تنوع در تعداد ماکرومولکول ها
پاسخ : تنوع در تعداد ماکرومولکول ها
اشکال مونومری ، که واحدول های ساختاری پروتئینها را می‌سازند، شامل 20 نوع اسید آمینه متفاوت است که از نظر ویژگیهای گروه R مانند اندازه ، بار الکتریکی و حلالیت و غیره تفاوت دارند. هنگامی که پروتئینها در اسید یا باز قوی جوشانده می‌شوند، اتصال بین واحدهای مونومری آنها شکسته شده و اسیدهای آمینه آزاد می‌گردند.
هم چنین پروتین ها در تقریبا تمامی جهات زندگی سلول نقش دارند وهزاران prمختلف را می توان در هر سلولی یافت.انزیم ها که اکثر واکنش های شیمیایی رادر داخل سلول کاتالیز می کنند از زنجیرهای پروتینی ساخته می شوند.بعضی از هورمون ها نظیر انسولین دارای ساختمان پروتینی هستند.
اشکال مونومری ، که واحدول های ساختاری پروتئینها را می‌سازند، شامل 20 نوع اسید آمینه متفاوت است که از نظر ویژگیهای گروه R مانند اندازه ، بار الکتریکی و حلالیت و غیره تفاوت دارند. هنگامی که پروتئینها در اسید یا باز قوی جوشانده می‌شوند، اتصال بین واحدهای مونومری آنها شکسته شده و اسیدهای آمینه آزاد می‌گردند.
هم چنین پروتین ها در تقریبا تمامی جهات زندگی سلول نقش دارند وهزاران prمختلف را می توان در هر سلولی یافت.انزیم ها که اکثر واکنش های شیمیایی رادر داخل سلول کاتالیز می کنند از زنجیرهای پروتینی ساخته می شوند.بعضی از هورمون ها نظیر انسولین دارای ساختمان پروتینی هستند.
پاسخ : تنوع در تعداد ماکرومولکول ها
یه کم منظورمون از کلمه ی تنوع باید روشن بشه. تنوع واقعی و تنوع تئوریک. از لحاظ تئوریک برای طول یه پلی نوکلئوتید یا پلی پپتید هیچ محدودیتی نیست! ولی راستش پلی ساکاریدها متنوع ترین پلی مرهای زیستی هستن. چرا؟ پلی پپتیدها و پلی نوکلئوتیدها همشون خطی هستن، در حالی که پلی ساکاریدها اصلا چارچوب مشخصی ندارن. مثلا یه توالی 6 تایی رو در نظر بگیرید:
برای هگزا نوکلئوتید 4به توان 6 حالت ممکنه
برای هگزاپپتید 20 به توان 6(نمیگم 21 یا 22 چون تو مملکت ما هر چیزی که حداقل نیم قرن از کشفش نگذشته باشه علم محسوب نمیشه، مثل همون بنده خدایی که تو امتحان زیست اول دبیرستان گفته بود رنگ چشم صفت اکتسابیه، که طبق جدیدترین تحقیقات هست، و معلم گفت هنوز ثابت نشده! بگذریم...)
میرسیم به هگزاساکارید. راستش این مثال رو از یکی از تمرینای یه کتاب بیوشیمی (لنین یا استرایر دقیق یادم نیست) آوردم. برای هگزاساکارید ها تقریبا نمیشه نظر داد. حتی برای هگزاهگزوز(!) ها. اولا تو تعداد منومرهای ممکن که اصلا کمبودی نیست، ثانیا هگزاساکارید فرضی میتونه فرم هایی داشته باشه که هیچ شباهتی به خط ندارن.
منظور اون کتاب از این تمرین هم همین تنوع غیرقابل مقایسه ی پلی ساکارید هاس
ولی... (این قسمت حدس خودمه) موضوع اینه که حالا از این حالت های فرضی چندتاشون وجود دارن. برای دو مورد اول که تقریبه هیچ شکی نیست 99 درصدشون رو حداقل میشه یه جایی پیدا کرد، ولی از این بینهایت حالت ممکن برای هگزاساکارید فرضی فک نکنم کسر قابل توجهیش وجود داشته باشه
نکته ی آخر اینکه بهتره تو این بحث کلاس های ترکیبی مولکول های ارگانیک(گلیکوپروتئین، پروتئوگلیکان، لیپوپروتئین و ... و...) رو بیخیال شیم چون نمیشه نظر داد. ضمنا من به دلایل آشکاری لیپیدها رو کلا در نظر نگرفتم :33:
یه کم منظورمون از کلمه ی تنوع باید روشن بشه. تنوع واقعی و تنوع تئوریک. از لحاظ تئوریک برای طول یه پلی نوکلئوتید یا پلی پپتید هیچ محدودیتی نیست! ولی راستش پلی ساکاریدها متنوع ترین پلی مرهای زیستی هستن. چرا؟ پلی پپتیدها و پلی نوکلئوتیدها همشون خطی هستن، در حالی که پلی ساکاریدها اصلا چارچوب مشخصی ندارن. مثلا یه توالی 6 تایی رو در نظر بگیرید:
برای هگزا نوکلئوتید 4به توان 6 حالت ممکنه
برای هگزاپپتید 20 به توان 6(نمیگم 21 یا 22 چون تو مملکت ما هر چیزی که حداقل نیم قرن از کشفش نگذشته باشه علم محسوب نمیشه، مثل همون بنده خدایی که تو امتحان زیست اول دبیرستان گفته بود رنگ چشم صفت اکتسابیه، که طبق جدیدترین تحقیقات هست، و معلم گفت هنوز ثابت نشده! بگذریم...)
میرسیم به هگزاساکارید. راستش این مثال رو از یکی از تمرینای یه کتاب بیوشیمی (لنین یا استرایر دقیق یادم نیست) آوردم. برای هگزاساکارید ها تقریبا نمیشه نظر داد. حتی برای هگزاهگزوز(!) ها. اولا تو تعداد منومرهای ممکن که اصلا کمبودی نیست، ثانیا هگزاساکارید فرضی میتونه فرم هایی داشته باشه که هیچ شباهتی به خط ندارن.
منظور اون کتاب از این تمرین هم همین تنوع غیرقابل مقایسه ی پلی ساکارید هاس
ولی... (این قسمت حدس خودمه) موضوع اینه که حالا از این حالت های فرضی چندتاشون وجود دارن. برای دو مورد اول که تقریبه هیچ شکی نیست 99 درصدشون رو حداقل میشه یه جایی پیدا کرد، ولی از این بینهایت حالت ممکن برای هگزاساکارید فرضی فک نکنم کسر قابل توجهیش وجود داشته باشه
نکته ی آخر اینکه بهتره تو این بحث کلاس های ترکیبی مولکول های ارگانیک(گلیکوپروتئین، پروتئوگلیکان، لیپوپروتئین و ... و...) رو بیخیال شیم چون نمیشه نظر داد. ضمنا من به دلایل آشکاری لیپیدها رو کلا در نظر نگرفتم :33: