تصوير برداري از تومورها با نانوبلورهاي عامل‌دار

ارسال ها
690
لایک ها
2,054
امتیاز
0
#1
پژوهشگراني از دانشگاه هامبورگ آلمان عامل‌هاي تباين جديدي براي تصويربرداري تومور بر اساس نقاط کوانتومي نيمه‌رساناي عامل‌دارشده و نانوبلورهاي اکسيد آهن ساخته‌اند. يکي از مزيت‌هاي بدست آمده اين است که اين نانوذرات حتي در غلظت‌هاي بسيار بالا غيرسمي هستند.

نقاط کوانتومي نيمه‌رساناي فلورسانت و نانوبلورهاي ابرپارامغاناطيسي اکسيد آهن مي‌توانند براي تصويربرداري پزشکي هم در محيط زنده و هم در محيط مصنوعي استفاده شوند، ولي قبل از هر چيز اين ذرات نياز به اين دارند که در آب قابل حل بوده و در محيط زيست‌شناختي پايدار باشند. يک روش براي انجام اين کار متصل کردن ليگاندهايي به نانوذرات است. ولي ثابت شده است که فرآيند اتصال خيلي مشکل است.

اکنون، هورست ويلر و همکارانش يک سيستم ليگاندي جديد بر اساس پليمرهاي آب‌دوست- آب‌گريز پلي ايزوپرين- بلوک -پلي (اتيلن اکسايد) پيشنهاد کرده‌اند. اين تکنيک زيست‌عامل‌دار کردن متشکل از چهار مرحله است: مرحله اول و دوم شامل فعال‌سازي سطح نقاط کوانتومي CdSe/CdS/ZnS با يک پيش- روکش است که بعنوان يک نقطه هسته‌زايي براي کپسوله‌سازي بعدي اين نانوذرات با پليمر عمل مي‌کند. اين پليمر يک پوسته‌ي محافظتي آب‌گريز در اطراف اين نانوذرات ايجاد مي‌کند.



اين نقاط کوانتومي حتي در نور بسيار ضعيف هم درخشندگي دارند.


مرحله سوم شامل اتصال جانبي اين پوسته‌هاي آب‌گريز است که به‌طور قابل ملاحظه‌اي پايداري نانوذرات را در بازه وسيعي از محيط‌هاي زيست‌شناختي افزايش مي‌دهد. مرحله نهايي هم جفت‌شدگي کووالانسي مولکول‌هاي "تشخيص"، مانند آنتي‌ژن‌ها- در اينجا چيزي که با پادتن T84.1 برهم‌کنش کند - مي‌باشد.

ويلر مي‌گويد که نانوبلورهاي اکسيدآهنِ جفت شده با نقاط کوانتومي مي‌توانند براي تصويربرداري تومورها استفاده شوند زيرا پادتن‌هاي جفت شده تومورها را تشخيص داده و به طور ويژه‌اي به آنها پيوند مي‌خورند. اين نانوذرات کپسوله شده يا درخشنده مي‌شوند يا يک سيگنال تصويربرداري تشديد مغناطيسي (MIR) قوي ايجاد مي‌کنند، که بسادگي قابل آشکارسازي است.

اين گروه تکنيک مذکور را روي موش‌هايي با تومورهاي پوست با تزريق محلولي که شامل نانوذرات عامل‌دار شده و جفت شده با T84.1 بود به درون بدن حيوان تست کرد. تصوير برداري تشديد مغناطيسي درست سه ساعت بعد از تزريق نشان داد که اندازه تومورها بشدت کاهش يافته است و حتي نتيجه 12 و 14 ساعت پس از آن بهتر شد. با توجه به اظهارات اين گروه، نتايج حاصل نشان مي‌دهد که اين نانوذرات به‌طور قابل ملاحظه‌اي به تومورها پيوند خورده‌اند.

اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي ACS Nano منتشر کرده‌اند.

http://nanotechweb.org/cws/article/tech/49568
 
آخرین ویرایش توسط مدیر

DREGO

New Member
ارسال ها
80
لایک ها
174
امتیاز
0
#2
پاسخ : تصوير برداري از تومورها با نانوبلورهاي عامل‌دار

نانو چه دنیایی داره...یه مطلب هم هست من امروز تو خبرنامه دیدم:درمان پروستات با ذرات نانو...اونم جالبه...پیشنهاد میکنم ببینین...:157:
 
ارسال ها
690
لایک ها
2,054
امتیاز
0
#3
پاسخ : تصوير برداري از تومورها با نانوبلورهاي عامل‌دار

خب خبرشم بگید دیگه!!
اینم مطلبش:

استفاده از نانوذرات برای درمان سرطان پروستات


محققان آمریکایی روش تازه‌ای برای درمان سرطان پرستات حاد ارائه کرده‌اند. در این روش از نانوذرات به‌عنوان حامل داروی مبتنی بر RNA استفاده شده است.

در بیماری سرطان پرستات، سلول‌های سرطانی می‌توانند نسبت به روش‌های درمان رایج نظیر شیمی‌درمانی مقاوم شده و در نتیجه قدرت تهاجمی بیشتری به‌دست آورده و با سرعت بالاتری نسبت به قبل گسترش یابند. اخیرا یک تیم تحقیقاتی از دپارتمان داروسازی دانشگاه تمپل به دنبال استفاده از فناوری نانو جهت درمان سرطان پرستات در مراحل حاد و پیشرفته آن است.
هو لون وانگ که استادیار دپارتمان داروسازی این دانشگاه است موفق به دریافت حمایت مالی 1.58 میلیون دلاری از موسسه ملی سلامت شده است که باید در طول 5 سال این پروژه را به انجام رساند. در این پروژه او از نانوذرات به‌عنوان حاملین دارو استفاده می‌کند تا داروی مبتنی بر RNA را درون سلول سرطانی رهاسازی کند.

وانگ می‌گوید سرطان یکی از بیماری‌هایی است که به سرعت می‌تواند در برابر دارو مقاومت پیدا کند، بنابراین ما از داروی مبتنی بر RNA استفاده کردیم تا مسیری را که موجب پدیدار شدن خواص ضد دارویی در سلول می‌شود، مسدود کنیم. همچنین با این دارو می‌توان قدرت تهاجمی سلول‌های سرطانی را کاهش داد با این کار سرعت رشد سلول‌های سرطانی به شدت کاهش می‌یابد.

اثر این داروی بسیار کوتاه است به طوری که در مدت 2 تا 4 روز کاملا تاثیر آن از بین می‌رود، همچنین این دارو بسیار ناپایدار می‌باشد. از سوی دیگر این دارو میان سلول‌های مختلف تفاوتی قائل نیست بنابراین با وارد شدن به بدن به سراغ تمام اندام‌ها خواهد رفت.
با این نانوذرات می‌توان سیستم رهاسازی دارو را به‌نحوی بهبود داد که طول عمر آن به 7 تا 10 روز برسد و همچنین این سیستم قادر است دارو را با دقت بالایی به سلول‌های سرطانی ببرد در نتیجه دارو مستقیما وارد سلول سرطان پرستات می‌شود. وانگ در آزمایشگاهی کار می‌کند که روی مقاومت دارویی تحقیق می‌کنند، او طی چند سال گذشته روی رهاسازی دارو ایدز درون مغز تحقیق می‌کرده است. این اولین بار است که او روی رهاسازی داروهای مبتنی بر RNA برای درمان سرطان پرستات تحقیق می کند. او قصد دارد در مراحل دیگر این پروژه روی ترکیب داروی شیمی‌درمانی با این دارو و استفاده از سیستم نانوذرات برای رهاسازی، کار کند. او معتقد است که با این کار می‌توان اثربخشی داروهای شیمی‌درمانی را به شدت افزایش داد.



NIH grant focuses on nanotechnology to treat prostate cancer
 
آخرین ویرایش توسط مدیر

DREGO

New Member
ارسال ها
80
لایک ها
174
امتیاز
0
#4
پاسخ : تصوير برداري از تومورها با نانوبلورهاي عامل‌دار

واقعا عذر میخوام...خوب دیروز تازه عضو شدم زیاد آشنایی نداشتم...ولی از این به بعد حتما خبرم مینویسم....
 
بالا