شعری از ((شهید دکتر علی شریعتی))

[chemistsgroup]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]خدایا کفر نمی ‌گویم، [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]پریشانم، [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟! [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مرا بی ‌آنکه خود خواهم اسیر زندگی ‌کردی. [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]خداوندا! [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]لباس فقر پوشی [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]غرورت را برای ‌تکه نانی [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌ [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و شب آهسته و خسته [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تهی‌ دست و زبان بسته [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به سوی ‌خانه باز آیی [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زمین و آسمان را کفر می‌گویی [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]نمی‌گویی؟! [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]خداوندا! [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اگر در روز گرما خیز تابستان [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و قدری آن طرف‌تر [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌ [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زمین و آسمان را کفر می‌گویی [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]نمی‌گویی؟! [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]خداوندا! [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اگر روزی‌ بشر گردی‌ [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ز حال بندگانت با خبر گردی‌ [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت. [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]خداوندا تو مسئولی. [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در این دنیا چه دشوار است، [/font]

[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]چه رنجی ‌می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است[/font]

((شهید دکتر علی شریعتی))​

 

[Fiboonatchi]

ا اینو که قبلا من تو تاپیک چرا خدا ما رو افرید که afshin گذاشته بود نوشته بودم!!!!!!!!!!!!!!!

 

[f-alizadeh]

به به ! عالی بود ! دستت درد نکنه که هرازگاهیاحساسات مارو لبریز میکنی!

 

[mahsa-f]

مرسي واقعا قشنگ بود

 

[naaaaaaaaaaafas]

................................!!!!!!!!!

 

[mssh]

دستت درست.خیلی حال کردم. من که با خوندن اشعار دکتر شریعتی به شدت آروم می شم. ممنون

 

[p-ghajari]

تکراری بود.. من هم قبلا جوابش رو جوشیده بودم..

به دکتر علی شریعتی:



اگر روزی خدا بودی

پناه بندگان بودی

به خود (هنگام انسانیت) دشنام می دادی ، نمی دادی؟

اگر روزی خدا بودی

تک و تنها ، به همراه وجود این همه سختی

به خود ( هنگام انسانیت) دشنام می دادی، نمی دادی؟

اگر روزی خدا بودی

و می دیدی کسی روز الست پیمان ببندد

بعد بر روی زمین کفر گوید

بگوید " مرا بی آن که خود خواهم اسیر زندگی گردی"

بعد گوید " کفر نمی گویم"

به خود (هنگام انسانیت) دشنام می دادی نمی دادی؟

اگر روزی خدا بودی

که انسان را به عشق خلق می کردی

و می دیدی چه کفر ها که نمی گوید

به خود (هنگام انسانیت) دشنام می دادی ، نمی دادی؟

اگر روزی خدا بودی

و می دیدی کسی مبهوت سکه های همسایست

به جای یاد تو...

در رحمت می بستی، نمی بستی؟

اگر روزی خدا بودی

به انسان جان می دادی و

او فریاد می زد " پریشانم ، چه می خواهی تو از جانم؟"

در رحمت می بستی، نمی بستی؟

اگر روزی خدا بودی

زمین و ماه را بر گرد هم می دواراندی

و کج می داشتی از بهر انسانها زمین را

که فصل ها را ز بهر او باعشق

وجود آری

و میدیدی که از گرمای تابستان به تو دشنام می گوید

زمین و آسمان بر سرش خراب می کردی ، نمی کردی؟


و این داستان ادامه دارد..







m-s دوباره نمی خوای بگی دزدیه؟؟؟

 

[m-s]

ای بابا!!!!

دوست داری بگم تا 1 بحثه دیگه شروع شه؟؟؟

البته ...

 

[mehryar]

ببخشیدا


پوریا یه نموره شعرت .................

 

[p-ghajari]

ببخشیدا


پوریا یه نموره شعرت .................

اینکه بدیهیه.. من که شاعر نیستم..

ولی خوب ............................ شعر میگم.

پسر تو تازگی ها چقدر بی تربیت و گستاخ شدی؟؟؟؟؟

 

[mehryar]

بی تربیت حالا میشه روش بحث کرد

ولی گستاخ نه هرگز

ما به شما احترام می گذاریم

 

[p-ghajari]

بی تربیت حالا میشه روش بحث کرد

ولی گستاخ نه هرگز

ما به شما احترام می گذاریم

شما جیب ما رو نزن.. احترام پیش کش..

ولی جدا خیلی ول شدی ها.. بشین درست رو بخون بچه... پس فردا حسرت می خوریا..

 

[mehryar]

حسرت هم مگه خوردنیه؟

ولی همه چی بجاش...