چند روز قبل دوستان گفته بودن بخش زیست فعالیتش کم شده به همین علت من یه پست میگزارم تا کمی اطلاعاتتون زیاد شه و فعالیت کنید .
اگه چیز جالب دیگه ای درباره هورمون های قلبی میدونید بگید که منم یاد بگیرم .
حالا میریم سر اصل مطلب :
1) کاردیوناترین:
یک پپتید است که دارای 28 آمینو اسید است که خاصیت زیاد کردن ادرارودفع سدیم دارد و روی هم مایعات و الکترولیت های بدن را تنظیم میکند.
2) کاردیو دیلانتین:
پلی پپتیدی با 126 آمینو اسید است که روی ماهیچه های صاف دیواره رگها اثر کرده و موجب انبساط آنها و گشادی رگها می شودو در نتیجه موجب پایین آوردن فشار خون میشود
- از عضلات دهلیزی قلب دو نوع هورمون به نامهای کاردیوناترین و کاردیودیلانتین کشف شده است. کاردیوناترین خاصیت زیاد کردن ادرار (دیورتیک) و دفع سدیم (ناتریورتیک) دارد و بطور کلی فشار اسمزی مایعات و الکترولیتهای بدن را تنظیم می کند.
کاردیودیلانتین با انبساط عضلات جدار رگها، باعث کم کردن فشار خون می شود.
از نظر ساختمانی تفاوتهای ناچیزی بین ماهیچه های دهلیزی و بطن های قلب وجود دارد. ترتیب استقرار میوفیلامانها در این دو نوع ماهیچه قلبی ،یکسان است. اما تعداد توبولهای T در ماهیچه دهلیزی به مقدار قابل ملاحظه ای کمتر و سلولهای آن نسبتاً کوچکترند. در هر دو قطب هسته های ماهیچه قلبی ،و همراه با دستگاه گلژی موجود در این ناحیه ،گرانولهای محدود در غشایی به قطر تقریباً 2/0 تا 3/0 میکرون یافت می شوند. گرانولهای مزبور در سلولهای ماهیچه ای متعلق به دهلیز راست فراوانتر از جاهای دیگرند (حدود 600 گرانول در هر سلول)، ولی در دهلیز چپ ، بطن ها و بسیاری از نقاط دیگر بدن نیز یافت می شوند. این گرانولهای دهلیزی حاوی پیش ساز(با وزن مولکولی بالا) هورمونی موسوم به فاکتور ناتریورتیک (دافع سدیم) دهلیزی (Atrialnatriuretic factor) ، اوریکولین (Auriculin) یا آتریوپپتین (Atriopeptin) یا کاردیوناترین(Cardionatrin)است. هنگامی که حجم داخل عروقی افزایش یابد، این پیش هورمون ترشح می شود که قطعه ای از انتهای کربوکسیل آن جدا شده و قطعه مزبور (حدود 30 آمینو اسید) هورمون فعال را تشکیل میدهد، فاکتور ناتریوتیک دهلیزی بر روی کلیه ها اثر کرده و باعث اتلاف سدیم و آب (ناتریورزودیورز) می شود، یعنی اثر هورمون مزبور ، متضاد عمل هورمون آلدسترون و هورمون آنتیدیورتیک است که اثرشان بر کلیه ، منجر به احتباس سدیم و آب می گردد.
- دانشمندان متوجه شده اند که در قلب ، پروستا گلاندین وجود دارد. تزریق داخل وریدی بعضی از پروستاگلاندینها باعث افزایش سرعت قلب شده و رگهای صورت را گشاد نموده و فشار خون را کاهش می دهد.
آنزیمهای کراتین فسفوکیناز، لاکتات دهیدروژناز و ترانس آمینازها.
کراتین فسفو کیناز به مقدار زیاد در عضلات قلب وجود دارد و مقدار آن در بیماریهای عضلانی و ضایعات قلبی – عروقی بالا رفته و جنبه تشخیصی دارد. لاکتات دهیدروژناز باعث تبدیل اسید پیروویک به اسید لاکتیک و مقدار طبیعی آن در خردسالان بیشتر از بزرگسالان است و نیز در ضایعات قلبی – عروقی افزایش می یابد.
ترانس آمینازها : آنزیمهایی هستند که عامل آمین را از یک اسید آمینه برداشته و آنرا در ساختن اسید آمینه دیگر بکار می برند. این آنزیمها به مقدار خیلی کم در خون و به مقدار زیادتر در بافتها، بخصوص در عضلات قلب و همچنین در کبد وجود داشته و در صورت آسیب به این عضلات مقدار آنها در خون بالا می رود.
منابع :
1- بافت شناسی انسانی پایه (پزشکی) ، نوشته جان کوئیرا
2- فرهنگ پزشکی دورلند
اگه چیز جالب دیگه ای درباره هورمون های قلبی میدونید بگید که منم یاد بگیرم .
