چرا وقتي در نوشابه نمک مي ريزيم گاز با شدت بيشتري آزاد ميشود ؟
[align=justify:b3dd5eaf18] ميدانيم که هرچه دماي آب کمتر و فشار بيشتر باشد , ظرفيت پذيرش گاز بيشتري را خواهد داشت و به عنوان مثال CO2 بيشتري را در خود حل مي کند. هنگام توليد نوشابه با استفاده از اين خاصيت , در دماهاي پايين و فشار بالا , نوشيدني با تزريق گاز CO2 به حالت اشباع مي رسد. بنابراين وقتي در نوشابه را باز مي كنيد و نوشابه در دما و فشار معمولي قرار مي گيرد , محلول حالت فوق اشباع دارد يعني مقدار CO2 حل شده در آن بيش از ظرفيت انحلال در آن دما و فشار است. چنين محلولي تمايل به آزاد کردن CO2 دارد بنابراين گاز CO2 محلول به صورت حباب آزاد ميشود. يعني مولکولهاي CO2 حل شده در نقطه اي جمع شده و با به هم پيوستن , يک حباب تشکيل داده و به سطح نوشابه آمده و از آن خارج ميشوند.
اگر دقت کرده باشيد تشکيل حباب در سطوح تماس خارجي نوشابه اتفاق مي افتد يعني در سطح نوشابه و ديواره هاي بطري يا دور ني . به زبان ساده اين سطوح و به خصوص نا همواري هاي موجود روي آنها يا هر نوع ناهمگني ( بينظمي ) موجود در محيط، نقش جايگاههاي تجمع يا مکانهايي براي به هم پيوستن مولکولها و تشکيل حباب را بازي مي کنند.به عبارت عاميانه يعني مولکولها براي ايجاد حباب دنبال بهانه مي گردند و اين بهانه را در اين سطوح پيدا مي کنند. در اين وضعيت ريختن نمک در نوشابه باعث خروج سريع تر گاز از محلول مي شود. زيرا سطح بيشتري براي تشکيل حباب در اختيار مولکولها قرار مي گيرد ( سطح جانبي بلورهاي نمک )
براي درك بهتر تبلور ( بلور شدن ) شکر پس از قرار دادن بلور يا نخ در محلول فوق اشباع آن را كه منجر به توليد شاخه نبات ميشود در نظر بگيريد. بنابراين چنين اتفاقي اصلا شيميايي نيست. هيچ واکنشي هم صورت نمي گيرد و تقريبا هر ماده اي از نمک و شکر گرفته تا شن و ماسه که بتوانند نوعي ناهمگني در محيط نوشابه ايجاد کند يا سطح آزاد در اختيار آن قرار دهد ميتواند اين کار را بکند . اين اتفاق را حتما در هنگام وارد کردن ني در نوشابه ديده ايد. تنها مزيت نمک با شکر اين است که به دليل داشتن دانه هاي ريز سطح جانبي نسبي بيشتري در مقايسه با مواد درشت تر دارند. [/align:b3dd5eaf18]
نتيجه : از اين به بعد مي توانيد در نوشابه دوستتان به جاي نمک خاک بريزيد !!! :twisted:
[align=justify:b3dd5eaf18] ميدانيم که هرچه دماي آب کمتر و فشار بيشتر باشد , ظرفيت پذيرش گاز بيشتري را خواهد داشت و به عنوان مثال CO2 بيشتري را در خود حل مي کند. هنگام توليد نوشابه با استفاده از اين خاصيت , در دماهاي پايين و فشار بالا , نوشيدني با تزريق گاز CO2 به حالت اشباع مي رسد. بنابراين وقتي در نوشابه را باز مي كنيد و نوشابه در دما و فشار معمولي قرار مي گيرد , محلول حالت فوق اشباع دارد يعني مقدار CO2 حل شده در آن بيش از ظرفيت انحلال در آن دما و فشار است. چنين محلولي تمايل به آزاد کردن CO2 دارد بنابراين گاز CO2 محلول به صورت حباب آزاد ميشود. يعني مولکولهاي CO2 حل شده در نقطه اي جمع شده و با به هم پيوستن , يک حباب تشکيل داده و به سطح نوشابه آمده و از آن خارج ميشوند.
اگر دقت کرده باشيد تشکيل حباب در سطوح تماس خارجي نوشابه اتفاق مي افتد يعني در سطح نوشابه و ديواره هاي بطري يا دور ني . به زبان ساده اين سطوح و به خصوص نا همواري هاي موجود روي آنها يا هر نوع ناهمگني ( بينظمي ) موجود در محيط، نقش جايگاههاي تجمع يا مکانهايي براي به هم پيوستن مولکولها و تشکيل حباب را بازي مي کنند.به عبارت عاميانه يعني مولکولها براي ايجاد حباب دنبال بهانه مي گردند و اين بهانه را در اين سطوح پيدا مي کنند. در اين وضعيت ريختن نمک در نوشابه باعث خروج سريع تر گاز از محلول مي شود. زيرا سطح بيشتري براي تشکيل حباب در اختيار مولکولها قرار مي گيرد ( سطح جانبي بلورهاي نمک )
براي درك بهتر تبلور ( بلور شدن ) شکر پس از قرار دادن بلور يا نخ در محلول فوق اشباع آن را كه منجر به توليد شاخه نبات ميشود در نظر بگيريد. بنابراين چنين اتفاقي اصلا شيميايي نيست. هيچ واکنشي هم صورت نمي گيرد و تقريبا هر ماده اي از نمک و شکر گرفته تا شن و ماسه که بتوانند نوعي ناهمگني در محيط نوشابه ايجاد کند يا سطح آزاد در اختيار آن قرار دهد ميتواند اين کار را بکند . اين اتفاق را حتما در هنگام وارد کردن ني در نوشابه ديده ايد. تنها مزيت نمک با شکر اين است که به دليل داشتن دانه هاي ريز سطح جانبي نسبي بيشتري در مقايسه با مواد درشت تر دارند. [/align:b3dd5eaf18]
نتيجه : از اين به بعد مي توانيد در نوشابه دوستتان به جاي نمک خاک بريزيد !!! :twisted: