پاسخ : :::: ماراتن آرایه ::::
ایهام تناسب که گفتید درسته ولی استفهام انکاری آرایه نیست . در ضمن دانی هم جناس نیست اینجا فقط حالی و سالی
خب چون نتونستین مینوسم:
ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی است
حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالی است
{ماه + هفته + سال}=مراعات النظیرماهم=ماه من، اما ماه که برای کسی نیست. دقت کنید که ماه در معنی خودش بکار نرفته. معنی مصراع اول اینه : معشوق من هفته ایست که رفته ولی انگار سالیست. پس ماه در اینجا مجازا یعنی معشوقپس شاعر در این جا داشته ما رو گول میزده! چرا؟ چون توی شعر ماه و هفته و سال رو ایجاد کرده که با هم تناسب دارن. و ما شک میکنیم که آیا ماه عین هفته و ساله یا معشوق؟ پس در این جا از آرایه ایهام تناسب استفاده شده.چه دانی=نمیدانی، پس اینجا هم آرایه استفهام انکاری داریم.دانی ، حالی ، سالی => جناس ناقص اختلافی