پاسخ : حرکت الکترون به دور هسته
بنظرم همون از اول که الکترون پدید اومد بنابر خاصیت هاش که خدا اونا رو آفریده یه نیرو های خاص الکتریکی و گرانشی که از نیرو های مرکزی و عکس مجذوری هستند بین الکترون ها منتقل میشه که باعث حرکت الکترون هامیشه و درمورد اینکه چرا الکترون روی هسته نمیفته بخاطر اینه که علاوه بر نیروی جاذبه بین الکترون و پروتون یه نیروی دیگه هم بنام نیروی هسته ای ( که از طرف هسته یعنی پروتون بوجود میاد) هست که مانع جذب الکترون ها از طرف هسته میشه و همونطور که تو مدل کوانتومی هم اومده الکترون ها با فاصله ی معینی از هسته به دورش حرکت میکنند ( یعنی اون فاصله هه همون نیروی هسته ایه) و حتی با صرف این انرژی که انقدر دورش حرکت میکنند انرژیشون تموم نمیشه (یعنی در اصل اون نیروی هسته ای بین الکترون و پروتون تموم نمیشه) و روی هسته نمی افتند...
پس این نتیجه رو هم میتونیم بگیریم که چرا انقدر سر نیروی هسته ای دعواست و 4 تا شهید هم بخاطرش دادیم ... تو همین تعریف ساده به دو ویژگی خارق العاده اش یعنی مانع جذب الکترون و پروتون شدن که نیروی جاذبه ی قوی ای هم دارن و تموم نشدنش... پی بردیم.
با سلام.
داستان نیروی هسته ای قوی چیز دیگه ایه. اون نیروی هسته ای ای که شما میفرمایید کلا یه چیز دیگست.واکنش های زنجیره ای و پرتاب نوترون و....
وظیفه نیرو هسته ای قوی اینه که مثل یه چسب محکم پروتون ها رو کنار هم نگه داره.تراکم بار مثبت پروتون ها وحشتناک وحشتناک زیاده و نیروی هسته ای به این دافعه غلبه میکنه.الان یه تخمین رو هوا زدم دو تا پروتون فک کنم با نیرویی در حد 5 نیوتون همدیگه رو دفع میکنند!!! میدونی 5 نیوتون یعنی چی؟؟؟!!! یعنی نیرویی که زمین به یه وزنه 500 گرمی وارد میکنه!!! وحشتناک زیاده!!
حالا این فقط راجع به هلیم بود !! حالا اون اتمایی که بیشتر از 50 تا پروتون دارند دیگه چی میشن!!!!!
پس این بحث نیروی هسته ای قوی هیچ ربطی به عدم سقوط الکترون فک میکنم نداشته باشه و نکته مهمتر اینکه نیروی هسته ای قوی یه نیروی کوتاه برده.یعنی با درجه ای خیلی بیشتر از عکس مجذوری تضعیف میشه و قطعا هیچ اثری از اون که از مرکز اتم ساطع میشه به الکترونها نمیرسه
علت عدم سقوط الکترون رو فک کنم بشه با مکانیک کلاسیک و غیرمدرن بررسی کرد.
چرا ماه روی زمین نمیفته؟ مگه جنس نیروی گرانشی بین زمین و ماه از نوع جاذبه نیست؟پس داستان چیه؟
داستان بر میگرده به سرعت اولیه ماه و زمین. این سرعت اولیه نه اون قدر زیاد بوده که ماه روی یه سهمی یا هذلولی یه دور زمین بچرخه و نه اون قدر کم بوده که روی زمین سقوط آزاد کنه. این سرعت به قدری بوده که تقریبا یه مدار دایره تشکیل شده و این مدار پایداره.
برای توضیحات و محاسبات دقیق میتونید به ماریون یه نگاهی بندازید.