- ارسال ها
- 344
- لایک ها
- 600
- امتیاز
- 0
آن است که شاعری ،گفته ی یکی از شاعران را سرمشق خود سازد و بر وزن و قافیه ی آن شعر بگوید:
مثلا منوچهری دامغانی میگوید:
فغان از این غراب بین و وای او که در نوا فکندمان نوای او
ملک الشعرای بهار به پیروی و استقبال از منوچهری میگوید:
فغان ز جغد جنگ و مرغوای او که تا ابد بریده باد نای او....
شد اقتدا بهاوستاد دامغان ((فغان از این غراب بین و وای او))
مثلا منوچهری دامغانی میگوید:
فغان از این غراب بین و وای او که در نوا فکندمان نوای او
ملک الشعرای بهار به پیروی و استقبال از منوچهری میگوید:
فغان ز جغد جنگ و مرغوای او که تا ابد بریده باد نای او....
شد اقتدا بهاوستاد دامغان ((فغان از این غراب بین و وای او))
آخرین ویرایش توسط مدیر