حالا میریم سر اصل مطلب :
هورمون های قلب
خلاصه :
قلب دارای دو هورمون است :خلاصه :
1) کاردیوناترین:
یک پپتید است که دارای 28 آمینو اسید است که خاصیت زیاد کردن ادرارودفع سدیم دارد و روی هم مایعات و الکترولیت های بدن را تنظیم میکند.
2) کاردیو دیلانتین:
پلی پپتیدی با 126 آمینو اسید است که روی ماهیچه های صاف دیواره رگها اثر کرده و موجب انبساط آنها و گشادی رگها می شودو در نتیجه موجب پایین آوردن فشار خون میشود
توضیحات :
هورمونها ، شبه هورمونها و آنزیمهای قلب
- از عضلات دهلیزی قلب دو نوع هورمون به نامهای کاردیوناترین و کاردیودیلانتین کشف شده است. کاردیوناترین خاصیت زیاد کردن ادرار (دیورتیک) و دفع سدیم (ناتریورتیک) دارد و بطور کلی فشار اسمزی مایعات و الکترولیتهای بدن را تنظیم می کند.
کاردیودیلانتین با انبساط عضلات جدار رگها، باعث کم کردن فشار خون می شود.
از نظر ساختمانی تفاوتهای ناچیزی بین ماهیچه های دهلیزی و بطن های قلب وجود دارد. ترتیب استقرار میوفیلامانها در این دو نوع ماهیچه قلبی ،یکسان است. اما تعداد توبولهای T در ماهیچه دهلیزی به مقدار قابل ملاحظه ای کمتر و سلولهای آن نسبتاً کوچکترند. در هر دو قطب هسته های ماهیچه قلبی ،و همراه با دستگاه گلژی موجود در این ناحیه ،گرانولهای محدود در غشایی به قطر تقریباً 2/0 تا 3/0 میکرون یافت می شوند. گرانولهای مزبور در سلولهای ماهیچه ای متعلق به دهلیز راست فراوانتر از جاهای دیگرند (حدود 600 گرانول در هر سلول)، ولی در دهلیز چپ ، بطن ها و بسیاری از نقاط دیگر بدن نیز یافت می شوند. این گرانولهای دهلیزی حاوی پیش ساز(با وزن مولکولی بالا) هورمونی موسوم به فاکتور ناتریورتیک (دافع سدیم) دهلیزی (Atrialnatriuretic factor) ، اوریکولین (Auriculin) یا آتریوپپتین (Atriopeptin) یا کاردیوناترین(Cardionatrin)است. هنگامی که حجم داخل عروقی افزایش یابد، این پیش هورمون ترشح می شود که قطعه ای از انتهای کربوکسیل آن جدا شده و قطعه مزبور (حدود 30 آمینو اسید) هورمون فعال را تشکیل میدهد، فاکتور ناتریوتیک دهلیزی بر روی کلیه ها اثر کرده و باعث اتلاف سدیم و آب (ناتریورزودیورز) می شود، یعنی اثر هورمون مزبور ، متضاد عمل هورمون آلدسترون و هورمون آنتیدیورتیک است که اثرشان بر کلیه ، منجر به احتباس سدیم و آب می گردد.
- دانشمندان متوجه شده اند که در قلب ، پروستا گلاندین وجود دارد. تزریق داخل وریدی بعضی از پروستاگلاندینها باعث افزایش سرعت قلب شده و رگهای صورت را گشاد نموده و فشار خون را کاهش می دهد.
آنزیمهای کراتین فسفوکیناز، لاکتات دهیدروژناز و ترانس آمینازها.
کراتین فسفو کیناز به مقدار زیاد در عضلات قلب وجود دارد و مقدار آن در بیماریهای عضلانی و ضایعات قلبی – عروقی بالا رفته و جنبه تشخیصی دارد. لاکتات دهیدروژناز باعث تبدیل اسید پیروویک به اسید لاکتیک و مقدار طبیعی آن در خردسالان بیشتر از بزرگسالان است و نیز در ضایعات قلبی – عروقی افزایش می یابد.
ترانس آمینازها : آنزیمهایی هستند که عامل آمین را از یک اسید آمینه برداشته و آنرا در ساختن اسید آمینه دیگر بکار می برند. این آنزیمها به مقدار خیلی کم در خون و به مقدار زیادتر در بافتها، بخصوص در عضلات قلب و همچنین در کبد وجود داشته و در صورت آسیب به این عضلات مقدار آنها در خون بالا می رود.
منابع :
1- بافت شناسی انسانی پایه (پزشکی) ، نوشته جان کوئیرا
2- فرهنگ پزشکی دورلند
