يه چيزي ذهنمو مشغول كرده از ديروز ... شعر هبوط در كوير قيصرو كه همه خونديم تقريبا
مطلعش اينه : اول آبي بود اين دل ، آخر اما زرد شد
بعد تو بيت 7 قيصر ميگه : سر به زير و ساكت و بي دست و پا مي رفت دل / يك نظر روي
تو را ديد و حواسش پرت شد ! حرف قافيه عوض شده و من بعد 2 سال تازه دوزاريم افتاده بود !
احتمالا به دليل واجگاه مشترك ! به نظر شما اين قاعده اي هم داره ؟ يا استاد امين پور گاف داده ؟
( كه خيلي بعيده ! ) شايدم از قصد گذاشته ! شما چي مي گين !؟
هـــــــــــــــــــــــــوووووووووووووووووووررررررررررررررررررراااااااااااااااااااااااااا
منم بعضی وقت ها منظور دیگران را نمیفهمم....از دست این زبان ژاپنی!