اواخر سال 1391 بود که خبر دادیم برخورددهنده بزرگ هادرونی (LHC) در خوابی دو سالهفرورفته تا تعمیر و به روز رسانی شود. قرار است این فرآیند تا سال 2015 ادامه پیدا کند و مهندسین اطمینان حاصل کنند که پس از آن، LHC قادر است بدون وقفه در خدمت دانشمندان باشد.
اما اگر دلتان می خواهد به درون این پایگاه بزرگ علمی و محل تولد اینترنت سری بزنید، در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
وقتی از تراموا پیاده شدید، اولین چیزی که خوشامد می گوید یک گنبد بزرگ است که "گوی علم و نوآوری" نام دارد. نقشی که ایفا می کند، میزبانی از بازدیدکنندگان برای آشنایی با تحقیقاتی است که در سرن صورت گرفته. هر چند ممکن است فکر کنید که رنگ این گنبد به خاطر زنگار فلز این طوری است، اما در اصل گوی علم و نوآوری از الوار ساخته شده.[HR][/HR]
با ورود به ساختمان شماره 33، که میزبان مرکز پذیرش و بازدیدکنندگان است، خودتان را در حال گام برداشتن روی نمادی فلزی و رنگارنگ خواهید یافت که "ترانه هستی" نام دارد و در سال 1986 توسط تندیس گر فرانسوی، آقای سرژ مورو ساخته شده. رنگ ها و شدت نور آن تغییر می کند تا شبیه ساز برخورد ذرات کیهانی به جو زمین باشد.[HR][/HR]
این محوطه که شبیه یک آرامگاه است و در میان ساختمان های سرن قرار گرفته، میزبان قطعاتی از آشکارسازهای قبلی است که در قالب هنرهای مدرن، به این محوطه ظاهری زیبا داده اند.[HR][/HR]
سرن در سال 1954 تاسیس شد و بیش از نیم قرن زمان برای جمع آوری این قطعات کلاسیک وجود داشته که حالا زینت بخش محوطه داخلی هستند.[HR][/HR]
در دفاتر این راهرو، تمام تکنولوژی های بنیادی برای شبکه جهانی وب توسعه یافتند. حتی به خاطر کمبود جا، بخشی از کار داخل خود راهرو صورت گرفته بود. به محل تولد اینترنت خوش آمدید.[HR][/HR]
در راه رسیدن به سیم‌لوله فشرده میونی (CMS) که یکی از دو آشکارساز ذرات با اهداف عمومی (از بین 4 آشکار ساز در کل) است، با تعداد زیادی ادوات سنگین برای حمل و نقل قطعات روبرو می شوید که البته حالا دارند استراحت می کنند. هیچ برنامه ای برای بیرون بردن CMS از محل فعلی اش وجود ندارد و هر گونه تعمیری باید در داخل انجام شود.[HR][/HR]
مایعات خنک کننده، هوای فشرده، و سایر مواد ضروری از داخل این لوله های بزرگ به درون CMS پمپ می شوند.[HR][/HR]
اینجا اتاق کنترل CMS است که حالا به خاطر تعطیلی 2 ساله ذره کوب بزرگ سرن، خلوت شده. چندان با دفتر معامله گران بورس تفاوت ندارد ولی در اصل، محلی برای جمع آوری اطلاعات و رصد کردن داده ها است.[HR][/HR]
افرادی که در داخل اتاق کنترل باقی مانده اند وظیفه نظارت بر سیستم های زیر زمینی گاز، برق و خنک سازی را بر عهده دارند. شبکه برق سوییس نمی تواند الکتریسیته کافی برای سرن را تولید کند در نتیجه این تاسیسات باید بین شبکه برق بین فرانسه و سوییس سوییچ کنند. البته گازوئیل نیز برای مواقع خاص ذخیره شده.[HR][/HR]
تجهیزات کامپیوتری قدیمی هستند ولی سوییچ های خاموش/روشن و آشکارسازهای اختصاصی سرن را می توان در گوش و کنار تاسیسات یافت.[HR][/HR]
گرگ لندزبرگ از دانشگاه براون درباره کلاه ها به شوخی می گوید: «هر رنگی را می شود روی سر گذاشت، البته فقط به شرطی که نارنجی باشد!» رنگ های رسمی در سرن نارنجی و آبی است و البته کلاه های ایمنی آبی رنگ در ایستگاه ALICE در اختیار بازدیدکنندگان قرار می گیرند.[HR][/HR]
هیچ وقت فاصله تان با برق گرفتگی، گاز گرفتگی، مسموم شدن یا تبخیر شدن، بیش از چند قدم نیست. و تعداد موجود از هر قطعه ای، چه کشنده باشد یا نه، خیلی زیاد است.[HR][/HR]
وقتی برخورددهنده بزرگ ذرات در حال کار است، تیم رایانش سرن وظیفه دارد آثار برخورد 600 میلیون پروتون در ثانیه را نمونه برداری و ثبت کند. به همین دلیل است که هر یک از ایستگاه های آشکارساز، مزرعه سرور مخصوص به خود را دارند که پر از کابل ها، کانکتورها، سوییچ ها و تنظیم کننده ها است.[HR][/HR]
آخرین آگهی قبل از ورود به خود CMS؛ این یک نمونه کوچک از آشکارسازهای چند طبقه سرن است که کارکردها و مکانیسم های مختلف آنها را نشان می دهد.[HR][/HR]
این راهنمای سلامت و ایمنی است، یا شاید هم آموزش 5 مرحله ای تبدیل شد به یک ابر قهرمان با ماسکی به صورت؛ تصمیمش با شما.[HR][/HR]
مسائل امنیتی هرگز کهنه نمی شوند و در اینجا اسکنر چشمی و سایر موارد برای کسب اطمینان از هویت افراد و دسترسی افراد مجاز به تونل LHC استفاده شده اند.
