درباره تاریخچه کایروپراکتیک چه می دانید؟
بقراط، پدر علم پزشکی با منسجم نمودن مانورهایی بر ستون مهره ها و مفاصل به درمان بسیاری از بیماران پرداخت .
پس از بقراط، ابوعلی سینا، پزشک بزرگ ایرانی نیز از این روش ها استفاده نمود. ابوعلی سینا در کتاب پزشکی معروف خود موسوم به قانون که مدت چند صد سال در دانشگاه های پزشکی کشور ها تدریس می شد، روش درمان با دست یعنی روشی که امروزه در کایروپراکتیک مورد استفاده قرار می گیرد را برای درمان بیماری ها و دردهای ناشی از ستون مهره ها و مفاصل و ماهیچه ها و استخوان ها توضیح داده است.
در مصر باستان و چین، از هزاران سال پیش دستکاری ستون مهره ها انجام می شده است .
![](http://[URL="http://up.vatandownload.com/viewer.php?file=btq5wrhpu6zkyazzm530.jpg"][IMG]http://up.vatandownload.com/images/btq5wrhpu6zkyazzm530_thumb.jpg)
[/URL][/IMG]
![](http://[URL="http://up.vatandownload.com/viewer.php?file=8x23s1x3wo2ipg7u912.jpg"][IMG]http://up.vatandownload.com/images/8x23s1x3wo2ipg7u912_thumb.jpg)
[/URL][/IMG]
در 18 سپتامبر 1890، دانیل دیویدپالمر (D.D.PALMER)، عطار و کارآموز درمان مغناطیسی، شنوایی مردی را که به مدت 17 سال ناشنوا بود فقط از طریق تنظیم ستون مهره های وی، درداونپورت آیووای آمریکا به او باز گرداند. پالمر با استفاده از تنظیم و تطبیق ستون مهره های چند بیمار در دهه 1890، نتایج بسیاری مطلوبی به دست آورد و در واقع می توان گفت کایروپراکتیک نوین از همین زمان سرچشمه گرفته است.
![](http://[URL="http://up.vatandownload.com/viewer.php?file=q6ao77njh32vedtywru.jpg"][IMG]http://up.vatandownload.com/images/q6ao77njh32vedtywru_thumb.jpg)
[/URL][/IMG]
دانیل دیوید پالمر این فرضیه را مطرح کرد که با دستکاری مهره ها می توان بیماری را درمان نمود. وی در سال 1897 نخستین کالج کایروپراکتیک را تاسیس کرد. در سال 1898 پالمر شروع به تدریس کایروپراکتیک به چند تن از دانشجویان خود نمود و سپس یکی از این دانشجویان که پسر پالمر، موسوم به بارتلت جوشوا پالمر (B.J.PALMER ) بود به تکمیل کایروپراکتیک مشغول شد و از سال 1906 در مدرسه کایروپراکتیک پالمر به گسترش این علم پرداخت. از سال 1910 تا 1920 کالج های کایروپراکتیک متعددی تاسیس شد.
![](http://[URL="http://up.vatandownload.com/viewer.php?file=7mcrnixejrcsud2htcu5.gif"][IMG]http://up.vatandownload.com/images/7mcrnixejrcsud2htcu5_thumb.gif)
[/URL][/IMG]
امروزه کایروپراکتیک در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد و در بیش از هفتاد کشور، انجمن ملی متخصصان این رشته تاسیس شده است.
کایرو پراکتورهای اولیه براین باور بودند که همه بیماری ها در اثر گسیختگی جریان اطلاعات و درک ذاتی، یعنی نوعی انرژی عصبی حیاتی یا نیروی زندگی است که حضور خدا در وجود انسان را نشان می دهد. پیشکسوتان کایروپراکتیک اغلب از اعتقادات مذهبی و آداب اخلاقی و معنوی استمداد می طلبیدند. بسیاری از کایرو پراکتورها معتقدند که کمردرد را به راحتی در مواردی که در رفتگی جزیی مهره قابل مشاهده نیست می توان با کایروپراکتیک تسکین داد. عقیده B.J.PALMER این بود که کایروپراکتیک، رشته ای مجزا از پزشکی است و به جای تشخیص بیماری به تجزیه و تحلیل آن می پردازد و در رفتگی های جزیی را به جای درمان ، تنظیم می کند. از سال های میانی دهه 1990، توجه مراکز دانشگاهی جهان نسبت به موضوع دانش جدید کایروپراکتیک به تدریج افزایش یافت و در نتیجه، کیفیت خدمات رسانی و تثبیت دستورالعمل های بالینی دست درمانی در کمردرد حاد بهبود یافت. در دهه های اخیر، کایروپراکتیک، مشروعیت و پذیرش بیشتری در میان پزشکان و برنامه های بهداشتی و درمانی جهان پیدا کرده است.
