می دانیم آمینو اسید ها و دیگر ساختار های کایرال، برای هر مرکز نامتقارن خود می توانند دو حالت راستگرد و چپگرد داشته باشند.
برای آمینو اسید های شرکت کننده در پروتئین ها در اکثریت مواقع از آمینواسید هایی که دارای ایزومری فضایی حالت l هستند در ساختار پروتئین ها استفاده می شود. پروتئین های ساخته شده با ایزومر فضایی d، یا مختلط، دارای ساختمان سه بعدی متفاوتی خواهند بود که قادر به انجام عملکرد قبلی نیست.
دانش اموزی ادعا می کند اگر در ساخت همه ی پروتئین های یک سلول، به صورت کاملاً یک در میان از آمینو اسید های این دو نوع ایزومر فضایی استفاده کنیم، مشکلی در عملکرد پروتئین ها ایجاد نمی شود. با او موافقید یا مخالف؟ چرا؟
برای آمینو اسید های شرکت کننده در پروتئین ها در اکثریت مواقع از آمینواسید هایی که دارای ایزومری فضایی حالت l هستند در ساختار پروتئین ها استفاده می شود. پروتئین های ساخته شده با ایزومر فضایی d، یا مختلط، دارای ساختمان سه بعدی متفاوتی خواهند بود که قادر به انجام عملکرد قبلی نیست.
دانش اموزی ادعا می کند اگر در ساخت همه ی پروتئین های یک سلول، به صورت کاملاً یک در میان از آمینو اسید های این دو نوع ایزومر فضایی استفاده کنیم، مشکلی در عملکرد پروتئین ها ایجاد نمی شود. با او موافقید یا مخالف؟ چرا؟