- ارسال ها
- 2,239
- لایک ها
- 166
- امتیاز
- 0
من همیشه خلاقیت زیادی داشتم. یادمه دوم دبستان که بودیم معلممون ازمون خواست که جمع اعداد 1 تا 100 را به دست بیاوریم. ما اون زمان چیزی راجع به ابتکار گاس نمی دونستیم و حتی ضرب و تقسیم هم بلد نبودیم. من اینطوری عمل کردم : جمع عددهای یک تا نه رو حساب کردم و گفتم اینقدر ده تایی داریم. بعد جمع عددهای 1 تا 10 رو حساب کردم (از روی همون یک تا نه) و گفتم ده برابر اینقدر هم یکی داریم. ده برابر اینقدر یکی هم یعنی همین قدر ده تایی. بعد این دوتا عدد رو با هم جمع کردم و دیدم میشه 505 ، معلم کلاس اولمون بهم گفته بود که اگه چندتا ده تایی داشتیم و خواستیم ببینیم چه قدر یکی میشه باید جلوش یه صفر بذاریم. من هم جلوی 505 یه صفر گذاشتم و به 5050 رسیدم. من اون زمان حتی نمی تونستم این عدد رو بخونم ولی به هر حال حساب کردم. معلممون یه جوری به من نگا کرد که انگار من تقلب کردم ، بعد هم گفت حتما قبلا جایی جمع اینا رو دیده بودم و حفظ کرده بودم. برای اینکه بچه ها هم حرفشو قبول کنن از من خواست که اون عدد رو بخونم (ما عدد بیشتر از 3 رقمی یاد نداشتیم) من هم نتونستم بخونم و تنبیه شدم. گاس با وجود این که ضرب و تقسیم یاد داشت و کلاس پنجم بود در عرض 10 دقیقه این حاصل جمع رو حساب کرد و تو تاریخ موند ولی من که کلاس دوم بودم و ضرب و تقسیم هم یاد نداشتم در عرض کمتر از 5 دقیقه حساب کردم و تنبیه شدم! فقط چون گاس قبلا این کار را کرده بود!!! و من ایرانی بودم(!)؛ بعدها راجع به ابتکار گاس شنیدم و هر وقت مسئله ای را با استفاده از این که جمع اعداد 1 تا n می شود n(n+1)\2 حل می کنم ؛ یک حس ناراحتی عجیب پیدا می کنم انگار از گاس متنفرم!(ولی در حقیقت از آن معلم متنفرم!). همین اتفاق زمانی که ترکیب 2 از k را حساب می کنم هم برای من می افتد ....
قسمتی از زندگینامه ی
.............................
[center:b56e7afa79]لطفا بگید به جای نقطه چین باید اسم چه کسی رو بذاریم.[/center:b56e7afa79][center:b56e7afa79]راهنمایی: هم من می شناسمش هم شما[/center:b56e7afa79]
