سلام
من دانش آموز سوم ریاضی هستم و انشاالله سال بعد وارد سال چهارم میشم .اما قصد دارم این سال رو به طور غیر حضوری یعنی خودم با منابعی که تهیه کردم بخونم.توضیحش اینه که از سال سوم راهنمایی زمانی که برای ترم دو علوم پیشرفته ثبت نام نکردم و علوم سوم راهنمایی مبتکران (قنبری)رو خوندم و برای ریاضی پیشرفته هم ثبت نام نکردم و دو هزار تست مبتکران رو خوندم نتیجه ی اون رو دیدم.بازدهی من به طرز عجیبی از سایرین بیشتر بود .تمام مسائل اون ها رو حل میکردم و مسائلی رو که جلوی دانش آموزان اون کلاس ها میگذاشتم نمیتونستند حل کنند لذا اون موقع این تصور در ذهن من تداعی شد که«کارآیی کتاب از کلاس بیشتره»سال اول متوسطه خیلی این طور نبود.نه از این نظر که برعکس باشه از این جهت که تقریبا"تمام ریاضی اش رو تو سوم خونده بودم لذا اصلا" ریاضی رو نخوندم اما فیزیک رو هم جزوه نوشتم و هم با خوشخوان خوندم اما خوشخوان نقش اصلی رو بازی میکرد و بقیه ی درس ها رو هم تا شب امتحان اسمشون رو هم نمیدونستم.
وقتی به سال دوم رسیدم عزمم بیشتر جزم شد.نه یه خط جزوه ی ریاضی نوشتم،نه فیزیک و نه شیمی.فقط رو منابع خودم کار کردم.ریاضی دو مبتکرا(انصاری قادر)و فیزیک محمود زاده رو هرکدوم به طور متوسط فقط سی درصد خوندم اما اولا" تو امتحان سخت فیزیک مدرسه مون بالاترین نمره من شدم ثانیا" سواد ریاضی مون از معلم بی سوادمون هم زد بالا و تو مدرسه بهترین ریاضی رو من داشتم اما فقط با حداکثر سی درصد(البته کلاس خیلی ضعیف بود والا ما هیچ کسی نیستیم مخصوصا" در بین اساتید بی تعارف گفتم)
با رسیدن به سال سوم از همون اول فقط بر روی منابع متمرکز شدم.اگه دروغ نگم یک صفحه برای ترمودینامیک نوشتم اونم از ترس معلم وقتی فهمیدم گیر نمیده ولش کردم.برای حسابان و جبر و هندسه هم اصلا" با معلم کاری نداشتم و کتب خودم رو میخوندم.البته این مسئله یه مشکلی داره که بعدا" تو بخش نظرات خودم میگم.اماحسابان رو خیلی بد دادم و اکثرا" رو ده سیر میکردم.اما نه به واسطه ی علم بلکه گیجی و بی دقتی به حداکثر خودش رسیده بود و سخت گیری فراوون.تو یه تقسیم ساده اشتباه میکردم و کل مسئله ی دو نمره ای به باد هوا میرفت.علامت کوچکتر بزرگتر رو عجله میکردم کسینوس صفر رو صفر فرض میکردم و قس علی هذا اما علم به نظرم بد نبود.
تا حالا یه شرح دادم اما مضرات و فوایدش رو به نظر خودم میگم
1-مضرات.وقت خیلی کم میارم.به طور متوسط جبر یک فصل و فیزیک دوفصل و شیمی یک فصل حداقل همیشه عقب هستم.این به خاطر حجم زیاد کتب و وقت کم هست.ببینید مثلا" فصل سه فیزیک رو بچه ها با جزوه ی بیست صفحه ای معلم سر هم میارن اما ما پنجاه تمرین سخت،بیست تمرین متوسط و صد وهفتاد تا تست با یک درسنامه ی نود صفحه ای جمعش کردیم.به خاطر همین اکثرا" نمیرسم.به خاطر همین نیم ترم دوم فیزیکی که ترم اول بیست گرفتم شدم ده یا جبر رو شدم هفت.
