اتفاقا برتاند راسل همین جوری ثابت کرد خدا وجود نداره
چون خدا مجموعه ی تمام مجموعه ها است
(البته من نگفتم که حرف ایشون رو تایید میکنم ، این فقط یه جمله ی خبری بود)
اگر مجموعه ها را به دو دسته ي متعارف و نامتعارف تقسيم كنيم (مجموعه هايي را كه خودشان عضو خودشان نباشند متعارف گوييم مثل مجموعه ي اعداد طبيعي و مجموعه هايي را كه خودشان عضو خودشان باشند نامتعارف گوييم مثل مجموعه ي مفاهيم انتزاعي كه خود اين مجموعه يك مفهوم انتزاعي ميباشد پس عضو خودش هم هست )حال اگر مجموعه اي مثل مجموعه ي aرا در نظر بگيريم در اينصورت اين مجموعه يا متعارف است يا نا متعارف .اگر مجموعه ي aرا متعارف فرض كنيم دراين صورت بايد يكي از عضو هاي خودش باشد (همه ي مجموعه هاي متعارف را در مجموعه يaجمع كرديم )ولي اگر مجموعه ي aيكي از عضوهاي خودش باشد طبق تعريفي كه كرديم بايد نا متعارف باشد . اگر هم مجموعه ي aرا يك مجموعه ي نامتعارف فرض كنيم بايد بتواند يكي از عضو هاي خودش باشد در حالي بين عضو هاي مجموعه ي aتنها مجموع ه هاي متعارف وجود دارد و يك مجموعه ي نا متعارف نمي تواند عضو ان باشد
در مورد مجموعه ي aبه يك تناقض منطقي برميخوريم اين مجموعه نه ميتواند متعارف باشد نه نا متعارف و اين همان پارادكس راسل ميبا شد كه ميگويد مجموعه ي تمام مجموعه وجود ندارد