یکی از همین روزها ... !
امروزه خانه‌های بزرگ‌تر، اما خانواده‌های کوچک‌تری داریم. رفاه بیش‌تر، اما وقت کم‌تری داریم. مدارج تحصیلی بالاتر، اما عقل سلیم کم تری داریم. بیش‌تر می‌دانیم، اما تشخیص و تمییزمان کم‌تر شده است. کارشناسان و متخصصین بیش‌تر، اما مشکلات بیش‌تری داریم. داروی بیش‌تر، اما سلامتی کم‌تری داریم !
مصرفانه خرج می‌کنیم، کم می‌خندیم، تند تند رانندگی می‌کنیم، فورا عصبانی می‌شویم، تا دیر وقت نمی‌خوابیم، خسته از خواب بیدار می‌شویم، کم مطالعه می‌کنیم، زیاد تلویزیون تماشا می‌کنیم و به ندرت عبادت می‌کنیم !
اموالمان را چند برابر کرده‌ایم، اما از ارزش‌هامان کاسته‌ایم. زیاد حرف می‌زنیم، کم محبت می‌کنیم و زیاد دروغ می‌گوییم. می‌دانیم چگونه امرار معاش کنیم، اما زندگی کردن را بلد نیستیم. به عمرمان سال اضافه کرده‌ایم، نه روح زندگی !
ساختمان‌های بلندتری داریم، اما تعادل کم‌تر. بزرگراه‌های پهن‌تری داریم، اما دیدگاه تنگ‌تر. بیش‌تر خرج می‌کنیم، اما کم‌تر داریم. بیش‌تر می‌خریم، اما کم‌تر بهره‌مند می‌شویم !
از زمین تا ماه را رفته و برگشته‌ایم، اما نمی‌توانیم برای دیدن همسایه تازه‌مان تا آن طرف خیابان برویم. بر جهان بیرون غلبه کرده‌ایم، اما بر درونمان نه. اتم را شکافته‌ایم، اما تعصب‌هامان را نشکسته‌ایم !
بسیار می‌نویسیم، اما کم‌تر یاد می‌گیریم. بیش‌تر نقشه می‌کشیم، اما کم‌تر عملی می کنیم. یاد گرفته‌ایم شتاب کنیم، صبر را فراموش کرده‌ایم. درآمد بیش‌تر، اما اصول اخلاقی کم‌تری داریم !
کامپیوترهای بیش‌تری می‌سازیم تا اطلاعات بیش‌تری در خود نگه دارند و نسخه‌های بیش‌تری چاپ کنند. با این همه، کم‌تر با هم ارتباط داریم. کمیت زیاد، اما کیفیت کمی داریم !
اکنون زمان تندخوری و کند هضمی شده، زمان مردمانی با قامت‌های رفیع و شخصیت‌های پست، زمان سودهای گزاف و روابط توخالی. زمان اوقات فراغت بیش‌تر، اما شادی کم‌تر. خوراک بیش‌تر، اما خاصیت کم‌تر. داشتن دو درآمد، اما طلاق بیش‌تر. خانه‌ی تجملی‌تر، اما ویران‌تر !
به همین دلیل است که توصیه می‌کنم چیزهاتان را برای مناسبت خاصی نگه ندارید، هر روز یک مناسبت خاص است. دانش‌بجویید، بیش‌تر بخوانید، در ایوان خانه‌تان بنشینید و برای مدتی خواسته‌هاتان را کنار بگذارید و فقط منظره‌ی پیش روی‌تان را تحسین کنید !
برای خانواده و دوستان‌تان بیش‌تر وقت بگذارید، غذای دلخواه‌تان را بخورید و به جاهایی که دوست دارید بروید. زندگی، زنجیره‌ای از بهره‌مند شدن‌هاست، نه صرف زنده ماندن !
در ظرف کریستال بنوشید، بهترین عطرتان را برای بعد نگه ندارید، هر وقت دل‌تان خواست مصرفش کنید !
عباراتی مانند " یکی از همین روزها " و " بالاخره یک روز " را از واژگان‌تان پاک کنید. بیایید همین حالا نامه‌ای را بنویسیم که می‌خواستیم " یکی از همین روزها " بنویسیم !
بیایید به خانواده و دوستان‌مان همین الان بگوییم چه‌قدر دوست‌شان داریم. کاری را که خنده و شادی به زندگی‌تان می‌افزاید، به تعویق نیندازید. هر روز، هر ساعت و هر دقیقه، یک موقعیت خاص است و چه بسا آخرین فرصت شما باشد !
_________________
یادمان باشد ... شاید " یکی از همین روزها " یی در کار نباشد !