کایروپراکتیک
زندگی نوین شهری از طریق آسیب ها یا ضایعات یا حوادث تلخ، وضعیت غلط نشستن، ایستادن و راه رفتن، عادات و حرکات غیرمعقول و غیرطبیعی و فشارهای اجتماعی و جسمی و روانی به تدریج در طول سال ها، مجموعه ای از حالات غیرطبیعی را در عضلات و مفاصل تولید می کنند که بازتاب آن ها، دردها و بیماری های گوناگون و کاهش یا اتلاف انرژی های اساسی و حیاتی بدن است.
عملکرد بدن انسان همیشه به بهترین نحو ممکن نیست. مغز به سلول های بدن پیام می فرستد و به آن ها دستور می دهد که در نقاط معین بدن چه اعمالی باید صورت گیرد. این پیام ها در سیستم پیچیده ای از اعصاب منتقل می شوند. در مسیر انتقال، پیام های مزبور می توانند تداخل کنند یا دچار انحراف یا کندی سرعت شوند. بیشتر این تداخلات در طول ستون مهره ها روی می دهد که در حقیقت، مرکز فرماندهی دستگاه عصبی است. تمام اعصابی که از مغز خارج می شوند در طول کانال ستون مهره ها عبور می کنند ودر این مسیر، شاخه های اعصاب، از سوراخ های واقع در طول ستون مهره ها خارج می شوند تا به مقصد نهایی خود برسند.
گاهی ممکن است یک یا چند مهره از جای خود جابه جا شود که این عارضه را نیمه در رفتگی (در رفتگی ناکامل یا جزیی) یا subluxation می نامند. جا به جایی مزبور بر راه عبور عصب اثر می گذارد و آن را تنگ می کند و در نتیجه، جریان عصبی باعث می شود که بدن، پیام صحیح را از مغز در یافت نکند و کارآیی خود را دست بدهد، مانند هنگامی که جریان آب با قرار دادن پا بر روی شیلنگ قطع می شود. چنان چه اعصاب، تحت فشار قرار بگیرد و انتقال پیام عصبی دچار اختلال شود و بدن، کارآیی لازم را نداشته باشد، توانایی بارزه با بیماری ها تضعیف خواهد شد و اشکال در انتقال عصبی و درد در ناحیه کمری یا سایر نقاط بدن روی می دهد.
![](http://[URL="http://up.vatandownload.com/viewer.php?file=6hewugzxjjf9226asi0t.jpg"][IMG]http://up.vatandownload.com/images/6hewugzxjjf9226asi0t_thumb.jpg)
[/URL][/IMG]
کایرو پراکتیک (chiropractic) به مجموعه ای از تدابیر درمانی گفته می شود که دستگاه عصبی را تعیین کننده سلامتی و بیماری می داند و سعی می کند با دستکاری ساختار های بدن، به ویژه ساختمان های ستون مهره ها، عملکرد هنجار را بر قرار نماید. کایرو پراکتیک، لغتی یونانی و مرکب از دو لغت « chiro » به معنی «دست» و «practice» به معنی «انجام کار»است و در مجموع به معنی «درمان به وسیله دست» به کار می رود. کایروپراکتیک نوعی تخصص اولیه پزشکی است که به تشخیص، درمان و پیشگیری از اختلالات عصبی عضلانی می پردازد و در واقع، علم شناخت مفاصل، و به ویژه ستون مهره ها و هنر تنظیم و تطبیق آن ها، به منظور پیشگیری و درمان، آن هم بدون استفاده از دارو و اعمال جراحی است.
متخصصان کایروپراکتیک (کایرو پراکتورها) از حرکات آرام دست های خود و یا دستگاه های مخصوص تنظیم کننده، برای دستکاری های تخصصی مهره ها استفاده می کنند تا از این طریق به هدف کایروپراکتیک، یعنی قراردادن دستگاه اسکلتی به شکل منظم (ردیف)
دست یابند و در نتیجه ، بدن بتواند مشکلات خود را بهبود بخشد و دستگاه عصبی به طور صحیح عمل نماید .
