سلام.میخاستم یکم درمورد عظمت و بزرگی امام حسین(ع)حرف بزنم!شرمنده من دراون حدی نیسم که عظمت ایشانو توصیف کنم!ولی دوس دارم بگم!
من تا چند سال قبل اصلا امام حسین رو نمیشناختم!نه منظورم اینکه اعتقادی بهشون نداشتم!همیشه دوست داشتم تجربه کنم که چه حالی دارن اونایی که برای امام گریه میکنن!
شاید اون موقع برام خنده دار بوده!ولی الان دیوانه وار حسین رو ستایشش میکنم.
من عاشق امام حسینم.من نسبت به دونفر خیلی اعتقاد شدیدی پیدا کردم(امسال2 هس که خیلی زیاد بهشون اعتقاد دارم ولی قبلا نه ایجوری نبودم)یکی حضرت ابوالفضله یکی دیگه هم سرو شهیدا!امام حسینه!
نمیدونم چرا ولی واقعا خیلی جالبه!این حسین کیه که همه رو مجذوب خودش کرده؟؟؟!!!!که همه بی اختیار براش اشک میریزن؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!یا کیه که ازش کمک میخان؟؟؟!!!!خیلی عظمت داره!چون هرچی بهش فک میکنم به نتیجه ای نمیرسم جز اینکه واقعا عاشقشم.
میگم دوساله اعتقاد شدید پیدا کردم نمیدونم شاید بخاطر شهید شدن دایی عزیزم باشه!خیلی عزیز بود برام!نه ببخشید هست!هنوزم نبودشو باور ندارم!(شاید چون برای تشیع جنازه نرفتم)میدونم روحش پیشمه ولی من دوس دارم باهام حرف بزنه!دوباره باهم بریم بیرون!باهم بخندیم!دوس دارم قدر هرروزمو بیشتر از قبل بدونم!اسم داییم شهید آیت ا...خانعلی پور هس!
من هنوزم بعد دوسال منتظر زنگ زدنش هسم!
نمیدونم چرا این حرفا رو زدم!شاید درس بود شایدم غلط!ولی هنوزم این دوتا منو گیج میکنه!
نبودن داییم با عظمت حسین(ع)
یاعلی مدد
لطفا این بحث محرمو ادامه بدین!اشکال نداره هر حرفی فکری دارین کسی بهتون نمیخنده یا سرزنشتون نمیکنه چون فکرو عقیده هرکس واسه خودش محترمه ولی بیاین حرف بزنیم.منتظر یاریتونم دوسیا
من تا چند سال قبل اصلا امام حسین رو نمیشناختم!نه منظورم اینکه اعتقادی بهشون نداشتم!همیشه دوست داشتم تجربه کنم که چه حالی دارن اونایی که برای امام گریه میکنن!
شاید اون موقع برام خنده دار بوده!ولی الان دیوانه وار حسین رو ستایشش میکنم.
من عاشق امام حسینم.من نسبت به دونفر خیلی اعتقاد شدیدی پیدا کردم(امسال2 هس که خیلی زیاد بهشون اعتقاد دارم ولی قبلا نه ایجوری نبودم)یکی حضرت ابوالفضله یکی دیگه هم سرو شهیدا!امام حسینه!
نمیدونم چرا ولی واقعا خیلی جالبه!این حسین کیه که همه رو مجذوب خودش کرده؟؟؟!!!!که همه بی اختیار براش اشک میریزن؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!یا کیه که ازش کمک میخان؟؟؟!!!!خیلی عظمت داره!چون هرچی بهش فک میکنم به نتیجه ای نمیرسم جز اینکه واقعا عاشقشم.
میگم دوساله اعتقاد شدید پیدا کردم نمیدونم شاید بخاطر شهید شدن دایی عزیزم باشه!خیلی عزیز بود برام!نه ببخشید هست!هنوزم نبودشو باور ندارم!(شاید چون برای تشیع جنازه نرفتم)میدونم روحش پیشمه ولی من دوس دارم باهام حرف بزنه!دوباره باهم بریم بیرون!باهم بخندیم!دوس دارم قدر هرروزمو بیشتر از قبل بدونم!اسم داییم شهید آیت ا...خانعلی پور هس!
من هنوزم بعد دوسال منتظر زنگ زدنش هسم!
نمیدونم چرا این حرفا رو زدم!شاید درس بود شایدم غلط!ولی هنوزم این دوتا منو گیج میکنه!
نبودن داییم با عظمت حسین(ع)
یاعلی مدد
لطفا این بحث محرمو ادامه بدین!اشکال نداره هر حرفی فکری دارین کسی بهتون نمیخنده یا سرزنشتون نمیکنه چون فکرو عقیده هرکس واسه خودش محترمه ولی بیاین حرف بزنیم.منتظر یاریتونم دوسیا
آخرین ویرایش توسط مدیر