برای سالروز تولد اشراف زاده ای كه اسطوره ی دنیای ادبیات شد

[f-alizadeh]

[TABLE]
[TR]
[TD="width: 100%"][TABLE]
[TR]
[TD="class: maintitlenews, width: 100%"]برای سالروز تولد اشراف زاده ای كه اسطوره ی دنیای ادبیات شد :115::115:
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"][TABLE]
[TR]
[TD="align: center"][TABLE]
[TR]
[TD]

[/TD]
[TD="width: 3"]
[/TD]
[TD="width: 1"][TABLE]
[TR]
[TD="width: 1, bgcolor: #bbbbbb"]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="width: 1, bgcolor: #ffffff"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[TD="width: 3"]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="colspan: 4"]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="colspan: 2, align: center"][TABLE]
[TR]
[TD="width: 50%, bgcolor: #bbbbbb"]
[/TD]
[TD="width: 50%, bgcolor: #ffffff"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[TD="colspan: 2, align: center"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"][TABLE]
[TR]
[TD="width: 10"]
[/TD]
[TD="class: abstractnews, width: 100%"]«لئو نیكولایویچ تولستوی»، نویسنده و نمایش نامه نویس مطرح روس و خالق شاهكار «جنگ و صلح»، ۱۸۴ سال پیش در نهم سپتامبر ۱۸۲۸ دیده به جهان گشود.[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="colspan: 3"][TABLE]
[TR]
[TD="width: 50"]

[/TD]
[TD="width: 100"]
[/TD]
[TD="width: 100%"]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: panelpic, width: 100"]
[/TD]
[TD="width: 100%"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][TABLE]
[TR]
[TR]
[TD="width: 10"]
[/TD]
[TD="class: news_body, width: 100%, bgcolor: #FDFDFD"]«لئو نیكولایویچ تولستوی»، نویسنده و نمایش نامه نویس مطرح روس و خالق شاهكار «جنگ و صلح»، ۱۸۴ سال پیش در نهم سپتامبر ۱۸۲۸ دیده به جهان گشود.

لئو تولستوی در تولا گوبرینا ـ شهر مركزی روسیه ـ در خانواده ای اشراف زاده چشم به جهان گشود. او یكی مشهورترین نویسندگان و شخصیت های تاریخ روسیه است كه رمان های «جنگ و صلح» و «آناكارنینا»ی او جزو برترین آثار داستانی ادبیات جهان هستند.

در عرصه ی فلسفی نیز تولستوی به خاطر تفكراتش در باب «پایداری بدون توسل به خشونت» كه در برخی آثارش از جمله «پادشاهی خداوند درون شماست» به چشم می خورد، شناخته شده است.

تولد او در خانواده ی اشراف زاده ی تولستوی، او را از دیگر نویسندگان هم عصرش متمایز ساخت؛ هرچند در ۲ سالگی مادرش و در ۹ سالگی نیز پدرش را از دست داد و توسط عمه اش تربیت و بزرگ شد.

تولستوی در سال ۱۸۴۴ در رشته ی حقوق به تحصیل پرداخت، اما به علت علاقه نداشتن و البته بی استعدادی كه استادانش به آن اذعان داشتند، آن را نیمه تمام رها كرد. اولین تجربه ی تولستوی جوان در ادبیات، ترجمه ی «سفری احساسی به فرانسه و ایتالیا» بود. تأثیر «استرن» بر آثار اولیه ی او قابل توجه بود. هرچند تولستوی بعدها او را نویسنده ای فریب كار دانست.

در سال ۱۸۵۱، تولستوی اولین داستان كوتاهش را به نام «تاریخ دیروز» نوشت كه نوع خلاقانه ای از نویسندگی را به نمایش گذاشت. در سال ۱۸۵۲ اولین رمانش «كودكی» را به پایان رساند و توانست به لطف موفقیت حاصل از آن، جایگاه مناسبی در ادبیات روسیه به دست آورد.