علایم اختلالات بیومکانیکی، نامیزانی و کجی ستون مهره ها در رادیوگرافی طبیعی نمایان می شوند ولی ممکن است ضایعات بافت ها، اعصاب عضلات و دیسک ها مشخص نشوند. برای تشخیص کامل تر، از MRI، توموگرافی، EMG (نوار عضلانی) و سی تی اسکن (CT scan) نیز استفاده می شود.
هدف اصلی پزشک کایرو پراکتیک با وجود آنکه تخصص ویژه ای در تنظیم و تطبیق (adjustment) مهره ها و مفاصل دارد، کاهش درد و سپس تنظیم و تطبیق مفاصل است.
بقراط، پدر علم پزشکی با منسجم نمودن مانورهایی بر ستون مهره ها و مفاصل به درمان بسیاری از بیماران پرداخت .
پس از بقراط، ابوعلی سینا، پزشک بزرگ ایرانی نیز از این روش ها استفاده نمود. ابوعلی سینا در کتاب پزشکی معروف خود موسوم به قانون که مدت چند صد سال در دانشگاه های پزشکی کشور ها تدریس می شد، روش درمان با دست یعنی روشی که امروزه در کایروپراکتیک مورد استفاده قرار می گیرد را برای درمان بیماری ها و دردهای ناشی از ستون مهره ها و مفاصل و ماهیچه ها و استخوان ها توضیح داده است.
در مصر باستان و چین، از هزاران سال پیش دستکاری ستون مهره ها انجام می شده است .
در 18 سپتامبر 1890، دانیل دیویدپالمر (D.D.PALMER)، عطار و کارآموز درمان مغناطیسی، شنوایی مردی را که به مدت 17 سال ناشنوا بود فقط از طریق تنظیم ستون مهره های وی، درداونپورت آیووای آمریکا به او باز گرداند. پالمر با استفاده از تنظیم و تطبیق ستون مهره های چند بیمار در دهه 1890، نتایج بسیاری مطلوبی به دست آورد و در واقع می توان گفت کایروپراکتیک نوین از همین زمان سرچشمه گرفته است.
دانیل دیوید پالمر این فرضیه را مطرح کرد که با دستکاری مهره ها می توان بیماری را درمان نمود. وی در سال 1897 نخستین کالج کایروپراکتیک را تاسیس کرد. در سال 1898 پالمر شروع به تدریس کایروپراکتیک به چند تن از دانشجویان خود نمود و سپس یکی از این دانشجویان که پسر پالمر، موسوم به بارتلت جوشوا پالمر (B.J.PALMER ) بود به تکمیل کایروپراکتیک مشغول شد و از سال 1906 در مدرسه کایروپراکتیک پالمر به گسترش این علم پرداخت. از سال 1910 تا 1920 کالج های کایروپراکتیک متعددی تاسیس شد.
امروزه کایروپراکتیک در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد و در بیش از هفتاد کشور، انجمن ملی متخصصان این رشته تاسیس شده است.
کایرو پراکتورهای اولیه براین باور بودند که همه بیماری ها در اثر گسیختگی جریان اطلاعات و درک ذاتی، یعنی نوعی انرژی عصبی حیاتی یا نیروی زندگی است که حضور خدا در وجود انسان را نشان می دهد. پیشکسوتان کایروپراکتیک اغلب از اعتقادات مذهبی و آداب اخلاقی و معنوی استمداد می طلبیدند. بسیاری از کایرو پراکتورها معتقدند که کمردرد را به راحتی در مواردی که در رفتگی جزیی مهره قابل مشاهده نیست می توان با کایروپراکتیک تسکین داد. عقیده B.J.PALMER این بود که کایروپراکتیک، رشته ای مجزا از پزشکی است و به جای تشخیص بیماری به تجزیه و تحلیل آن می پردازد و در رفتگی های جزیی را به جای درمان ، تنظیم می کند. از سال های میانی دهه 1990، توجه مراکز دانشگاهی جهان نسبت به موضوع دانش جدید کایروپراکتیک به تدریج افزایش یافت و در نتیجه، کیفیت خدمات رسانی و تثبیت دستورالعمل های بالینی دست درمانی در کمردرد حاد بهبود یافت. در دهه های اخیر، کایروپراکتیک، مشروعیت و پذیرش بیشتری در میان پزشکان و برنامه های بهداشتی و درمانی جهان پیدا کرده است.
