فهم سخن چون نکند مستمع / قوت طبع از متکلم مجوی
فسحت میدان ارادت بیار / تا بزند مرد سخن گوی، گوی
این قطعه ی دوبیتی بسیار معروف و زیبایی از جناب سعدی است. نمی دونم چرا حس می کنم مصرع دوم وزنش صحیح نیست و حرف عین در طبع تلفظ نمیشه. با توجه به اینکه شعر از شیج اجل هست پس حس من اشتباهه. در این صورت آیا از اختیار شاعری خاصی استفاده کرده؟ از کدام اختیار شاعری؟
فسحت میدان ارادت بیار / تا بزند مرد سخن گوی، گوی
این قطعه ی دوبیتی بسیار معروف و زیبایی از جناب سعدی است. نمی دونم چرا حس می کنم مصرع دوم وزنش صحیح نیست و حرف عین در طبع تلفظ نمیشه. با توجه به اینکه شعر از شیج اجل هست پس حس من اشتباهه. در این صورت آیا از اختیار شاعری خاصی استفاده کرده؟ از کدام اختیار شاعری؟
