پاسخ : دستگاه تولید مثلی مرد
بعلی میتونن .
به همین دلیلم هستش ک بعضی وقتا اقایون باردار میشن .
اقایون باردار می شن؟؟؟؟؟؟؟؟:7::7:
بارداری اقایون فقط تو افراد هرمافرودیتیسم اتفاق میوفته هرمافرودیتسم واقعی نه کاذب
تازه هرمافرودیتیسمی که تغییر جنسین به جنس نر دادن ولی رحم رو بر نداشتند،فکرکنم علاقه زیادی به نه ماه بارداری داشتن:198:
بعد ما یه مقوله داریم درست روبرو بکر زایی که در جنس نر اتفاق میوفته اسمش هم یادم نیست دقیق
تازه اونم در بعضی مواقع نادر در جانوران نه انسان که در محیطی که جمعیت جنس ماده کم شده و نیست اتفاق میوفته
برای ادامه دادن چرخه زندگی و بقا که اونم نباید در جامعه با نظامzw رخ بده چون باز جمعیت نر زیاد میشه
من برای بکر زایی که با قطعیت میگم در انسان نیست چون خودم خیلی پیگیر بودم
اما اگه در اقایون امکان خودباروری وجود داره و شما اطمینان دارین حتما بنده رو مطلع کنید
ممنون میشم:115:
---- دو نوشته به هم متصل شده است ----
سلام به نظرم مطالب زیر داین مورد تا حدودی مفید باشن
اگه شکل های اسپرماتوژنز رو ببینیم می بینیم که اسپرم به اون شکل معمولی ش دیده میشه شاید اینطور استدلال کرد که اسپرم با حرکت تاژکی از لوله های سمینی فر به مجرای وابران و سپس اپی دیدیم میره اما در گایتون آمده است: اسپرماتوزوئید ها پس از تشکیل در توبولهای سمینیفر به چندین روز وقت نیاز دارند تا از سراسر طول 6 متری اپی دیدیم عبور کنند.اسپرماتوزوئیدهایی که از توبولهای سمینیفر و قسمت ابتدایی اپی دیدیم گر فته میشوند غیر متحرک بوده و نمیتوانند تخمک را بارور سازند اما پس از آنکه اسپرماتوزوئیدها برای 18 تا 24 ساعت در اپی دیدیم باقی ماندند نیروی تحرک پیدا میکنند با وجود اینکه چندین پروتئین مهار کننده در اپی دیدیم کماکان مانع از تحرک آنها تابعد از انزال می شوند.
دراین جا چند مورد جای بحث داره
1-منظور از تحرک چیست؟
2-توانایی بارور کردن به چی مربوط میشه؟
در مورد سوال 1 اگر حرکت تاژکی هست پس بایستی ببینیم چرا اسپرماتوزوئیدها در توبولهای سمینیفر متحرک نیستن.میتونه دو ج داشته باشه:الف) ناتوانی میتوکندری ها برای تولید انرژی لازم برای حرکت ب) ناتوانی میکروتوبول های تاژک(آکسونم) در حرکت
به نظر من الف محتمل تره البته شاید مکانیسم های بیشتری هم داشته باشه
در مورد سوال 2 هم من اینو به آکروزوم و آنزیمهاش مربوط میدونم
حالا برگردیم به سوال اصلی مون
بازهم سری به گایتون میزنیم:هر کیسه منی یک لوله حجره دار پرپیچ وخم است که ازیک اپیتلیوم ترشحی مفروش شده است که یک ماده موکوئید محتوی مقدار فراوانی فروکتوز اسید سیتریک وسایر مواد مغذی ونیز مقادیر زیاد پروستاگلاندینها وفیبروژن ترشح میکند
به نظرم شاید همین مایع در انتقال اسپرماتوزوئیدها از توبولهای سمینیفر به مجرای وابران وسپس اپی دیدیم نقش داشته باشه.برای جواب دقیق باید منابع تخصصی تری رو بررسی کرد.
که اصلا نیازی هم نیست.
برای مورد ب شما
بعد ما برای مبحث لقاح خونده بودم که هر اسپرمی شایستگی رو براش مطرح میکردیم
بعد بعضی این اسپرم ها قسمت دمشون کج بود یا حالت حلقوی داشتن اینا نمیتونستن لقاح بیابن
در همین حد یه چیزایی میدونم من شما میتونین ربط بدین به اون مطالب بالایی
چون خیلی سطح بالا گفتین من خودم جاهایی رو نفهمیدم:39:
---- دو نوشته به هم متصل شده است ----
سلام به نظرم مطالب زیر داین مورد تا حدودی مفید باشن
اگه شکل های اسپرماتوژنز رو ببینیم می بینیم که اسپرم به اون شکل معمولی ش دیده میشه شاید اینطور استدلال کرد که اسپرم با حرکت تاژکی از لوله های سمینی فر به مجرای وابران و سپس اپی دیدیم میره اما در گایتون آمده است: اسپرماتوزوئید ها پس از تشکیل در توبولهای سمینیفر به چندین روز وقت نیاز دارند تا از سراسر طول 6 متری اپی دیدیم عبور کنند.اسپرماتوزوئیدهایی که از توبولهای سمینیفر و قسمت ابتدایی اپی دیدیم گر فته میشوند غیر متحرک بوده و نمیتوانند تخمک را بارور سازند اما پس از آنکه اسپرماتوزوئیدها برای 18 تا 24 ساعت در اپی دیدیم باقی ماندند نیروی تحرک پیدا میکنند با وجود اینکه چندین پروتئین مهار کننده در اپی دیدیم کماکان مانع از تحرک آنها تابعد از انزال می شوند.
دراین جا چند مورد جای بحث داره
1-منظور از تحرک چیست؟
2-توانایی بارور کردن به چی مربوط میشه؟
در مورد سوال 1 اگر حرکت تاژکی هست پس بایستی ببینیم چرا اسپرماتوزوئیدها در توبولهای سمینیفر متحرک نیستن.میتونه دو ج داشته باشه:الف) ناتوانی میتوکندری ها برای تولید انرژی لازم برای حرکت ب) ناتوانی میکروتوبول های تاژک(آکسونم) در حرکت
به نظر من الف محتمل تره البته شاید مکانیسم های بیشتری هم داشته باشه
در مورد سوال 2 هم من اینو به آکروزوم و آنزیمهاش مربوط میدونم
حالا برگردیم به سوال اصلی مون
بازهم سری به گایتون میزنیم:هر کیسه منی یک لوله حجره دار پرپیچ وخم است که ازیک اپیتلیوم ترشحی مفروش شده است که یک ماده موکوئید محتوی مقدار فراوانی فروکتوز اسید سیتریک وسایر مواد مغذی ونیز مقادیر زیاد پروستاگلاندینها وفیبروژن ترشح میکند
به نظرم شاید همین مایع در انتقال اسپرماتوزوئیدها از توبولهای سمینیفر به مجرای وابران وسپس اپی دیدیم نقش داشته باشه.برای جواب دقیق باید منابع تخصصی تری رو بررسی کرد.
که اصلا نیازی هم نیست.
برای مورد ب شما
بعد ما برای مبحث لقاح خونده بودم که هر اسپرمی شایستگی رو براش مطرح میکردیم
بعد بعضی این اسپرم ها قسمت دمشون کج بود یا حالت حلقوی داشتن اینا نمیتونستن لقاح بیابن
در همین حد یه چیزایی میدونم من شما میتونین ربط بدین به اون مطالب بالایی
چون خیلی سطح بالا گفتین من خودم جاهایی رو نفهمیدم:39: