نه ... فکر نمیکنم که تیر ایهام تناسب داشته باشه !
اینجا رو ببنید :
ايهام تناسب:
اين آرايه، همانطور که از نام آن پیداست،
جمع دو صنعت «ایهام» و «تناسب» (مراعات نظير) است. در ايهام تناسب، مانند ايهام، يك واژه داراي بيش از يك معناست با اين تفاوت كه یکی از اين معانی، در شعر حضور دارد (
معنای حاضر) و شعر
با آن معنی كامل ميشود و مفهوم خود را ميرساند و معني ديگر كه در شعر حضور ندارد (
معنای غایب) تنها با واژه يا واژگان ديگري در همان شعر،
داراي تناسب است. بنابراين، در ايهام تناسب (برخلاف ايهام)، تنها يكي از معاني واژه است كه در شعر جايگزين ميشود و معناي ديگر قابل پذيرش نيست؛ يعني اگر آن را در جمله جايگزين كنيم، شعر معناي درست خود را از دست ميدهد!
مثال: چون شبنم اوفتاده بدم پيش آفتاب /
مهرم به جان رسيد و به عيّوق بر شدم در اين بيت،
«مهر» دو معنا دارد: 1) خورشيد 2) عشق و محبت اگر معناي «خورشيد» را در جمله جايگزين كنيم، بيت معناي درستي نخواهد داشت: خورشيد من به جان رسيد!!! (نادرست است) اما همين واژه با «آفتاب» و «عيّوق» (نام يك ستاره) تناسب دارد و آرايهي
مراعات نظير ميسازد. و اما معناي درست و مورد نظر شاعر، «عشق و محبت» است.
=====> خب الان اگه تیر رستم رو بخوایم بزاریم تو شعر کنار ماه ، اصلا بنظرم معنی درستی نمیده ! فردوسی بیاد بگه که تویی افریننده ماه و تیر رستم ؟؟؟ کنار ماه باید یه چیزی بیاره که بهش بخوره خب ..
و یه دلیل محکم تر اینکه توی ایهام تناسب کلمه مورد نظر باید با حداقل یه کلمه دیگه مراعات نظیر باشه ولی داخل بیت اصلا با کلمه ای تناسب نداره ...