کایروپراکتیک
زندگی نوین شهری از طریق آسیب ها یا ضایعات یا حوادث تلخ، وضعیت غلط نشستن، ایستادن و راه رفتن، عادات و حرکات غیرمعقول و غیرطبیعی و فشارهای اجتماعی و جسمی و روانی به تدریج در طول سال ها، مجموعه ای از حالات غیرطبیعی را در عضلات و مفاصل تولید می کنند که بازتاب آن ها، دردها و بیماری های گوناگون و کاهش یا اتلاف انرژی های اساسی و حیاتی بدن است.
عملکرد بدن انسان همیشه به بهترین نحو ممکن نیست. مغز به سلول های بدن پیام می فرستد و به آن ها دستور می دهد که در نقاط معین بدن چه اعمالی باید صورت گیرد. این پیام ها در سیستم پیچیده ای از اعصاب منتقل می شوند. در مسیر انتقال، پیام های مزبور می توانند تداخل کنند یا دچار انحراف یا کندی سرعت شوند. بیشتر این تداخلات در طول ستون مهره ها روی می دهد که در حقیقت، مرکز فرماندهی دستگاه عصبی است. تمام اعصابی که از مغز خارج می شوند در طول کانال ستون مهره ها عبور می کنند ودر این مسیر، شاخه های اعصاب، از سوراخ های واقع در طول ستون مهره ها خارج می شوند تا به مقصد نهایی خود برسند.
گاهی ممکن است یک یا چند مهره از جای خود جابه جا شود که این عارضه را نیمه در رفتگی (در رفتگی ناکامل یا جزیی) یا subluxation می نامند. جا به جایی مزبور بر راه عبور عصب اثر می گذارد و آن را تنگ می کند و در نتیجه، جریان عصبی باعث می شود که بدن، پیام صحیح را از مغز در یافت نکند و کارآیی خود را دست بدهد، مانند هنگامی که جریان آب با قرار دادن پا بر روی شیلنگ قطع می شود. چنان چه اعصاب، تحت فشار قرار بگیرد و انتقال پیام عصبی دچار اختلال شود و بدن، کارآیی لازم را نداشته باشد، توانایی بارزه با بیماری ها تضعیف خواهد شد و اشکال در انتقال عصبی و درد در ناحیه کمری یا سایر نقاط بدن روی می دهد.
کایرو پراکتیک (chiropractic) به مجموعه ای از تدابیر درمانی گفته می شود که دستگاه عصبی را تعیین کننده سلامتی و بیماری می داند و سعی می کند با دستکاری ساختار های بدن، به ویژه ساختمان های ستون مهره ها، عملکرد هنجار را بر قرار نماید. کایرو پراکتیک، لغتی یونانی و مرکب از دو لغت « chiro » به معنی «دست» و «practice» به معنی «انجام کار»است و در مجموع به معنی «درمان به وسیله دست» به کار می رود. کایروپراکتیک نوعی تخصص اولیه پزشکی است که به تشخیص، درمان و پیشگیری از اختلالات عصبی عضلانی می پردازد و در واقع، علم شناخت مفاصل، و به ویژه ستون مهره ها و هنر تنظیم و تطبیق آن ها، به منظور پیشگیری و درمان، آن هم بدون استفاده از دارو و اعمال جراحی است.
متخصصان کایروپراکتیک (کایرو پراکتورها) از حرکات آرام دست های خود و یا دستگاه های مخصوص تنظیم کننده، برای دستکاری های تخصصی مهره ها استفاده می کنند تا از این طریق به هدف کایروپراکتیک، یعنی قراردادن دستگاه اسکلتی به شکل منظم (ردیف)
دست یابند و در نتیجه ، بدن بتواند مشکلات خود را بهبود بخشد و دستگاه عصبی به طور صحیح عمل نماید .
علایم اختلالات بیومکانیکی، نامیزانی و کجی ستون مهره ها در رادیوگرافی طبیعی نمایان می شوند ولی ممکن است ضایعات بافت ها، اعصاب عضلات و دیسک ها مشخص نشوند. برای تشخیص کامل تر، از MRI، توموگرافی، EMG (نوار عضلانی) و سی تی اسکن (CT scan) نیز استفاده می شود.
هدف اصلی پزشک کایرو پراکتیک با وجود آنکه تخصص ویژه ای در تنظیم و تطبیق (adjustment) مهره ها و مفاصل دارد، کاهش درد و سپس تنظیم و تطبیق مفاصل است.
