مطمئنم خود شما هم به یقین نرسیدی که خدا وجود داره و فقط این رو به خودت تلقین می کنی.
یا وجود داره یا نداره، مهم اینه که انسان به امید زنده ست و " امید به آفریننده و خدا و امید به منجی است که باعث امید ما به ادامه زندگی می شود و برای انسان حیاتی است."
عرض کنم خدمتتون که قشنگ ترین جملاتی که خوندم اونایی هستن که یقین به وجود خدا را می گفتند و خیلی زیاد مشتاقم بدونم از کجا مطمئنید که یقین ندارم؟!تو این دنیا راحت ترین کار یقین به خداست!کافیه فقط نگاه کنی :به خودت،طبیعت اطرافت،علمی که آفریده فقط کافیه نگاه کنی همین!اتفاقا به نظرمن شما به یقین رسیدی که خدا وجود داره و داری به خودت تلقین میکنی که یقین نداری!
یقین به خدا موجب امید بالاتری از امید به زندگیه!امید به جاودانگی امید به عدالت بی همتا امید به بخشش بی پایان امید به پاداش واقعی وامید به احقاق حق امید به آرامشی که فقط با یقین به خدا به دست میاد! بعد از احقاق یقین هست که انسان می فهمه وجودی هست با والاترین قدرت،با بیشترین صداقت با خالص ترین عشق به آفریده هاش اونوقت انسان نمی گه عشق چیه؟میبینه و تجربه می کنه عشقی رو که توش خیانت و نفهمیدن نیست خدا با عشقش به بنده هاش آرامش میده آرامش واقعی و این میشه رستگاری انسان در این جهان هزار رنگ!
نمی گم من به درجه یقین در ایمان رسیدم نه این با یقین به وجود خدا فرق داره!...اما اگر تو زندگیم به یک چیز اطمینان 100%داشته باشم یقین به وجود خداست ....
نگین به تاپیک ربط نداره هاچون با جرئت تمام میگم زیباترین جملات تنها اونای هستن که در وصف زیباترین و بی نظیر ترین هستند جملاتی در وصف آفریدگار بی همتا
و اما یه چیز دیگه:کسی وجود خدا رو انکار می کنه که نتونه ببینه این همه شگفتی و نظم وعلم وهزاران نشانه قدرتش رو کسانی که دم از علم میزنند ولی خدا رو انکار می کنند مثل انسانی هستند که از صدف در بسته فقط پوسته اش رو میبینن بی آنکه از وجود مروارید توش بی خبر باشن.....
دنیای خوب نیازمند به علم، مهربانی و شجاعت بوده و نیازی به حسرت ِگذشته و همچنین به زنجیر کشیدن هوش و استعداد ِمردم به وسیلۀ سخن ِنادانان در گذشته های دور ندارد. دنیا محتاج ِ امید به آینده و هوش آزاد است.
– برتراند راسل -