پاسخ : مشاعره آنلاین
دستان دنیا افکنند بند جدایی
گویند که ره کفرست ره آشنایی
در این باغ بی کران گر خوانند ورد به هزاران زبان
گر آورند سحر به هزاران مکان
گر دهند می هزاران بیان
*گر دهند ره به هزاران جهان
گر شوند یائس تا هزاران زمان
تا کنند سست افکار برعیان
بکارند در این باغ هر گونه روان
تازه تر از همه ی تازه تران
باز نخواهند گشت از بردگان
نخواهند کرد احساس را از بردگان
که هر چه کنند و خواهند کرد در این جهان
نتوانند رسید به این عشق بی کران...