.


اولین آثار منتشرشده از تولستوی رمان سه گانه ی شرح حال او به نام «كودكی»، «نوجوانی» و «جوانی» بودند كه بین سال های ۱۸۵۲ تا ۱۸۵۶ منتشر شدند. «جنگ و صلح» كه در سال ۱۸۶۹ منتشر شد، یكی از شاهكارهای ادبیات جهان محسوب می شود كه شامل ۵۸۰ شخصیت داستانی و تاریخی است. این اثر نظریه ی شخصی تولستوی درباره ی تاریخ و بویژه بی اهمیت بودن ناپلئون است. هرچند تولستوی خود «جنگ و صلح» را رمان نمی دانست و آن را یك اثر منثور حماسی توصیف می كرد.

«آناكارنینا» كه در سال ۱۸۷۷ به چاپ رسید، از نگاه تولستوی، اولین رمان واقعی او بود. رمان «رستاخیز» نیز كه در سال ۱۸۹۹ منتشر شد، آخرین رمان او بود. تولستوی به ادبیات كودكان نیز بسیار علاقه مند بود و داستان ها و افسانه های زیادی در این زمینه نوشت.

اما بزرگی و جایگاه تولستوی تنها در میان كتاب هایش نبوده است. «فئودور داستایوفسكی» ـ دیگر نویسنده ی مشهور روسیه ـ تولستوی را بزرگ ترین نویسنده ی معاصر می دانست. «گوستاو فلوبر» نیز پس از خواندن «جنگ و صلح»، تولستوی را با شكسپیر مقایسه كرد. «ایوان تورگنیف» تولستوی را نویسنده ی بزرگی می دانست و همواره به او توصیه می كرد تا هنگام مرگ از نوشتن دست برندارد.

«آنتوان چخوف» زمانی در تمجید از تولستوی گفت: «وقتی ادبیات یك تولستوی دارد، نویسنده بودن لذت بخش و ساده می شود. حتی اگر بدانید خودتان هیچ كاری انجام نداده اید، چندان فاجعه بار نیست؛ چون تولستوی به جای همه این كار را انجام می دهد.»

«ویرجینا وولف»، «جیمز جویس»، «ویلیام فاكنر» و «ولادمیر ناباكوف» از دیگر نویسندگانی بودند كه این نویسنده ی بزرگ روسیه را مورد تمجید قرار دادند.

تولستوی در طول دوران حیات ادبی اش، ۱۱ رمان و رمان كوتاه، هفت اثر فلسفی، سه نمایش نامه و بیش از ۲۵ داستان كوتاه نوشت. از آثار معروف او به «تمشك»، «قزاق ها»، «مرگ ایوان ایلیچ» و «ارباب و نوكر» می توان اشاره كرد.

تولستوی روز هفتم نوامبر ۱۹۱۰ در سن ۸۲ سالگی درگذشت. «چارلز دیكنز»، «ارسطو»، « ژان ژاك روسو»، «افلاطون» و «نیكولای گوگول» از جمله الهام بخشان او در نویسندگی و فلسفه بودند.
[/TD]
[/TR]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"][TABLE]
[TR]
[TD="width: 20"]
[/TD]
[TD="width: 1, bgcolor: #E1E1E1"]
[/TD]
[TD="width: 10"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

 

[fatimaj]

پاسخ : برای سالروز تولد اشراف زاده ای كه اسطوره ی دنیای ادبیات شد

جنایت و مکافات کتابی بود هم کشمکش هاش خستت میکرد و هم بیشتر تورو توی خودش غرق می کرد.

اناکارنینا هم خوب بود اما بنظرم جزو کتابای محدودیت سنی دار بود.



کلا بنظرم نوشته های داستایوسکی ویژگیشون اینه به حوصله زیادی نیاز دارن وگرنه هیچوقت تموم نمیشن.