امروزه خانه‌های بزرگ‌تر، اما خانواده‌های کوچک‌تری داریم. رفاه بیش‌تر، اما وقت کم‌تری داریم. مدارج تحصیلی بالاتر، اما عقل سلیم کم تری داریم. بیش‌تر می‌دانیم، اما تشخیص و تمییزمان کم‌تر شده است. کارشناسان و متخصصین بیش‌تر، اما مشکلات بیش‌تری داریم. داروی بیش‌تر، اما سلامتی کم‌تری داریم !
مصرفانه خرج می‌کنیم، کم می‌خندیم، تند تند رانندگی می‌کنیم، فورا عصبانی می‌شویم، تا دیر وقت نمی‌خوابیم، خسته از خواب بیدار می‌شویم، کم مطالعه می‌کنیم، زیاد تلویزیون تماشا می‌کنیم و به ندرت عبادت می‌کنیم !
اموالمان را چند برابر کرده‌ایم، اما از ارزش‌هامان کاسته‌ایم. زیاد حرف می‌زنیم، کم محبت می‌کنیم و زیاد دروغ می‌گوییم. می‌دانیم چگونه امرار معاش کنیم، اما زندگی کردن را بلد نیستیم. به عمرمان سال اضافه کرده‌ایم، نه روح زندگی !
ساختمان‌های بلندتری داریم، اما تعادل کم‌تر. بزرگراه‌های پهن‌تری داریم، اما دیدگاه تنگ‌تر. بیش‌تر خرج می‌کنیم، اما کم‌تر داریم. بیش‌تر می‌خریم، اما کم‌تر بهره‌مند می‌شویم !
از زمین تا ماه را رفته و برگشته‌ایم، اما نمی‌توانیم برای دیدن همسایه تازه‌مان تا آن طرف خیابان برویم. بر جهان بیرون غلبه کرده‌ایم، اما بر درونمان نه. اتم را شکافته‌ایم، اما تعصب‌هامان را نشکسته‌ایم !
بسیار می‌نویسیم، اما کم‌تر یاد می‌گیریم. بیش‌تر نقشه می‌کشیم، اما کم‌تر عملی می کنیم. یاد گرفته‌ایم شتاب کنیم، صبر را فراموش کرده‌ایم. درآمد بیش‌تر، اما اصول اخلاقی کم‌تری داریم !
کامپیوترهای بیش‌تری می‌سازیم تا اطلاعات بیش‌تری در خود نگه دارند و نسخه‌های بیش‌تری چاپ کنند. با این همه، کم‌تر با هم ارتباط داریم. کمیت زیاد، اما کیفیت کمی داریم !
اکنون زمان تندخوری و کند هضمی شده، زمان مردمانی با قامت‌های رفیع و شخصیت‌های پست، زمان سودهای گزاف و روابط توخالی. زمان اوقات فراغت بیش‌تر، اما شادی کم‌تر. خوراک بیش‌تر، اما خاصیت کم‌تر. داشتن دو درآمد، اما طلاق بیش‌تر. خانه‌ی تجملی‌تر، اما ویران‌تر !
به همین دلیل است که توصیه می‌کنم چیزهاتان را برای مناسبت خاصی نگه ندارید، هر روز یک مناسبت خاص است. دانش‌بجویید، بیش‌تر بخوانید، در ایوان خانه‌تان بنشینید و برای مدتی خواسته‌هاتان را کنار بگذارید و فقط منظره‌ی پیش روی‌تان را تحسین کنید !
برای خانواده و دوستان‌تان بیش‌تر وقت بگذارید، غذای دلخواه‌تان را بخورید و به جاهایی که دوست دارید بروید. زندگی، زنجیره‌ای از بهره‌مند شدن‌هاست، نه صرف زنده ماندن !
در ظرف کریستال بنوشید، بهترین عطرتان را برای بعد نگه ندارید، هر وقت دل‌تان خواست مصرفش کنید !
عباراتی مانند " یکی از همین روزها " و " بالاخره یک روز " را از واژگان‌تان پاک کنید. بیایید همین حالا نامه‌ای را بنویسیم که می‌خواستیم " یکی از همین روزها " بنویسیم !
بیایید به خانواده و دوستان‌مان همین الان بگوییم چه‌قدر دوست‌شان داریم. کاری را که خنده و شادی به زندگی‌تان می‌افزاید، به تعویق نیندازید. هر روز، هر ساعت و هر دقیقه، یک موقعیت خاص است و چه بسا آخرین فرصت شما باشد !
_________________
یادمان باشد ... شاید " یکی از همین روزها " یی در کار نباشد !
