خاطرات کـــــــــــــودکی زیبـــــا ترند
یادگاران کـــــــــــــــــــهن مانا تـــرند
درس های ســــــال اول ســاده بود
آب را بابا بـــــــــــــــه سارا داده بود
درس پــــــــند آمــــــــوز روباه وکلاغ
روبـــــــه مکار و دزد دشـــــت و باغ
روز مهمانی کــــــــوکب خانم است
ســ فره پــر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی با هــــــوش بود
فیل نادانی بـــــــــــرایش موش بود
با وجود ســــــوز و ســـرمای شدید
ریــــــــــز علی پیراهن از تن میدرید
تا درون نیمکت جــــــــا می شـدیم
ما پر از تصـــــمیم کبری میـــشدیم
پاک کـ ـــن هایی ز پاکی داشـتــیم
یک تـــــراش ســـرخ لاکی داشتیم
کیـــفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گـــــــــــــــرمی دستان ما از آه بود
بــــــرگ دفتـــــــرها به رنگ کاه بود
مانده در گوشم صدایـی چون تگرگ
خش خش جاروی با پا روی بـــرگ
هم کلاسی های مــــــن یادم کنید
باز هــــــــــــم در کوچه فریادم کنید
هم کلاسی های درد و رنــــج و کار
بـچه های جــــامه های وصـــله دار
بــــــچه های دکــــــه خوراک سـرد
کودکان کوچــــــــــــه اما مـرد مــرد
کاش هـــــــــرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بـــود و تفـــــــریقی نبود
کاش می‌شد باز کوچک می شدیم
لااقل یک روز کــــــودک می شدیم
یاد آن آمــــــــوزگار ســــــاده پـوش
یاد آن گچ ها که بــودش روی دوش
ای معلم یاد و هــم نامـــــــت بخیر
یــاد درس آب و بابایـــت بخـــــــــیر
ای دبستانی تـــــرین احساس من
بازگــــرد این مشق‌ها را خط بــــزن
