- ارسال ها
- 2,157
- لایک ها
- 3,082
- امتیاز
- 113
بهنوش خرم روز: کمی که به مکالمات روزمره خودتان و اطرافیانتان دقت کنید، احتمالا "هم م م م م" را زیاد می شنوید. این صوت (هممم) در واقع در بسیاری از زبان های دنیا در مکالمات مردم به کار می رود و البته در برخی زبان ها جایگزین های دیگری با همین معنی دارد. حتی در ارتباطات نوشتاری افراد، در نامه ها و ای میل ها، اس.ام.اس ها و نظرهایی که روی صفحه های اینترنتی نوشته می شود هم می توان آن را دید. اما واقعا این صوت (هممم) به چه معناست و ما اصلا چرا از آن استفاده می کنیم؟ از کجا آمده است؟
در کودکی برای هیچ کس معنای «هممم» توضیح داده نمی شود و بعید هم هست که در هیچ لغتنامه ای آن را پیدا کنید. اصلا بعید است که بتوان آن را یک لغت دانست. با این وجود، ما در زندگی روزمره خود بارها از آن استفاده می کنیم. آن هم با معانی متفاوت. بسته به لحن، گاهی بدین معناست که: متوجه نشدم چه گفتی. دوباره بگو. وقتی گفتن هممممم طولانی تر می شود و در واقع آن را قدری می کشیم بدین معناست که: دارم در مورد چیزی که گفتی فکر می کنم. گاهی هم که آن را سریع تر بیان می کنیم می تواند بدین معنا باشد که: بله، ممکن است یا فکر خوبی است.
با وجود کاربرد زیاد هممم در زبان های مختلف، ریشه آن اصلا روشن نیست. آنتولی لیبرمن، زبانشناس در دانشگاه مینه سوتا و متخصص ریشه های کلمات درباره همممم می گوید:
«من هیچ ایده ای در مورد اصل آن ندارم. شاید از زبان فرانسه وارد زبان انگلیسی شده باشد... اما آن قدر طبیعی است که می تواند در هر بازه زبانی و در هر جایی به وجود آمده باشد. همممم می توانند تاریخی بسیار دور داشته باشد. به همین دلیل هم به هیچ عنوان نمی توان آن را در زبان ها ردیابی کرد».
به بیان دیگر، شاید بتوان گفت که چه کسی می داند، شاید حتی نئاندرتال ها هم از صدایی مانند آن استفاده می کرده اند؟!
هممم از نظر فنی به عنوان یک صوت در نظر گرفته می شود، مانند آخ، اوه و .... همچنین شاید بتوان آن را در دسته کلماتی که سمبلی از چیزی یا صدایی هستند، مانند قیژ، بنگ، تق، ویز ویز، ... دانست، با این که در واقع به گفته لیبرمن، سمبل هیچ چیز خاصی هم نیست. وی در این باره توضیح می دهد:
«صدای اول آن، ه، می تواند خیلی ساده، جانشینی برای بازدم به حساب بیاید و بخشی از تنفس باشد. بخش دوم آن، ممم، صدایی است که در حال بسته بودن دهان تولید می شود. بنابراین می تواند سمبلی باشد از این که کاملا مطمئن نیستیم چه می خواهیم بگوییم. بدین ترتیب ما فاصله یا مکث ایجاد شده را پر می کنیم تا نشان بدهیم که به طور موقت چیزی نمی گوییم، اما هنوز با مسئله درگیر هستیم و از آن جدا نشده ایم. اضافه کردن لحن های مختلف به همین صدای ساده می تواند به این معنای کلی، معانی دیگری هم اضافه کند.»
نیکلاس کریستنفلد، روانشناس در دانشگاه کالیفرنیا واقع در سن دیه گو و متخصص در زمینه پر کردن مکث ها، بر این باور است که همممم به این خاطر این همه فراگیر شده است که در واقع یک صدای خنثی است. وی در این باره می گوید:
«در واقع گفتن آن برای ما از هر چیز دیگری ساده تر است!»
منبع : جوان امروز
در کودکی برای هیچ کس معنای «هممم» توضیح داده نمی شود و بعید هم هست که در هیچ لغتنامه ای آن را پیدا کنید. اصلا بعید است که بتوان آن را یک لغت دانست. با این وجود، ما در زندگی روزمره خود بارها از آن استفاده می کنیم. آن هم با معانی متفاوت. بسته به لحن، گاهی بدین معناست که: متوجه نشدم چه گفتی. دوباره بگو. وقتی گفتن هممممم طولانی تر می شود و در واقع آن را قدری می کشیم بدین معناست که: دارم در مورد چیزی که گفتی فکر می کنم. گاهی هم که آن را سریع تر بیان می کنیم می تواند بدین معنا باشد که: بله، ممکن است یا فکر خوبی است.
با وجود کاربرد زیاد هممم در زبان های مختلف، ریشه آن اصلا روشن نیست. آنتولی لیبرمن، زبانشناس در دانشگاه مینه سوتا و متخصص ریشه های کلمات درباره همممم می گوید:
«من هیچ ایده ای در مورد اصل آن ندارم. شاید از زبان فرانسه وارد زبان انگلیسی شده باشد... اما آن قدر طبیعی است که می تواند در هر بازه زبانی و در هر جایی به وجود آمده باشد. همممم می توانند تاریخی بسیار دور داشته باشد. به همین دلیل هم به هیچ عنوان نمی توان آن را در زبان ها ردیابی کرد».
به بیان دیگر، شاید بتوان گفت که چه کسی می داند، شاید حتی نئاندرتال ها هم از صدایی مانند آن استفاده می کرده اند؟!
هممم از نظر فنی به عنوان یک صوت در نظر گرفته می شود، مانند آخ، اوه و .... همچنین شاید بتوان آن را در دسته کلماتی که سمبلی از چیزی یا صدایی هستند، مانند قیژ، بنگ، تق، ویز ویز، ... دانست، با این که در واقع به گفته لیبرمن، سمبل هیچ چیز خاصی هم نیست. وی در این باره توضیح می دهد:
«صدای اول آن، ه، می تواند خیلی ساده، جانشینی برای بازدم به حساب بیاید و بخشی از تنفس باشد. بخش دوم آن، ممم، صدایی است که در حال بسته بودن دهان تولید می شود. بنابراین می تواند سمبلی باشد از این که کاملا مطمئن نیستیم چه می خواهیم بگوییم. بدین ترتیب ما فاصله یا مکث ایجاد شده را پر می کنیم تا نشان بدهیم که به طور موقت چیزی نمی گوییم، اما هنوز با مسئله درگیر هستیم و از آن جدا نشده ایم. اضافه کردن لحن های مختلف به همین صدای ساده می تواند به این معنای کلی، معانی دیگری هم اضافه کند.»
نیکلاس کریستنفلد، روانشناس در دانشگاه کالیفرنیا واقع در سن دیه گو و متخصص در زمینه پر کردن مکث ها، بر این باور است که همممم به این خاطر این همه فراگیر شده است که در واقع یک صدای خنثی است. وی در این باره می گوید:
«در واقع گفتن آن برای ما از هر چیز دیگری ساده تر است!»
منبع : جوان امروز