عاملی که سبب حل شدن ترکیبات ناقطبی در حلال های قطبی میشه نیروی دوقطبی - دوقطبی القایی هستش. بنابراین هرچه حل شونده نرم تر باشد ( یعنی اوربیتال های اون راحت تر دچار واپیچش بشوند ) راحت تر حل می شود.
هرچه یک گونه دارای حجم بیشتری باشد نرم تر است و اوربیتال های اون راحت تر دچار واپیچش می شوند. بنابر این CH4 که حجم خیلی بیشتری از N2 داره راحت تر حل میشه و همین طور Br2 از F2 .
عامل دیگری که در این نوع انحلال تاثیرگذار است حالت فیزیکی ( در واقع نیرو های بین مولکولی ) است. که این عامل برای حل شونده های گازی اصلا مطرح نیست چرا که مقدار این نیرو بسیار ناچیز است ...
مثلا ید با اینکه حجم بیشتری از برم دارد ولی انحلال پذیری برم در آب خیلی بیشتر است و دلیل آن هم حالت مایع برم است ...