سر انجام رسیدیم؛ این هم از سیم‌لوله فشرده میونی (CMS) با تمام سیم ها و سایر چیزهای اش. لوله هایی که پروتون ها از داخل شان عبور می کنند هم اکنون از هم دور شده اند و شما دهانه یک متری محل قرار گیری آنها را می بینید. همه چیز اینجا طراحی شده تا برخوردهای پر انرژی ذرات را ثبت کرده و به بوته آزمایش بذارد.[HR][/HR]
سیم‌لوله فشرده میونی (CMS) در عمق 100 متری زمین قرار دارد و مجموع وزن آن به 12500 تن می رسد، با قطر 15 متر و ارتفاع 25 متر.[HR][/HR]
بزرگی CMS باعث می شود در آن پایین احساس حقارت کنید.[HR][/HR]
تونل هایی که بین ایستگاه های آشکار ساز قرار دارند ترسناک هستند، ولی نگه داشتن آنها در نظم دائمی بسیار حیاتی است. برخورددهنده بزرگ هادرون گران ترین پروژه در نوع خودش است که البته امکان استفاده مجدد از تونلی که برای پروژه های قبلی ساخته شده بود، هزینه های آن را پایین آورد.[HR][/HR]
در قسمت اعظم طول مدارهای LHC، ذرات در خلاف جهت یکدیگر و البته در لوله های جداگانه حرکت می کنند و تنها زمانی که به ایستگاه آشکارساز می رسند است که به هم نزدیک می شوند و برخورد شکل می گیرد. پروتون های استفاده نشده نیز به سادگی، به یک دیوار بتونی برخورد می کنند.[HR][/HR]
رفت و آمد در داخل تونل با این وسیله نقلیه محبوب صورت می گیرد.[HR][/HR]
تونل دوار 27 کیلومتری LHC در ارتفاعی بالاتر از سطح دریا قرار دارد. اما عمق همه جای آن یکسان نیست و ترکیبات خاک پیرامون تونل، این اختلاف ارتفاع را باعث شده.[HR][/HR]
مخزن های رادیو اکتیو، ماسک های چسبی و فراوانی ورقه های حلبی؛ اینها برخی از جنبه های توضیح داده نشده و نگران کننده این تور سیاحتی بودند.[HR][/HR]
هر آنچه در زندگی انجام می دهید، امضا پای آن یادتان نرود![HR][/HR]
آشکارساز ALICE از آهنرباهای ضعیف تری که در دمای اتاق کار می کنند بهره می برد که به راحتی با آب خنک می شوند.[HR][/HR]
ابعاد مهم ALICE عبارتند از: 26 متر طول، 16 متر ارتفاع و عرض، و 10000 تن وزن.[HR][/HR]
غیرممکن است که به رشته های متعدد سیم و کابل در داخل LHC نگاه کنید و یاد فیلم های علمی تخیلی نیفتید.[HR][/HR]
این لنگه در قرمز رنگی که می بینید وقتی ذره کوب در حال کار باشد، بسته است. دلیل بزرگ بودن اندازه این لنگه و جفتش، این است که مهندسین بتوانند دسترسی کاملی به سیستم آشکارساز داشته باشند. هم برای تعمیرات و هم به روز کردن قطعات.[HR][/HR]
اگر توانستید چشم از آشکار ساز ALICE بردارید آن وقت در زیر سقف، ادامه ی همان لوله هایی را که روی سطح زمین دیده بودیم، مشاهده می کنید.[HR][/HR]
سال 2015 که برخورددهنده بزرگ هادرون دوباره شروع به کار کند، با قطعات جدیدی که این روزها روی آن نصب می شود، قادر به کار بی وقفه تا سال 2018 خواهد شد.
