پاسخ : کیا دارن درحال حاضر برای طلای المپیاد نجوم میخونید
آخه آدم نبايد هميشه ته ته جاده رو نگاه كنه.
خيلي از ماها ، خيره شديم به مدال طلاي المپياد و رتبه ي يك و....
و همين طوري بي تفاوت داريم رد ميشيم ، از كنار همه ي دغدغه ها و سختي ها و قشنگي هاي راه المپياد.
همه غرق طلا شديم و نمي بينيم كه همين سوال حل كردنا ، همين سختي كشيدنا ، همين بيدار خوابيا ، همين دررفتن از زير درسا و...... چقدر قشنگن.
اون طلا دربرابر اين همه دغدغه ، هيچ ارزشي نداره.
هيچ ارزشي...
به نظرم وقتی یه آدم یه درسی یا یه علمی رو دوست داشته باشه ، دوست داره توش موفق بشه و براش مهم نیس که تو این راه چقدر سختی بکشه
در واقع کمه کم 65 % به موفقیت های قبل از خودش نگاه میکنه. بعد به خودش نگاه میکنه. یه کم فکر میکنه.(گزارش لحظه به لحظه:d) میگه من چیم کمتره
میخونه میخونه میخونه.. تمام فکر و ذکرش میشه موفقیت. وقتی به عدم موفقیت هم فکر میکنه خیلی دور میبیندش و برق موفقیت وجودشو گرفته.
اما اگه موفق نشه...
اون وقت این تلاشا به هیچ دردی نخودن. چون تلاش کرده برای رسیدن به موفقیت نه برای اینکه بیکار نمونه و دور همی حالا ی تلاشی هم کرده باشه و بعدم بگه من تلاش کردم.
اون روحیه ی له و لورده که با
تلاش درست نمیشه. فقط با
طلاش درست میشه.