماريوت بايد تحت فشار و دمای ثابت با ورود هر روح به جهنم حجم آن افزايش بيابد. اينجا دو موقعيت ممکن وجود دارد:
۱) اگر جهنم آهسته تر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج بالا خواهند رفت تا جهنم منفجر شود.
۲) اگر جهنم سريعتر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج پايين خواهند آمد تا جهنم يخ بزند.
اما راهحل نهايی را می توان در گفتهء همکلاسی من ترزا يافت که می گويد: «مگه جهنم يخ بزنه که با تو ازدواج كنم!» از آن جايی که تا امروز اين افتخار نصيب من نشده است (و احتمالاً هرگز نخواهد شد)، نظريهء شمارهء ۲ اشتباه است: جهنم هرگز يخ نخواهد زد و اگزوترم است. تنها جوابی که نمرهء کامل را دريافت کرد، همين بود.
منبع : ریاضی دلفان
آخرین ویرایش توسط مدیر
