شخصیت فیزیولوژیست
پاسخ : شخصیت فیزیولوژیست
دیابت در قرن بیست مورد توجه قرار گرفت . - در پاپیروسی از 1552 سال پیش از میلاد مسیح پزشک مصری از بیماری راز آلودی نوشت که با ادرار فراوان همراه است .- اریتبوس پزشک یونانی در سالهای 30 تا 90 قبل از میلاد مسیح می زیسته است پر ادراری و تشنگی را برای این بیماری عنوان کرده بود و نام دیابت را همین پزشک یونانی برای بیماری انتخاب کرد که در زبان یونانی دیابت به معنای گذر کردن یا جریان پیدا کردن است . - جالینوس پزشک سرشناس یونانی بر این باور بود که این بیماری بر اثر اختلال کارکرد کلیه ها پدید می آید . - در آخر قرن 20 این بیماری بدرستی شناخته شد و در سال 1991 توسط فدراسیون بین المللی دیابت و سازمان جهانی بهداشت 14 نوامبر برابر با 23 آبان را به عنوان روز جهانی دیابت به جهانیان معرفی کردند
دیابت در قرن بیست مورد توجه قرار گرفت . - در پاپیروسی از 1552 سال پیش از میلاد مسیح پزشک مصری از بیماری راز آلودی نوشت که با ادرار فراوان همراه است .- اریتبوس پزشک یونانی در سالهای 30 تا 90 قبل از میلاد مسیح می زیسته است پر ادراری و تشنگی را برای این بیماری عنوان کرده بود و نام دیابت را همین پزشک یونانی برای بیماری انتخاب کرد که در زبان یونانی دیابت به معنای گذر کردن یا جریان پیدا کردن است . - جالینوس پزشک سرشناس یونانی بر این باور بود که این بیماری بر اثر اختلال کارکرد کلیه ها پدید می آید . - در آخر قرن 20 این بیماری بدرستی شناخته شد و در سال 1991 توسط فدراسیون بین المللی دیابت و سازمان جهانی بهداشت 14 نوامبر برابر با 23 آبان را به عنوان روز جهانی دیابت به جهانیان معرفی کردند
- ارسال ها
- 960
- لایک ها
- 1,804
- امتیاز
- 0
پاسخ : شخصیت فیزیولوژیست
در سال 1875، کلود برنارد کسی که «گلیکوژن» را به عنوان فرآورده سوخت و ساز گلوکز در کبد معرفی کرد، اساس بیماری دیابت را کشف کرده و ثابت کرد که اختلال در سوخت و ساز گلوکز باعث دیابت می‌شود. اما هنوز تا کشف کامل علت و آسیب شناسی دیابت راه درازی باقی مانده بود. تا اینکه، در سال 1889، اسکار مینورسکی و جوزف ون مرینگ، نشان دادند که اگر لوزالمعده سگی را از بدنش بیرون آورند، علایم بیماری دیابت در سگ ایجاد می‌شود و سگ بدون لوزالمعده بعد از مدتی می‌میرد.
تقریبا از ابتدای قرن بیستم، نظریه بنیادین علت دیابت مطرح شد و آن این بود که بیماران دیابتی دچار کمبود ماده‌ای هستند که لوزالمعده سالم آن را می سازد. گیورگ زولزر، دانشمند آلمانی، در سال 1908 برای نخستین‌بار نشان داد که با تزریق عصاره لوزالمعده می‌توان وارد شدن گلوکز را به ادرار کاهش داد. سپس در سال 1920 فردریک بنتینگ و چارلز بست آزمایش‌های خود را برای پیدا کردن ماده‌ای در عصاره لوزالمعده که قند ادرار سگ دیابتی را کاهش می‌دهد، آغاز کردند. آن‌ها سرانجام توانستند در سال 1921، پروتئینی به نام انسولین را از لوزالمعده به دست آورند که با تزریق آن به کودکی 14 ساله در تورنتوی کانادا، علایم دیابت کودک بهبود یافته و قند داخل ادرار وی از بین رفت. این کشف بزرگ که علت دیابت و راه درمان آن را مشخص کرده بود جایزه نوبل سال 1923 را برای بنتینگ و همکارانش به ارمغان آورد.
در سال 1875، کلود برنارد کسی که «گلیکوژن» را به عنوان فرآورده سوخت و ساز گلوکز در کبد معرفی کرد، اساس بیماری دیابت را کشف کرده و ثابت کرد که اختلال در سوخت و ساز گلوکز باعث دیابت می‌شود. اما هنوز تا کشف کامل علت و آسیب شناسی دیابت راه درازی باقی مانده بود. تا اینکه، در سال 1889، اسکار مینورسکی و جوزف ون مرینگ، نشان دادند که اگر لوزالمعده سگی را از بدنش بیرون آورند، علایم بیماری دیابت در سگ ایجاد می‌شود و سگ بدون لوزالمعده بعد از مدتی می‌میرد.
تقریبا از ابتدای قرن بیستم، نظریه بنیادین علت دیابت مطرح شد و آن این بود که بیماران دیابتی دچار کمبود ماده‌ای هستند که لوزالمعده سالم آن را می سازد. گیورگ زولزر، دانشمند آلمانی، در سال 1908 برای نخستین‌بار نشان داد که با تزریق عصاره لوزالمعده می‌توان وارد شدن گلوکز را به ادرار کاهش داد. سپس در سال 1920 فردریک بنتینگ و چارلز بست آزمایش‌های خود را برای پیدا کردن ماده‌ای در عصاره لوزالمعده که قند ادرار سگ دیابتی را کاهش می‌دهد، آغاز کردند. آن‌ها سرانجام توانستند در سال 1921، پروتئینی به نام انسولین را از لوزالمعده به دست آورند که با تزریق آن به کودکی 14 ساله در تورنتوی کانادا، علایم دیابت کودک بهبود یافته و قند داخل ادرار وی از بین رفت. این کشف بزرگ که علت دیابت و راه درمان آن را مشخص کرده بود جایزه نوبل سال 1923 را برای بنتینگ و همکارانش به ارمغان آورد.