چرا من چن باری تجربه کردم!
البته بچگیا!
اما امسالو شده که اماده بشم که آبی آلبایی بخورم.نزدیکش که شدم ازخشکی لبام یادم افتاده!
بچه ها روزه هایب همتون قبول مخصوصاکنکوریا که حتی توشرایط سختم روزشونو گرفتن. . .
دوست بدارم کسانی را، که دوستم ندارند عشق بورزم به کسانی، که عاشقم نیستند محبت کنم به کسانی، که محبتی در حقم نکردند بگریم با کسانی، که هرگز غمم را نخوردند و بخندم با کسانی، که هرگز شادیهایشان را با من قسمت نکردند
خم شو به رسم مروت، و مرا ازگوشهء خیابان زندگی ات بردار
بتکانم بدون بوسه و تکریم، و بر جایگاهی بلندم بگذار
ریزهءفراموش شده ای از خوان ازل، برکت به هدر رفتهء هستی
تکه نانی شکسته هستم از خوانی آسمانی،
به زیر افتاده از لبهء میز لبریز عرش.
خداوندا آرامشی عطا فرما تابپذیرم آنچه را
که نمی توانم تغییر دهم،شهامتی تا تغییر دهم
آنچهرا که می توانم،و دانشی که تفاوت آن دو رادریابم. بیاییم در هر سپده دم که برمی خیزیم و بالهای قلبمان رامی گشاییم، سپاس گوییم خداوندی که یک روز دیگر از حیات عشق را، به ما ارزانی داشته است
اذان صبح آوایی ست که همگان آنرا
میشنوند اما فقط آنهایی که اهل قیامتند به پا می خیزند.
آنانکه پرواز را آموخته اند بدون بال هم
می توانند به آسمان ابی و بی ابر خداوند پرواز کنند.
گاهی از نردبان بالا می رویم تادستان خدا را بگیریم، غافل از
اینکه خدا همانپایین ایستاده و نردبان را گرفته است تا ما نیفتیم.
خداوند می فرماید اگر انسانهامی دانستند که من چقدر
مشتاق دیدار آنها هستم، هر آینه از شوق، جان می سپردند.
ای انسان، چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت
مغرور کرده است؟
ثروت بیکرانت؟ دولت بی پایانت؟
زندگیجاویدت؟ قدرت لایزالت؟ به کدامین هنرت می بالی؟
خداوند راز خوشبختیرا در قلب انسان جای داد
تا به راحتی به آن دست یابد اما افسوس که انسان به آخرین
جایی که رجعت می کند قلبش است.
خداوند را محرابی نیست، چون پرستش او لامکان
و زبان او، همه امکان سرودن است، او را بر آسمان و زمین
قرار نیست، چون منیتی در کارنیست. بارإلاها: دستانم خالی اند و دلم غرق در آرزوها، یا دستانم رابه قدرت بی کرانت توانا گردان، یا دلم را از آرزوهای دست نایافتنی خالی گردان