2-علی رغم تجربه ی خودم بعضی ها میگن کارآیی معلم بیشتره.مثلا" معلم یه راه بهت میده که مسئله رو تو مدت کمتری حل کنی که ما ندیدیم ولی برای شما گفتم
فواید
اولا" دررابطه با بند اول مضرات بگم که فرض کنید سه روز در هفته تا ساعت سه مدرسه اید،تاساعت شش لالا،تا هفت نیم در خدمت خانواده،هشت و نیم تا نه و نیم شام و میمونه نه نیم تا دوازده یک.خوب معلومه که بازدهی وقت رو مدرسه خیلی میاره پایین .با برنامه ی خودم که نه صبح تا ده شب تو کتاب خونه باشم این مشکل اگر نگیم کامل به نظر خودم تا نود و نه درصد حل میشه
ثانیا" ببینید من در انتخاب منابع حساس هستم.یعنی سر بهترین بودم کتاب هام حاضرم با هر کسی بحث کنم.مثلا" سه جلدی دیفرانسیل استاد نصیری رو در نظر بگیرید اگر کسی به همه ی این کتاب مسلط بشه دیگه چه کتابی میتونه رو دست این بیاد یا هندسه ی تحلیلی نصیری؟لذا مبرهن هست اولا" این دبیران بسیار از دبیران خودمون سر ترند ثانیا" کتاب و مطالبی که هفت خان رستم رو بعد از صد ها ساعت کار طی کرده با چندین بار ویرایش از یک جزوه ای که فی البداهه به ذهن میرسه بهتره.
ثالثا" این منابع به گونه ای هستند که با درک بهتر درس به جا افتادن بهتر و بیشتر درس کمک میکنند.مثلا" با ذکر موارد بسیار بیشتر علمی که به قول شاعر«نام احمد نام جمله انبیاست چون که صد آید نود هم پیش ماست»
به جای مرز بندی دقیق با کتاب با گسترش این مرز ها به خارج میتونیم مواضع خودمون رو استحکام ببشیم!البته انسجام مطالب درسی حفظ و این ها به شرطی بیان میشه که مطالب درسی مشمول این ها باشد
رابعا"از هدر روی هزینه های میلیونی جلو گیری میشه
ببخشید طولانی شد امیدوارم سر حوصله بخونید و به من کمک کنید.چون بر خلاف خودم که رو تصمیمم مصر هستم همه میگن نکن.خواستم مشاوره ی شما رو بدونم و برام واقعا" مهمه.
من دانش آموز سوم ریاضی هستم و انشاالله سال بعد وارد سال چهارم میشم .اما قصد دارم این سال رو به طور غیر حضوری یعنی خودم با منابعی که تهیه کردم بخونم.توضیحش اینه که از سال سوم راهنمایی زمانی که برای ترم دو علوم پیشرفته ثبت نام نکردم و علوم سوم راهنمایی مبتکران (قنبری)رو خوندم و برای ریاضی پیشرفته هم ثبت نام نکردم و دو هزار تست مبتکران رو خوندم نتیجه ی اون رو دیدم.بازدهی من به طرز عجیبی از سایرین بیشتر بود .تمام مسائل اون ها رو حل میکردم و مسائلی رو که جلوی دانش آموزان اون کلاس ها میگذاشتم نمیتونستند حل کنند لذا اون موقع این تصور در ذهن من تداعی شد که«کارآیی کتاب از کلاس بیشتره»سال اول متوسطه خیلی این طور نبود.نه از این نظر که برعکس باشه از این جهت که تقریبا"تمام ریاضی اش رو تو سوم خونده بودم لذا اصلا" ریاضی رو نخوندم اما فیزیک رو هم جزوه نوشتم و هم با خوشخوان خوندم اما خوشخوان نقش اصلی رو بازی میکرد و بقیه ی درس ها رو هم تا شب امتحان اسمشون رو هم نمیدونستم.
