به نظر من هرچی بگن نماز فلانه فلانه...فایده نداره..
من خودم مثلا مامانم می گفت بخون گاهی می خوندم گاهی نه..نمی فهمیدم اصلا...
اما حالا می فهمم..مخصوصا تو پیش دانشگاهی اینو خوب فهمیدم..کنکور فقط یه خوبی داشت اونم این بود که منو به خدا نزدیک کرد...که واقعا خودم نیاز دارم به خوندن نماز..به اینکه با یکی که از همه کس و همه چیزبرتره حرف بزنم و...و با نماز خوندنم حال کردم..
تا اینو کسی خودش حس نکنه به نظر من هیچ فایده ای نداره از نماز و محاسنش حرفیدن..باید باهاش حال کنی...یکی از چیزایی هم که باعث میشه باش حال کنی تمرکزه..شب ها برق رو خاموش می کنم و در رو میبندم..وقتی بخام نماز بخونم..
البته با یه سری از قوانین نماز خوندن مشکل داشتم و سوال هم کردم به نتیجه ای نرسیدم و می گفتم من حکمت اونو نمی فهمم پس اونطوری که خودم قبول دارم می خونم...
اما بعد ..به این حرف خودم خندیدیم..
چون اگه من حکمت یه چیز ونمی فهمم دلیل بر نادرستیش نیس..خدا دانای مطلقه پس هر دستوری هس
درسته چه من علتشو بدونم چه ندونم..پس باید طبق دستور خونده بشه..هر روز هم علم داره ثابت میکنه..مثلا قبلا واسم سوال بود که چرا طلا واسه
مرد حرامه اما الان از نظر پزشکی ثابت شده براشون ضرر داره..
اگه باهاش حال کنین دیگه به عنوانه وظیفه بش نگاه نمی کنین..اگه هم وظیفه اس حتما واسه خودمونه وگر نه خدا که به نماز ما نیاز نداره!
الانم نمی گم 100% مواقع می خونم ولی دوست دارم همیشه بخونم..