نتایح جستجو

با من از سایه نگو خورشید فردا مال ماست تو که باورم کنی ، عشق یه دنیا مال ماست شب نگو ، شکوه نگو ، قلب ستاره روشنه غم نگو ، غصه نگو ، وقتی دلت پیش منه دست به دست من بده ، پا به پای من بیا بخون امروز مال عشق ، بگو فردا مال ماست دست به دست من بده ، پا به پای من بیا بخون امروز مال عشق ، بگو فردا...

آرمین خودمم کف کردم :) این قسمت که خورشید در کار نیستو توضیح بده نفهمیدم!!!!! اره ولی خورشید من الان اگه ابرا را کنار بزنم، می سوزونه منو باید صبر کنم تا سرد شه :( آرمین خیلی بده بقیه به جایگاه آدم حسرت بخورن و خود آدم به جایگاه خودش! خورشید تو داره برای یکی دیگه می تابه..... بیچاره خورشید...

اره دریا دیدم... البته دریاچه بوده در اصل!!!! (خزر) آرمین متنت پر استعارست نفهمیدم چی به چیه!! من دلم دریا میخواد..... آرمین دلم سرما میخواد..... خستم از لبخندهای تلخ..... از شادی های سرد..... از خوشحالی های سراب گونه.... من خورشیدمو ميخوام..... میخوام شب بگذره...... میخوام یه بارم...

غمت از هر چه شادی دلگشا تر...... دلی داریم و دریای غم تو.....

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت آشنایی نه غریب است که دلسوز من است چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت خرقه زهد مرا آب...

عشق فراتر از دوست داشتنه..... فراتر از حرف ها و اندیشه هاست.... فراتر از بال های خیال و وهمه..... فراتر از بیان شدنه. .... فراتر از احساسات زودگذره..... عشق یعنی فنا شدن..... دیوونگی..... رنج شیرین..... :(

جماعت یه دنیا فرقه بین دیدن و شنیدن برید از اونا بپرسید که شنیده ها رو دیدن راز سنگرای عشقو باید از ستاره پرسید التهاب تشنه ها رو کی میدونه غیر خورشید کی میدونه غیر خورشید پشته ها پر از شقایق کشته ها لاله عاشق باغ گل زخم شکفته غنچه ها داغ نهفته صبح صحرا لاله گون بود شب دریا رنگ خون بود میگن...

در زنـــــــدگـــــی نـــه گــــــل بـــاش کــــه اسیـــــــر خـــــــآکـــــــ بـــاشــــی نــــه بــــــارون کـــــه بــــه خــــــاک بیفتـــــــــی خــــــــاک بـــاش کـــــه گـــــــل از تـــــــو بــــــرویــــد.... و بــــــاران بـــه خــــــاطـــر تــــــو ببــــــــارد...

رنگ آبی زدم بر تمام سخنانم دستانم را با نسیم بوی کوی تو معطر کردم..... قلبم را با رنگ آتش سوزاندم تا صبا بوی سوزاندنش را به گوشت برساند... همه دنیا را در چشمانم آتش زدم تا تو را با ذره ذره وجودم احساس کنم.... تمام هستی جز تو هیزم آتش قلبم شد..... بوی باغ تو، ذهنم را دیوانه کرده...

من از پشت شبهای بی خاطره من از پشت زندان غم آمدم ... من از آرزوهای دور و دراز من از خواب چشمان نم آمدم .. تو تعبیر رویای نادیده ای تو نوری که بر سایه تابیده ای تو یک آسمان بخشش بی طلب تو بر خاک تردید باریده ای تو یک خانه در کوچه زندگی تو یک کوچه در شهر آزادگی تو یک...

رو به آبي رو به خورشيد رو به خوشبختي خطر كن قصد دريا قصد بارون همسفر قصد سفر كن اگه باشي كنار من با تو بياد بهار من اگه باشي غم ندارم بي تو همدم ندارم تو هموني كه پا به پات هر چي غمه جا ميزارم همسفر هر جاي كه هستي با تو رفتن آرزومه سخته راه رفتن اما پاي غم موندن حرومه اگه باشي رها ميشم...

منو دريا منو بارون منو آسمون صدا كن اسممو واژه به واژه تو دل ترانه جا كن منو تنها منو عاشق منو خوب من صدا كن منو از همين ترانه واسه ما شدن صدا كن منو بي واژه صدا كن هم صدا تر از هميشه به همون اسم عزيزي كه برات كهنه نميشه وا3 زندگي صدام كن واسه هر چي عاشقانس  وا3 حرفاي قشنگي كه...

دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر.....

دلم به سوی موج ها مینگرد..... موجی از پس پس دیگری میآیند.... از پس یکدیگر می آیند اما هیچ گاه به من نمی رسند..... دریا طوفانی است ولی نیست قایقی که سوار بر آن باشد تا از غرق شدن در طوفان لذت ببرد..... نیست قایقی که سخنم را به گوشت برساند ولی من خود قایقی می سازم قایقی با چوب های عشق با...

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را شب همه شب انتظار صبح رویی می‌رود کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را وه که گر من بازبینم چهر مهرافزای او تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را گر من از سنگ ملامت روی برپیچم زنم جان سپر کردند مردان ناوک دلدوز را کامجویان را ز...

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم بازگویم که عیانست چه حاجت به بیانم هیچم از دنیی و عقبی نبرد گوشه خاطر که به دیدار تو شغلست و فراغ از دو جهانم گر چنانست که روی من مسکین گدا را به در غیر ببینی ز در خویش برانم من در اندیشه آنم...

متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها.......

محمد جان ممنون بازم :) خیلی دقیق بود کامل این دفعه فهمیدم :)

کاش عشق مثل زمرد بود، سبز رنگ، مثل سیب خوشبو، مثل ماه نورانی، مثل آفتاب روشنی بخش.... عشق مثل ببر وحشی است، مثل اسب سرکشی است که هر چه قدر سعی میکنی رامش کنی، بیشتر توسنی میکنه..... ولی عشق از عسل هم شیرین تره....

یه روزی لابه لای کیف و دفتر های کهنه به دنبال زمانهای قدیم و دور میگشتم به دنیایی که از مهرو محبت عشق حرف میزد زشور کودکی راهی فرار از عشق میگشتم گذشتی از کنارم بی تفاوت تا ببینی که من در عشق و رسوایی به دنبال چه میگشتم نگاه ساده ام تا بی نهایت رفت اما میان قصه های کودکانه به دنبال تو میگشتم...