وقتی به سال دوم رسیدم عزمم بیشتر جزم شد.نه یه خط جزوه ی ریاضی نوشتم،نه فیزیک و نه شیمی.فقط رو منابع خودم کار کردم.ریاضی دو مبتکرا(انصاری قادر)و فیزیک محمود زاده رو هرکدوم به طور متوسط فقط سی درصد خوندم اما اولا" تو امتحان سخت فیزیک مدرسه مون بالاترین نمره من شدم ثانیا" سواد ریاضی مون از معلم بی سوادمون هم زد بالا و تو مدرسه بهترین ریاضی رو من داشتم اما فقط با حداکثر سی درصد(البته کلاس خیلی ضعیف بود والا ما هیچ کسی نیستیم مخصوصا" در بین اساتید بی تعارف گفتم)
با رسیدن به سال سوم از همون اول فقط بر روی منابع متمرکز شدم.اگه دروغ نگم یک صفحه برای ترمودینامیک نوشتم اونم از ترس معلم وقتی فهمیدم گیر نمیده ولش کردم.برای حسابان و جبر و هندسه هم اصلا" با معلم کاری نداشتم و کتب خودم رو میخوندم.البته این مسئله یه مشکلی داره که بعدا" تو بخش نظرات خودم میگم.اماحسابان رو خیلی بد دادم و اکثرا" رو ده سیر میکردم.اما نه به واسطه ی علم بلکه گیجی و بی دقتی به حداکثر خودش رسیده بود و سخت گیری فراوون.تو یه تقسیم ساده اشتباه میکردم و کل مسئله ی دو نمره ای به باد هوا میرفت.علامت کوچکتر بزرگتر رو عجله میکردم کسینوس صفر رو صفر فرض میکردم و قس علی هذا اما علم به نظرم بد نبود.
تا حالا یه شرح دادم اما مضرات و فوایدش رو به نظر خودم میگم
1-مضرات.وقت خیلی کم میارم.به طور متوسط جبر یک فصل و فیزیک دوفصل و شیمی یک فصل حداقل همیشه عقب هستم.این به خاطر حجم زیاد کتب و وقت کم هست.ببینید مثلا" فصل سه فیزیک رو بچه ها با جزوه ی بیست صفحه ای معلم سر هم میارن اما ما پنجاه تمرین سخت،بیست تمرین متوسط و صد وهفتاد تا تست با یک درسنامه ی نود صفحه ای جمعش کردیم.به خاطر همین اکثرا" نمیرسم.به خاطر همین نیم ترم دوم فیزیکی که ترم اول بیست گرفتم شدم ده یا جبر رو شدم هفت.
2-علی رغم تجربه ی خودم بعضی ها میگن کارآیی معلم بیشتره.مثلا" معلم یه راه بهت میده که مسئله رو تو مدت کمتری حل کنی که ما ندیدیم ولی برای شما گفتم
فواید
اولا" دررابطه با بند اول مضرات بگم که فرض کنید سه روز در هفته تا ساعت سه مدرسه اید،تاساعت شش لالا،تا هفت نیم در خدمت خانواده،هشت و نیم تا نه و نیم شام و میمونه نه نیم تا دوازده یک.خوب معلومه که بازدهی وقت رو مدرسه خیلی میاره پایین .با برنامه ی خودم که نه صبح تا ده شب تو کتاب خونه باشم این مشکل اگر نگیم کامل به نظر خودم تا نود و نه درصد حل میشه
ثانیا" ببینید من در انتخاب منابع حساس هستم.یعنی سر بهترین بودم کتاب هام حاضرم با هر کسی بحث کنم.مثلا" سه جلدی دیفرانسیل استاد نصیری رو در نظر بگیرید اگر کسی به همه ی این کتاب مسلط بشه دیگه چه کتابی میتونه رو دست این بیاد یا هندسه ی تحلیلی نصیری؟لذا مبرهن هست اولا" این دبیران بسیار از دبیران خودمون سر ترند ثانیا" کتاب و مطالبی که هفت خان رستم رو بعد از صد ها ساعت کار طی کرده با چندین بار ویرایش از یک جزوه ای که فی البداهه به ذهن میرسه بهتره.
ثالثا" این منابع به گونه ای هستند که با درک بهتر درس به جا افتادن بهتر و بیشتر درس کمک میکنند.مثلا" با ذکر موارد بسیار بیشتر علمی که به قول شاعر«نام احمد نام جمله انبیاست چون که صد آید نود هم پیش ماست»
به جای مرز بندی دقیق با کتاب با گسترش این مرز ها به خارج میتونیم مواضع خودمون رو استحکام ببشیم!البته انسجام مطالب درسی حفظ و این ها به شرطی بیان میشه که مطالب درسی مشمول این ها باشد
رابعا"از هدر روی هزینه های میلیونی جلو گیری میشه
ببخشید طولانی شد امیدوارم سر حوصله بخونید و به من کمک کنید.چون بر خلاف خودم که رو تصمیمم مصر هستم همه میگن نکن.خواستم مشاوره ی شما رو بدونم و برام واقعا" مهمه.
آخرین ویرایش توسط مدیر
