قبل از هر چيز بهتره بگم كه بهترين منبع براى اين مطلب كتاب نسبيت و مفهوم آن بقلم شخص آينشتاين است.(انتشارات خوارزمى،ترجمه محمد رضا خواجه پور).
نسبيت بقول آينشتاين چيزى نيست بجز تغيير نگاه به دستگاه ها در جهان. بطور كلى نسبيت به دو بخش عام و خاص تقسيم ميشه. در نسبيت خاص اثبات ميشه كه قوانين دستگاه هاى گاليله اى به اون سادگى كه فكر ميكنيم نيست. يعنى با افزايش سرعت يك جسم زمان حركت اون در فضا زمان همراه با رابطه زير تغيير ميكنه:
t' =(t-v/c^2*x) /sqrt(1-v^2/c^2)1
و همينطور اندازه جسم نسبت به يه دستگاه ديگه:
به اينا ميگن تبديلات لورنتس كه با توجه به معادلات ماكسول و آزمايش مايكلسون مورلى به دست مياد.
نسبيت عام هم حول و حوش تاثير ميدان هاى گرانش بر فضا، زمان و تغييرات جرم بر حسب انرژى صحبت ميكنه كه سرانجام به اثبات معادله مشهور :
ميانجامه.
باز هم ميگم حتما كتاب مذكور رو بخونين.
sqrtيعنى راديكال
ضمنا نسبيت اونقدر گستردست كه نميشه اونو توى صدها صفحه توضيح داد چه برسه به چند خط!