- ارسال ها
- 2,708
- لایک ها
- 3,152
- امتیاز
- 0
ما ادم ها خیلی نامردیم
رو زمینی که خدا ساخته زندگی میکنیم
از هوایی که خدا افریده تنفس میکنیم
از جسم و روحی که خدا بهمون بخشیده استفاده میکنیم
از هوش و استعدادی که خدا بهمون داده بهره میبریم
از عشق و احساساتی که خدا در ما نهاده کمک میگیریم
ولی برای حرف زدن با خدا 30 دقیقه (17 رکعت نماز یومیه) هم حاضر نیستیم وقت بذاریم ولی میریم ساعتها با دوست و فامیل و.... حرف میزنیم
موقع عشق ورزیدن که میشه از مادر و پدر و خواهر و برادر گرفته تا دوست و اشنا رو دوست داریم ولی تا بحال شده از ته قلبمون عاشق خدا باشیم؟؟
موقع درد و دل سفره ی دلمونو پیش هر کس و ناکسی باز میکنیم ولی تا حالا چند بار شده بشینیم و با خدا درد و دل کنیم؟؟!!
مگه اون از رگ گردن به ما نزدیک تر نیست؟؟ پس چرا ما نمیبینیمش؟؟
ماه رمضان نزدیکه
ماهی که شب قدر در اون قرار داره و سرنوشت یک سال آینده ی ما رو رقم میزنه
بچه ها از امروز تصمیم بگیرید تو این ماه بزرگ به خدا نزدیک بشیم. اونقدر نزدیک که از هرچیزی به نیاز بشیم!
خدا برای بندگانش کافی است و از رگ گردن به ان ها نزدیک تر است و یاد خدا ارامش بخش قلب هاست!
التماس دعا!
پ.ن: همین الان دلم گرفت و این به ذهنم رسید و متنشو خودم گفتم. ببخشید اگر خوب نبود. امیدوارم متوجه اصل مطلب شده باشید!
آخرین ویرایش توسط مدیر
